Dinsdag 21 September 2004 in categorie Royalty
“Ja, hóór es, dat ga ik dus niet voorlezen! Ik moet ook aan mezelf denken tenslotte. Hier ga ik mij niet populair mee maken, dat snap je. Jullie kunnen dat allemaal wel willen, met dat ravagekabinet van je, maar laat mij erbuiten, wil je? Rijd die gouden sleurhut maar weer voor, ik ga mooi terug naar huis. De mensen hebben er niet voor gekozen dat jullie eventjes heel Nederland gaan zitten verbouwen. De bedoeling van de kiezer was dat er een CDA-PvdA kabinet zou komen, maar nu drukken jullie het hele VVD-programma erdoor. Daar werk ik mooi niet meer aan mee! JP komt tenslotte ook niet opdagen, dus waarom zou ik dan? Mij een beetje de rotte kastanjes uit het vuur laten halen zeker! Die lafbek heeft electoraal geen poot om op te staan! En die bede in de troonrede is ook zinloos, want die heeft vorig jaar ook niks geholpen. Dus ik zou zeggen: doei! Zoek 't lekker zelf uit!”
Mon Dieu, mon Dieu, ayez pitié de moi et ce pauvre peuple!
Dinsdag 09 December 2003 in categorie Royalty
Als Schaduwminister Zonder Portefeuille (dat is vanwege de bezuinigingen) ben ik nogal veel op reis. Zo ook de afgelopen week. Eergisteren moest ik echter mijn staatsbezoek aan Friesland halsoverkop afbreken omdat het Koninklijk Wicht geworpen was!
Ik lag net even mijn middagdutje te doen toen er dringend op de deur van mijn hotelkamer werd geklopt. Ik grapte nog: “Alleen voor beschuit kom ik eruit!” Tja, en toen was ik dus de klos, dat begrijpt u. De gerant stond al klaar met een blad vol met oranje muisjesbeschuiten. Die krengen zijn altijd zo hard, vindt u ook niet? En als Schaduwbewindsman moet je dan toch doorbijten. Je kunt in zo'n geval niet zeggen: ik blief geen beschuit. Of vragen om gestampte muisjes. Beter had ik mij dus slapend gehouden.
Op de terugweg naar de Randstad kwamen mij uit alle windstreken reeds hysterisch hossende en lallende menigten oranjeklanten tegemoet. Dat plebs grijpt ook altijd de geringste gelegenheid aan om zich vol te laten lopen. Het resultaat was er dan ook naar, want men trok in polonaise richting Bronovo hospitaal onder het zingen van 'Er is een kindeke geboren op aard'. Gelukkig is men daar nooit gearriveerd, want al snel was men collectief de weg kwijt.
Bij het Koninklijk Stel aangekomen viel ik midden in een knetterende ruzie over de te kiezen naam. De vader wilde Catharina-Amalia, maar de moeder krijste dat het Jorgina Videla ging worden en niks anders. Voorlichter Eef Brouwers probeerde de zaak te sussen door de jonge moeder in overweging te geven dat voor een dergelijke naam onvoldoende maatschappelijk draagvlak zou zijn. Hij droop letterlijk en figuurlijk af nadat Hare Hormonaal Gestresste Hoogheid hem woedend de koninklijke nageboorte naar het hoofd had geslingerd. Daar had hij uiteraard niet van terug.
“Rookpauze op intensive care...”
Ik hield mij wijselijk buiten deze commotie, zoals een Schaduwminister betaamt: onzichtbaar, maar niettemin hinderlijk aanwezig. Toen kort daarop onze vorstin samen met Mabel terugkeerde van een rookpauze op de intensive care (daar klaagt toch nooit iemand over meeroken), heb ik de familie alleen gelaten. Deze discussie kon nog uren duren. Terwijl ik de deur van de kraamkamer achter mij dichttrok hoorde ik Mabel opperen om het kind Neeltje Jacoba te noemen. En ik wist: dit gaat helemaal goed komen! De voorlopige afloop kent u, de kroonprins deelde op de persconferentie ietwat bibberig mede dat 'ze er nog niet helemaal uit waren...'
Van beneden de rivieren komen verzoeken om het prinsesje te mogen lenen voor de Kerststal.
Update: De koninklijke deerne heet inderdaad Catharina-Amalia, met daarbij nog de namen Beatrix Carmen Victoria. Dit lezen wij in de rubriek
Achterklap (!) van Nu.nl.
<%image(achterklap2.jpg|356|264|)%>
Dinsdag 07 Oktober 2003 in categorie Royalty
Hoe schop je het in Nederland eigenlijk tot prinses, tot verloofde van een prins? Dit vroeg ik mij af naar aanleiding van de affaire rond Mabel Wisse Smit. Ik wil dan altijd weten hoe dat in elkaar zit, hoe het in godsnaam mogelijk is dat toevallig zo'n verloofde van Johan Friso omgang had met de crimineel Klaas Bruinsma. Ja, van het zeilen, zeggen ze dan. Nou, ik heb vroeger vaak genoeg een zestien kwadraatje gehuurd bij Bon aan de Vinkeveense Plassen, maar die Bruinsma ben ik er niet tegengekomen...
Lees verder...
Zaterdag 04 Oktober 2003 in categorie Waargebeurde verzinsels, Royalty
Ik zie hem nog zó voor me, zoals hij daar stond tijdens de aankondiging van zijn verloving met Mabel Wisse Smit. Degelijk in het pak, een beetje schutterig, een tikje pafferig, maar vooral die triomfantelijke grijns op het gezicht van "zie je nou wel dat ik geen homo ben?".
Arme Johan Friso... Bijna niemand staat erbij stil hoe hij zich nu moet voelen! Zijn mannelijke trots moet zwaar zijn aangetast. Want hijzelf is niet zo'n stoere snelle jongen als die Bruinsma was. Daar kan hij qua imago nooit tegenop, zelfs niet postuum.
Het liefst had hij ons Turkse volksdeel gevraagd hoe dat moest, met die eerwraak. Maar ja, die Bruinsma wás al dood. Dat was eigenlijk nog het ergste. De geest van Bruinsma leefde voort en achtervolgde hem.
Lees verder...
Donderdag 17 Juli 2003 in categorie Royalty
Ik vermoed dat onze Koninklijke Familie op dit moment haar vakantie doorbrengt in het Italiaanse Porto Ercole, in hun buitenhuisje l'Elefant Felice. Leergierig als ik ben heb ik de naam nog even opgezocht in het woordenboek, maar Felice staat er niet in. Ik gok er dus maar op dat het zoiets schattigs betekent als Het Fellatio-olifantje , en als dat niet goed is, is het de schuld van Wolters-Noordhoff. Moeten ze maar niet van die preutse woordenboeken verkopen.
In elk geval zitten de Oranjes dus waarschijnlijk ver weg en kan ik het daarom stiekem wel even over ze hebben. Want het moet mij van het hart dat zij mij steeds meer gaan irriteren. Tot op heden heb ik mij neutraal-republikeins opgesteld, want een alternatief voor de monarchie is in de praktijk ook maar sukkelen. Dan krijg je een machteloze, halfgepensioneerde politicus als president en een maffiose premier die zich als koning gedraagt, zoals die Berlussolini in Italië.
Valt het u ook op dat sinds het wegvallen van de corrigerende hand van Claus het steeds meer de spuigaten uitloopt met die Koninklijke Hoogheden? Ik ben een verdraagzaam mens, maar de mentale jeuk moet niet te erg worden.
Lees verder...
Donderdag 13 Maart 2003 in categorie Royalty, Politiek & Maatschappij
Uit de affaire rond het echtpaar De Roy van Zuydewijn blijkt weer eens hoe 'de vierde macht' bij tijd en wijle onbekommerd en ongecontroleerd z'n gang kan gaan. Voor wie heeft zitten snurken tijdens de staatsinrichtingsles: met de vierde macht wordt het ambtenarenapparaat aangeduid. In onze rechtsstaat bestaan er drie officiële machten, te weten de wetgevende, de uitvoerende en de rechterlijke macht. Ambtenaren zijn officieel ondergeschikt en verantwoording schuldig aan die drie machten. Zij zijn de werkbijen, koken plannen voor en regelen vrijwel alles dat op overheidsgebied geregeld moet worden. Zij zijn een officieuze machtsfactor van formaat en daarmee dus die 'vierde macht'. Wanneer de politieke bazen de zaken onvoldoende controleren ontstaan er nogal eens affaires, zoals nu ook met het Kabinet der Koningin en de AIVD. Maar ook bij diverse parlementaire enquêtes heeft het volk met toenemende verbijstering kunnen waarnemen hoe de ene na de andere hoge ambtenaar onbekommerd z'n eigen koers had gevaren.
arrogantie
Natuurlijk gaat het meestal ook wel gewoon zoals het hoort. Ambtenaren die hun werk integer doen zullen rekening houden met wat de politieke baas ervan vindt en zijn/haar kennis in dienst stellen van de maatschappij. Er is daarentegen ook nog steeds een grote groep ambtenaren die zich een bepaald air van gewichtigheid aanmeet. Het gedrag doet zich op alle niveaus voor. De walm van arrogantie hangt te vaak boven commissies en loketten. Deze ambtenaren voelen zich verheven boven de gewone burger, stellen zich paternalistisch en soms zelfs regelrecht autoritair op.
ronkende namen
Het begint al met de naamgeving van functies en afdelingen. Het kan niet anders of deze namen zijn domweg bedoeld om de burger te intimideren en zijn plaats te wijzen. Neem de ambtelijke baas van een ministerie. Waarom moet hij of zij zo nodig 'Directeur Generaal' worden genoemd wanneer er gewoon 'algemeen directeur' wordt bedoeld? Waarom moeten bepaalde afdelingen van een ministerie ronkend van gewichtigheid 'Directoraat Generaal' heten? Wij hebben geen flauw idee wat het betekent, maar het klinkt wel héél belangrijk en hoog. Wij kruipen als nederige onderdanen bij voorbaat in onze schulp. Zelfs de wc heet daar waarschijnlijk zoiets als 'Directoraat Generaal Sanitaire Voorzieningen'...
kerkhof
Bent u wel eens gehoord door een of andere commissie? De huurcommissie bijvoorbeeld? Soms houdt deze zitting op een wat sjofele locatie, maar op de deur staat wel 'Directoraat Generaal Volkshuisvesting'. U mag plaatsnemen achter een heel klein tafeltje met een lullig stoeltje. Op meer dan twintig meter afstand zit vóór u een soort bloedraad, liefst nog op een verhoging, achter een lange tafel. U wordt uit de hoogte en van verre streng toegesproken.
In Amsterdam heb ik het een waarnemend voorzitter van een huurcommissie, een zekere heer P. van de Kerkhof, wel bijzonder bont zien maken. Wat deze man zich veroorloofde aan intimiderend en autoritair gedrag tegenover klagende huurders tart elke beschrijving. Deze ambtenaar wist zonder de minste moeite alle schijn van onpartijdigheid te vermijden en liet welhaast onverbloemd blijken aan de kant van de verhuurders te staan. Menig door hem geschoffeerde huurder zal in gedachten hebben gewenst dat deze bruut zijn eigen naam eens eer aan zou gaan doen. Een duidelijk geval van een ambtenaar die op z'n zachts gezegd uit het oog was verloren voor wie hij werkte en wie uiteindelijk zijn salaris betaalde.
zwaar voorwerp
En zo kent iedereen waarschijnlijk wel eigen voorbeelden. Zoals een bevoogdende houding bij de Sociale Dienst. Een knulletje of grietje, amper droog achter de oren, verliest de juiste verhoudingen uit het oog en permitteert zich om een oudere bijstandstrekker de les te lezen op een toon waar de honden geen brood van lusten. Nog heel scherp staat mij in dit verband de prachtige en onthullende documentaire uit 1986 op het netvlies, over de Gemeentelijke Sociale Dienst te Leiden, van Maarten Schmidt en Thomas Doebele. Hopelijk is er sinds die tijd wat verbeterd, maar ik vrees van niet. Hevig ontsteld en verbijsterd constateert men bij de Sociale Dienst dat er af en toe een zwaar voorwerp door het loket vliegt. Nooit goed te praten, maar let dan óók even op het bloed onder de nagels van de cliënt.
afschaffen
Vanuit dit soort arrogantie van de macht, met name de niet al te nauwgezet gecontroleerde macht, is het dus allerminst verwonderlijk dat de kwestie De Roy van Zuydewijn inmiddels politiek verantwoordelijke bewindslieden uit heden en verleden danig in verlegenheid brengt. Kennelijk is men bij het Kabinet der Koningin letterlijk met een grote dosis hovaardij enige doopcelen gaan lichten. Dit alles in de veronderstelling dat ze hoog genoeg in de pikorde zaten om van alles op hun eigen houtaine houtje te kunnen regelen. Demissionair premier Balkenende heeft sinds het kamerdebat van gistermiddag ongetwijfeld zware kramp in de bilspieren. Want zelden heb ik een minister-president zo schaamteloos zijn kont om de waarheid heen zien manoeuvreren. Die heeft zondag nog heel wat uit te leggen aan onze lieve heer.
Hoe de zaak ook verder afloopt, laten we in elk geval die belachelijke archaïsche naam van 'Kabinet der Koningin' afschaffen. Het is maar gewoon een secretariaat tenslotte.
Even wat anders: wordt er in het paleis wel eens gelucht?
Zondag 02 Februari 2003 in categorie Royalty
Gut wat gaat de tijd toch snel. Een jaar geleden zaten we nog lekker voor de tv te zwijmelen bij Het Huwelijk. Vandaag, op deze saaigrijze zondag, is er eigenlijk helemaal niks te beleven. Het kwakkelt.
In huize Oranje wordt vast de videoband weer even opgezet en in het fotoalbum teruggebladerd.
Indien u terug wilt bladeren in Verbal Jam, alles nog eens wilt herbeleven zeg maar, lees dan:
The Night Before
Nuttige uitvindingen
Dan heeft u nog wát aan uw zondag...
