Maandag 24 Februari 2003 in categorie Politiek & Maatschappij, Opinie, Israël en het Midden-Oosten
De beste reden om tegen een oorlog in Irak te zijn is onze onwetendheid. En zolang je niet betrouwbaar op de hoogte wordt gebracht moet je geen toestemming geven. Niet dat Rumsfeld, Powell of Bush op die toestemming zitten te wachten, die gaan hun gang wel. Maar de zaken worden altijd anders voorgesteld dan ze zijn, de werkelijke motieven zijn anders, agenda's stapelen zich in het verborgene op.
Een aardige illustratie van hoe het gewone publiek wordt voorgelogen gaf vorige week de documentaire "Dead in the Water" van Christopher Mitchell. Voor wie hem niet heeft gezien: tijdens de Zesdaagse Oorlog in 1967 wordt het ongewapende Amerikaanse spionageschip USS Liberty voor de kust van Gaza door Israëlische vliegtuigen en patrouilleboten met opzet getorpedeerd en gebombardeerd. Vierendertig doden zijn het gevolg. De zaak wordt in de doofpot gestopt.
Lees verder...
Zondag 23 Februari 2003 in categorie Incrowd: over webloggen
Wanneer je zelf drie nominaties had en niet wint lijkt het op kinnesinne. Kan me niks schelen, mijn oordeel is keihard en onverbiddelijk: de uitslag van de Dutchbloggies 2003 is met name door onze eeuwige kleuter Retecool tot een regelrechte farce gemaakt. Zonde van alle ijver die er door het aboutblank team is ingestoken. Dus Reet en Volkomenkut: hartelijk bedankt voor jullie geweldig constructieve bijdragen in deze.
Goed, deze gal gespuwd hebbende ga ik nu de Verbal Jam Awards uitreiken. Ter compensatie en reparatie. Dat is een hele eer, want zoals u weet ben ik van nature spaarzaam met complimenten. Bij deze awards is het geen kwestie van de beste zijn, want ik vergelijk geen appels met peren. Het betekent ook niet dat anderen minder of slechter zijn. Wees dus niet teleurgesteld wanneer u er niet bijstaat: het kan in de loop van een jaar zomaar gebeuren dat u ineens een Verbal Jam Award krijgt!
Lees verder...
Vrijdag 21 Februari 2003 in categorie Het vaderlandsch cultuurgoed
In tegenstelling tot gisteren nu eens over taalkracht in plaats van taalzwakte. Want zo'n zinnetje als "wat trekt u in deze functie aan" zet toch de gedachten in gang.
Er loopt iemand met z'n hele been in het verband moeizaam over straat en ik denk meteen: dat is een behoorlijk ingewikkeld been! Dat soort dingen.
Ik zit hier aan de lay-out te werken, ik wil een goede aanduiding voor het kalendertje en ik noem het 'per dag kalender'. Mmm, toevallig is deze jongen nog helemaal niet kaal, ook niet kalend en zeker niet per dag. Dus ja... Ik twijfel nog even of ik dat laat staan.
Ander puntje. Waar veel taalpuristen vreselijk moeilijk over doen zijn woorden uit andere talen die het Nederlands binnensluipen. Je kunt het inderdaad overdrijven door allerlei Angelsaksische taal te gaan uitslaan waar goede Nederlandse woorden paraat staan. Het is nergens voor nodig om kijk-mij-eens-modern-zijn kreetjes te gaan slaken als 'de kids' en 'mijn fijne nieuwe job'. Veel leuker is het dan om originele vertalingen te maken. Bijvoorbeeld door een 'blowjob' voortaan een 'blaasbaantje' of desnoods 'blaasklusje' te noemen in plaats van altijd maar dat suffe gepijp.
Maar toch zijn er in andere talen soms gewoon woorden die iets veel beter uitdrukken dan een Nederlands woord, voorzover dat al beschikbaar is. Neem Duitse woorden als 'überhaupt' en 'sowieso'. We hebben er niet eens een goed Nederlands alternatief voor, dus daarom raken dergelijke woorden rap ingeburgerd. Immers, ze drukken toch een gevoel uit, ze voorzien in een behoefte.
Een mooi Engels woord vind ik altijd 'to trigger'. Dat moeten we gewoon vernederlandsen. De belangrijkste reden namelijk om een woord bij ons in te burgeren is dat het korter, krachtiger en beter uitdrukt wat we willen zeggen dan het Nederlandse alternatief. Of dat het qua klank beter past bij hetgeen je wilt zeggen. Want 'rücksichtslos' klinkt eigenlijk veel meedogenlozer dan 'meedogenloos'...
Maar dat laatste zal wel door de oorlog komen...
Donderdag 20 Februari 2003 in categorie Voor de Notulen & Ter Kennisname
Zoals u waarschijnlijk opvalt zit ik hier momenteel aan de layout te knutselen. Dit kan tot tamelijk onvoorspelbare indelingen en effecten leiden.
Maar ik dacht: ik waarschuw even. Dat u het weet. Dat u er niet van schrikt. Dat u niet meteen aan uzelf gaat twijfelen. Of aan uw bril. Of uw computer. Uw i-book desnoods...
It's only me, the dummie
Donderdag 20 Februari 2003 in categorie Opinie
De
Volkskrant schrijft ons dat éénderde van de MBO-leerlingen van de Mondriaan Onderwijsgroep in Den Haag het Nederlands te gebrekkig beheerst om het onderwijs goed te kunnen volgen. Het schijnt niet alleen een Haags probleem te zijn, in heel Nederland bakken vele MBO-ers er niks van.
Er staat een voorbeeld aan het eind van het artikel:
“Met klassieke openingszinnen in sollicitatiegesprekken als 'wat trekt u in deze functie aan', weten taalzwakke leerlingen zich geen raad. Ze denken al snel dat het over hun kleding gaat.”
Ik denk bij mezelf: die schrijf ik op! Want ik vind het juist een schitterend staaltje creatief en humoristisch taalgebruik!
O ja, zeg eh, Mondriaangroep: die taalzwakte, dat is bij jullie al meer dan tien jaar een probleem. Dat jullie daar
nu pas achter komen zegt eerder iets over de kwaliteit van het onderwijs!
Hoe staat het met de taalvaardigheid der leraren?
Woensdag 19 Februari 2003 in categorie Politiek & Maatschappij
Iets klopt er toch niet aan onze democratie. Namelijk dat het zo weinig democratie is. Periodiek kiezen wij onze Tweede Kamer, Provinciale Staten, gemeenteraad of stadsdeelbestuur. Dat was het dan. Daarna lijken de gekozenen te denken dat ze volledig naar eigen goeddunken hun gang kunnen gaan. Raar is dat.
Neem Margraten. Terloops ving ik via de radio iets op over Margraten. Daar graaft de cementindustrie al jaren het landschap af. De hele bevolking is daar tegen. Toch gaat het allemaal gewoon door. Hoe kán dat dan? Zijn die bestuurders daar dóóf of zo, teveel mergel in de oren gekregen, corrupt geworden, cement in het brein? Hallo, aarde aan democratie: de men-sen wil-len het nie-hiet!
Voor hen die op de basisschool geleerd hebben over onze mooie Sint Pietersberg volgt nu een update: schijnt tegenwoordig Sint Pietersdal te zijn.
Neem uw auto. Wanneer u in een stad woont kent u vast het verschijnsel betaald parkeren. U moet dan maandelijks een fiks bedrag dokken voor een vergunning om in uw eigen straat uw auto te mogen neerzetten. Wie dat fijn vind mag zijn vinger opsteken.
Toch hebben die dames/heren bestuurders dat ingevoerd. Niet vanwege een goed parkeerbeleid, maar voor de kassa. Wie heeft hen gezegd dat ze dat moesten doen? Niet de bewoners. Die zouden bij een referendum massaal tegen stemmen. Wie verzint dat dan?
Lees verder...
Woensdag 19 Februari 2003 in categorie Politiek & Maatschappij
Iets klopt er toch niet aan onze democratie. Namelijk dat het zo weinig democratie is. Periodiek kiezen wij onze Tweede Kamer, Provinciale Staten, gemeenteraad of stadsdeelbestuur. Dat was het dan. Daarna lijken de gekozenen te denken dat ze volledig naar eigen goeddunken hun gang kunnen gaan. Raar is dat.
Neem Margraten. Terloops ving ik via de radio iets op over Margraten. Daar graaft de cementindustrie al jaren het landschap af. De hele bevolking is daar tegen. Toch gaat het allemaal gewoon door. Hoe kán dat dan? Zijn die bestuurders daar dóóf of zo, teveel mergel in de oren gekregen, corrupt geworden, cement in het brein? Hallo, aarde aan democratie: de men-sen wil-len het nie-hiet!
Voor hen die op de basisschool geleerd hebben over onze mooie Sint Pietersberg volgt nu een update: schijnt tegenwoordig Sint Pietersdal te zijn.
Neem uw auto. Wanneer u in een stad woont kent u vast het verschijnsel betaald parkeren. U moet dan maandelijks een fiks bedrag dokken voor een vergunning om in uw eigen straat uw auto te mogen neerzetten. Wie dat fijn vind mag zijn vinger opsteken.
Toch hebben die dames/heren bestuurders dat ingevoerd. Niet vanwege een goed parkeerbeleid, maar voor de kassa. Wie heeft hen gezegd dat ze dat moesten doen? Niet de bewoners. Die zouden bij een referendum massaal tegen stemmen. Wie verzint dat dan?
Neem die demonstratie. De meeste mensen twijfelen blijkbaar aan het nut van demonstreren, anders was Amsterdam ongetwijfeld nóg voller geweest op 15 februari. Maar demonstreren heeft in elk geval minstens één belangrijke functie. Namelijk het visualiseren van de kiesdeler.
Laten we zeggen dat een kamerlid ongeveer 60.000 stemmen nodig heeft gehad voor het felbegeerde zeteltje. Kijk, dat aantal zie je dan ongeveer bij zo'n vredesdemonstratie op straat lopen. Zóveel personen van vlees en bloed zijn dat nou die jou op dat pluche zetten, die jou dat belangrijke gevoel geven. Die jou met Powell laten handshaken.
Dat beeld van al die mensen moet zo'n volksvertegenwoordig dan eventjes op het netvlies laten inbranden. Dan weet je weer voor wie je het allemaal hóórt te doen, nietwaar?
Het is niet zo ingewikkeld als ze altijd beweren...
