Het gaatje

Hè, wat een tegenslag nu weer: de gesprekken over Paars-plus zijn gestrand.
Het feest gaat niet door, de verschillen waren te groot.
Misschien was het ook gewoon te warm, wie zal het zeggen?

De informateurs Rosenthal en Wallage lieten wél met nadruk weten dat alle partijen 'tot het gaatje waren gegaan om tot een akkoord te komen'.
Dan vraag je je als nieuwsgierige burger toch direct af:
Wélk gaatje?

Heerlijk, zo even zonder verkiezingen

Heerlijk is dat toch, in een buitenland tussen de bergen zitten en je niks aan te hoeven trekken van de verkiezingen in Nederland. Ik gok dat het stompzinnig gejodel momenteel in de lage landen erger is dan hier in de nabijheid van Innsbruck.

Heerlijk, om even geen mening te hoeven hebben over de uitslag, om helemaal niets hoeven te duiden, om geen grappen te hoeven maken over het vertrek van Balkenende.

Turken komen nu ook met mening

Gistermiddag zag ik in München (daar zit ik even) een overwegend Turkse demonstratie tegen Israël.
Dat werd tijd.
Veel Turkse en Palestijnse vlaggen. Allemaal bescheiden bordjes met keurige leuzen.
Eén enkele vrouw die een papieren Israëlisch vlaggetje op een stokje omhoog hield.
Als tegengeluid.

Turkse demonstratie in München, klik voor vergroting

Van Middelkoop komt er wél mee weg

Demissionair premier Balkenende is vandaag voorpaginanieuws.
Niet vanwege zijn doortastende aanpak van de crisis, maar omdat hij een seksistische opmerking heeft gemaakt.
In het openbaar. Tijdens een verkiezingsdebat in Carré.

Daar gaan ze spijt van krijgen

Heel veel Nederlanders zullen straks op de VVD stemmen.
Daar gaan ze spijt van krijgen.
Ze doen het misschien omdat Rutte zo'n vlotte babbeljongen is.
Of omdat hij 400.000 banen belooft.
Hij heeft geloof ik niet gezegd aan wie precies.

Die banen belooft hij volgens mij aan de ondernemers van Nederland.
Niet aan de werknemers.
Dat is het misverstand, denk ik.

Dorpspolitiek in workshops

Dorpspolitiek is soms nog gehaaider dan stadspolitiek.
Dat zal terug te voeren zijn op boerenslimheid.
De buurman reikte mij een fotokopietje aan van een krantenartikeltje uit het streekweekblad.

Het kenmerk van een streekweekblad is volgens mij, dat het uitsluitend gelezen wordt door gepensioneerden achter de geraniums.
En dan nog alleen vanwege de kruiswoordpuzzel en de aanbiedingen van de supermarkt.
Het is daarom voor gemeentelijke overheden het medium bij uitstek om vergaande besluiten naar de bevolking te communiceren.

Baantjesjagers

Naar mijn stellige indruk telt Nederland in de betere kringen een groot aantal baantjesjagers. Je komt ze tenminste altijd weer tegen in de meest uiteenlopende bestuurlijke functies.

Neem nu mevrouw Joan Leemhuis-Stout (VVD). Die zag ik gisteren ineens op televisie in haar hoedanigheid van voorzitster van het Nationaal Comité 4 en 5 mei. De vorige keer dat ik van haar hoorde was ze overheidscommissaris bij de IJsselmeerziekenhuizen. Maar bij dit soort mensen sluit het één het ander niet uit natuurlijk, integendeel zou ik bijna zeggen, hoe meer baantjes hoe beter.