Dinsdag 15 Oktober 2002 in categorie Royalty
[ietwat contemplatief, maar lees nou maar...]
Bij een land met een rijke scheepvaarttraditie horen nautische metaforen. Heden is Prins Claus onder Jezus' hoede uitgevaren en direct naar de kelder gegaan. Hij ging in grootse stijl. Indien u dit met droge ogen heeft aangezien loopt u grote kans dat men later bij uw begrafenis ook geen traan zal laten. Dat is nu eenmaal het lot van een gevoelsarm mens.
U bent getuige geweest van de kracht en de noodzaak van 'het ritueel'. Daar zijn wij tegenwoordig minder sterk in, rituelen. De gemiddelde gewone burger wordt binnen een half uurtje ondergespit of in de oven geschoven. Dat is slecht voor de rouwverwerking.
De kerkelijken hebben het beter geregeld. Tijdens een uitvaartdienst wordt een ritueel opgevoerd dat het verdriet in goede banen leidt, de tranenstroom via een religieus greppeltje netjes afvoert naar de alles absorberende hoopgevendheid van het hiernamaals. Zalvende woorden stellen de nabestaanden gerust: de dode is u slechts vooruitgegaan, u zult hem weer ontmoeten in een beter oord.
Dat hebben ze goed bekeken, daar in huize Gods. Zó krijg je de mensen binnen. De taak van de kerk is een hogere macht te verbeelden en daarom wordt alles uit de kast gehaald om deze verbeelding zo imposant mogelijk gestalte te geven.
In dit kader is het kerkorgel een grote sprong voorwaarts geweest. Muziek beroert de emoties tot in elke vezel van het lichaam.
De ultieme bekeringskracht van het orgel kun je ervaren in St. Paul's Cathedral te Londen. De orgelpijpen aldaar zijn in de koepelvormige kerk quadrafonisch opgesteld, waardoor de orgelmuziek tot in het diepst van de ziel doordringt. Staande op de 'whispering gallery' word je dermate geroerd door de imposantheid van de muziek, dat de tranen vanzelf komen. De klanken overspoelen je emoties. Elk nuchter en rationeel verzet is kansloos. Dit is iets dat je nog nooit hebt gevoeld, nog nooit hebt ervaren. Het emotioneel orgasme door het orgel.
Dan realiseer je je de overtuigingskracht die het orgel in de loop der eeuwen op het gewone volk moet hebben gehad, het magnetisch machtsvertoon van God himself, die als een Superrattenvanger van Hamelen de ongelovige het kerkportaal inlokt.
De tweede indrukwekkende verleiding is het koor. Letterlijk naar goddelijke hoogten gestuwd door de composities van Bach. Heeft u wel eens vlak naast een meerstemmig zingend koor gestaan? De allesomvattende klank lijkt direct verbonden met het binnenste van de emotie, het hart springt op als bij een eerste verliefdheid, de tonen vlinderen door uw maag en buik. De akoestiek neemt bezit van het innerlijk.
En tenslotte is daar de kracht van het woord. De kracht van het woord bestaat alleen bij de gratie van de gave van het woord. Ik spreek hier niet noodzakelijkerwijs over Het Woord, maar over de mens die via het woord troost, vreugde of inspiratie kan bieden. Dat is wat mij betreft dan niet het woord van dominee Terlinden, maar wél dat van Huub Oosterhuis. Hij vindt de juiste woorden, treft de juiste toon. Et c'est le ton qui fait la musique. Waarmee ook het woord weer met muziek verbonden blijkt te zijn.
Maar goed, het kóst dan ook wel een paar centen, zo'n ritueel. Wij gewóne stervelingen zullen het straks met minder moeten doen...
In elk geval ligt Claus er nu weer netjes bij.
Vrijdag 11 Oktober 2002 in categorie Incrowd: over webloggen, Royalty, Voor de Notulen & Ter Kennisname
Voormalig vorstin Juliana sprak na elk jubileum of andere festiviteit altijd een dankwoord uit aan het Nederlandse volk. Steevast liet zij daarin weten alle reacties 'hartverwarmend' te hebben gevonden. Waarop haar Prins-gemaal met Duits accent op de achtergrond papegaaide: "Ja, werkelijk hartverwarmend."
Eertijds schoot ik van dat 'hartverwarmend' reflexmatig in een zenuwkramp. Maar sinds gisteren weet ik beter, kan ik het navoelen: de reacties op het 1-jarig VJ-jubileum waren werkelijk hartverwarmend. En ik kan u niet genoeg bedanken (want dat zei zij meestal óók nog).
Ik heb dan ook de Rijksvoorlichtingsdienst terstond opdracht te geven een communiqué te doen uitgaan. Dan kunnen ze in deze sombere tijden ook eens iets vreugdevols melden: Verbal Jam vond de reacties werkelijk hartverwarmend en woorden schieten tekort om iedereen persoonlijk te bedanken.
De RVD heeft altijd een woordentekort namelijk.
Maandag 07 Oktober 2002 in categorie Royalty
Mag ik even mijn rouwbeklag indienen?
Prins Claus vond ik een bijzonder aangename en fascinerende man, laat ik dit voorop stellen. Ik had best eens met hem willen praten.
We krijgen nu te horen dat hij 'zo dicht bij het volk stond'. Welk volk eigenlijk? De bobo's?
Heeft ú wel eens met hem gepraat dan, gewoon bij een borreltje in de kroeg bijvoorbeeld? Hij zou het zelf waarschijnlijk best hebben gewild, maar zo werken die dingen hier toch niet. Dus kom mij niet aan met dit soort onzin.
En nu is het te laat om met hem te praten, hij is dood. Als volk moeten wij nu rouwen. Wij worden stevig in ons nek gegrepen en met onze kop ondergedompeld in de rouw. Alle media schakelen over op Clausrouw en herhalen tot vervelens toe dezelfde fragmenten.
Dat wordt nog wat straks, want er zitten er nóg twee in de wachtkamer.
Ik rouw heus om Claus. Maar mag ik zelf uitmaken hoe? Dat hoef ik niet voorgeschreven te krijgen door de media of door de Rijksvoorlichtingsdienst.
Houd mij maar op de hoogte van het belangrijke nieuws rond Claus en doe verder normaal. In de rest van de wereld gebeurt ook nog van alles. Het leven gaat door, zeggen ze toch? Dat gebeurt tenminste óók als een van onze geliefden het tijdelijke met het eeuwige verwisselt.
Wij moeten rouwen, maar er mag geen economische schade ontstaan. De beurs blijft open. De koersen worden ons gewoon voorgelezen tussen de necrologieën door.
Maar goed, Claus slaakte zijn laatste zucht van verlichting, want nu is hij eindelijk van al dat bekrompen gedoe af. Ik heb gehoord dat de Kilimanjaro tot in de hemel reikt.
Alhier nog voldoende leesvoer voor wie het óók zat is.
Zondag 06 Oktober 2002 in categorie Royalty
Om 19.00 uur is prins Claus op 76-jarige leeftijd in het AMC overleden. Jammer van zo'n interessante man.
Dinsdag 17 September 2002 in categorie Milieu, flora, fauna, Politiek & Maatschappij, Royalty
Naar aanleiding van prinsjesdag is er altijd weer discussie over de monarchie.
Ik vraag mij dan wèl af: vinden republikeinen óók dat een bijenvolk voortaan een president moet hebben?
En heeft dat invloed op de honing?
Dinsdag 30 April 2002 in categorie Royalty
Heden te Soestdijk:
"Mams gezien?"
"Op 't bordes, opa..."
"Verdammt noch mal... Wacht: je zei toch 'bordes' hè?"
"Bordes, inderdaad, opa."
"Ik vertrouw mijn gehoor niet meer. En wat moet die seniele labrador daar?"
"Oma neemt het defilé af, opa..."
"Defilé??? Er loopt daar geen hond!"
"Dat kan ze niet meer zien, opa."
"Scheisse! Haal haar weg daar!"
"Laat haar nou maar, opa. Ze geniet ervan!"
"Ja, hoor... Hartverwarmend! Het is daar doodstil!"
"De marechaussees bij 't hek joelen af en toe 'Juul' en 'Leve de Republiek...' En dan zwaait ze..."
"Als jij haar niet weghaalt, doe ik het..."
"Ik neem haar wel mee naar de vrijmarkt..."
"Vrijmarkt? Tussen dat plebs?"
"Kunnen we meteen de kelder uitruimen en al die zooi verkopen."
"Welke zooi?"
"Die truttige rommel die ze in de loop der jaren van dat gepeupel cadeau heeft gekregen... Borduulsels, tegeltjes, luciferspaleisjes, gekantkloste mutsen, fossiele krentebroden, ambachtelijk beschilderde bordjes en Hindelooper klompen... Dat werk..."
"Briljant! Het klootjesvolk laten betalen voor hun eigen troep! Jij komt er wel, jongen! Weet je wat: ik ga méé!"
"Geweldig, opa! Kunt u ook nog wat verdienen!"
"Ik? Hoezo?"
"U kunt toch Prins Berhard zo mooi nadoen? Met dat accent?"
"Nadoen? Maar ik ben toch Prins Bern... Ah, op die manier!"
"Ja, lachen toch?"
Eindelijk weer zo'n heerlijk ouderwetse Koninginnedag!
Zaterdag 02 Februari 2002 in categorie Royalty
Stukje uitgescheurd dagboek van Zijne Koninklijke Braafheid.
01:26uur | Mijn moeder zegt dat ik beter een beetje vroeg onder de wol kan kruipen, want het wordt morgen een drukke dag.
01:27uur | Deprimerend besef: ik ben de enige vent van bijna 35 die nog moet doen wat zijn moeder zegt. Daar ga je nou voor bij de marine!
01:35uur | Naar de badkamer. Tandjes poetsen. In de spiegel gekeken. Conclusie: ik heb wel iets weg van Rob de Nijs.
01:40uur | Toch maar naar bed dan. Laatste nacht alleen. Ik hoop maar dat zij óók liever met het licht aan en de deur open slaapt.
01:42uur | Kan niet slapen.
01:43uur | Kan nog steeds niet slapen.
01:48uur | Moet toch even weggedoezeld zijn. Had een lichte nachtmerrie over Baud. Ik had hem op televisie uitgescholden voor professorale lul. Hij vond dat dit 'een' mening was.
01:49uur | Kan weer niet slapen.
01:50uur | Opnieuw naar de badkamer. Slokje water halen. Nogmaals in de spiegel gekeken. Troost: een spiegelbeeld is ook maar 'een' mening.
01:52uur | Toch maar weer naar bed dan.
01:53uur | Ik neurie wat voor mij uit in de hoop de slaap te vatten. "Zachtjes tikt de regen tegen 't zolderraam..." Tevergeefs. Het regent niet en ik vraag me af wat een zolder eigenlijk is. Niet verder over piekeren.
01:54uur | Ze zeggen dat aftrekken helpt... Nee, beter niet vóór het huwelijk. Besluit: handen boven de dekens houden, niet aan mijne koninklijke hoogheid friemelen.
01:55uur | Wat is het stil buiten... Ze zullen het toch niet vergeten zijn?
01:56uur | Bij opa navragen: Kun je uit de kleur van iemands wenkbrauwen afleiden wat je daar beneden kunt verwachten?
01:57uur | Mentale notitie 1: morgen beter niet naar haar wenkbrauwen kijken. Mijn uniformbroek zit nu al te strak.
02:00uur | Mentale notitie 2: morgen regelmatig checken of m'n gulp niet openstaat. Dit voor het geval ik notitie 1 even vergeet.
06:00uur | Lakei afgeblaft. De proleet kwam binnen met de opmerking: "Koninklijke Hoogheid, tijd om op te staan."
Dat soort dubbelzinnigheden kan ik vandaag niet gebruiken. Bewaar dat maar voor vanavond, op onze huwelijksreis.
Ik hoop trouwens dat ze dat huisje in Oud-Valkeveen niet 'overdone' vindt...
Speciale uitgave ter gelegenheid van het koninklijk huwelijk
