Archief: artikelen van
Vrijdag 07 November 2003 in categorie Kort en Tussendoor
Ik ben daarnet een minuutje Albert Heijn binnengeglipt, want er hing een groot prijzenoorlogspandoek boven de ingang. Even controleren dus of die prijzen inderdaad zo laag zijn. Nou, geloof ze niet, geloof
mij maar: wist u dat de kauwgom wel 31 Euro per kilo kost?
Een balpen is goedkoper en gaat langer mee!
Woensdag 05 November 2003 in categorie Media
<%image(kleuters.jpg|200|155|Het gezicht van de kleine criminaliteit!)%>
Ik vind het onbegrijpelijk dat de meerderheid van de kamer zich uitspreekt tegen de
kleutertoets. De minister heeft groot gelijk dat ze voet bij stuk houdt. Die kleuters van tegenwoordig moet je namelijk wel degelijk in de gaten houden! Dat blijkt al uit het feit dat die kleine opdonders er zelfs niet meer voor terugdeinzen om in de klas
harddrugs te gaan lopen 'pushen'.
De minister mag trouwens nog best een stapje verder gaan, anders komt ze zo 'soft' over in vergelijking met de rest van het CDA. Dus vooral die allochtone kleuters meteen laten onderzoeken door
minstens twee verschillende schoolartsen, een kleuterblaastest invoeren op de aanwezigheid van opiaten en alcohol in het bloed, risicokleuters laten natrekken door de Algemene Inlichtingen & Veiligheidsdienst en de hele klas elke dag bij de schooldeur preventief fouilleren op wapenbezit.
Moet je die boeventronies nou toch eens zien!
Maandag 03 November 2003 in categorie Incrowd: over webloggen
<%image(euros.jpg|150|128|En zóveel wàs het nog niet eens!)%>
Dat geeft natuurlijk wel te denken wanneer Verbal Jam meldt dat hij
gesponsord wordt en dat hij niet vies is van nog méér donaties. In elk geval is het een aangenaam discussieonderwerp, dat af en toe ook wel elders op weblogs opduikt. Hangen we er meteen het label 'commercieel' aan wanneer individuen, bedrijven of instellingen het leuk vinden een bepaald initiatief of project te steunen? Of mag dat alleen als je groot bent, een pop- of dancefestival, een literatuurprijs of iets multicultureels?
Schrijft de krant minder onafhankelijk als er advertenties in staan? Wordt de uitslag van de wedstrijd beïnvloed door shirtreclame? Had degene die de wereld rondfietste dit niet op een gratis Giant, Gazelle of Batavus mogen doen, maar had hij of zij zélf een fiets moeten aanschaffen bij de Halfords? Kreeg Youp van 't Hek indertijd geld van de concurrentie om Buckler bier belachelijk te maken? Gaat Verbal Jam nu beter op z'n woorden passen of de sponsors naar de mond praten? Niets van dat al.
Juist in de schrijverij staat vrijheid altijd voorop. Redactionele onafhankelijkheid is in de journalistiek het eksteroog waarop je nooit moet gaan staan. Geldstromen lopen altijd gescheiden van de woordenstroom. Wanneer Verbal Jam een bescheiden sponsorbedrag ontvangt als ondersteuning voor het in de lucht houden van de site wordt er meteen geroepen:
commercieel!
Wanneer iemand een gratis blogspot-accountje voor z'n log heeft moet er als tegenprestatie een flinke banner boven en komt dat dus op hetzelfde neer. Anderen doen t-shirts in de verkoop. Uiteindelijk lopen ze er alleen zelf in, maar het gaat om het principe.
U ziet, de redenaties kunnen nogal eens kronkelen. Het is algemeen geaccepteerd dat de fotograaf, de drukker en de vormgever hun centjes krijgen, maar schrijven moet het liefst gratis. Ja hoor eens, een auteur heeft ook zijn/haar onkosten! Bergen rook- of snoepwaar naast het toetsenbord, liters sterke drank of andere geestverruimende middelen. Allemaal brandstof voor de inspiratie. Dat loopt behoorlijk in de papieren kan ik u zeggen en mijn collega's zullen dit beamen!
Omgekeerd 'sponsort' Verbal Jam ook weer anderen. Zo schrijft hij geheel 'om niet' de columns voor de wekelijkse nieuwsbrief van het literaire tijdschrift OpSpraak. En binnenkort krijgt ook de status van website Amsterdam Centraal een flinke gratis
boost door bijdragen van zijn hand. Ik bedoel maar, niemand die zich in
dit soort gevallen dan eens afvraagt: heeft die jongen nog te eten?
Maar goed, discussieert u rustig verder. Misschien leer ik nog hoe ik mij commercieel correct hoor op te stellen.
En zie ik meteen of u het mij gunt, zei hij met een quasi-zielig gezicht...
Zondag 02 November 2003 in categorie Verhelderende Gesprekken
<%image(gi-henk.jpg|104|300|G.I. Henk Kamp: waarin een klein land zielig kan zijn!)%>
Kom op jongens, gaan we lekker bij Henkie spelen!
Henkie Kamp? Die duffe lul?
Ja, maar hij heeft wèl gaaf speelgoed man!
Heeft ie een Playstation of een Xbox?
Nee zakko, hij heb een heel slagveld in z'n kamer.
Ja, dat heb ik óók, zegt me moeder!
Nee, echt man, helemaal nagebouwd met legerautootjes en
tanks enzo. En een megazooi
soldaatjes.
Dus dan moeten we oorlogje spelen?
Ja en dan doen we dat de één Saddam Hoessein is en de ander Amerika.
Dan wil Henkie natuurlijk weer Amerika zijn.
Misschien mag je wel in zijn leger meedoen.
Dan wil
ik met de commando's!
Nee, dat wil ie zelf zegt ie. Die doet ie dan fijn in de
frontlijn.
Waarom doettie geen Saddam? Ik vind Henkie wel een typische
loser, dus...
Maar hij kan niet tegen z'n verlies, laat nou maar...
Heeft Henkie eigenlijk wel kruisraketten?
Nee, die mag ie niet van z'n moeder.
Ja doeiii! Dan komen we niet!
Ruilen voor een échte G.I. Joe? Tuurlijk niet!
Zaterdag 01 November 2003 in categorie Klein Proza
Veel apparaten doen tegenwoordig pogingen om met hun gebruiker te communiceren. Dat is trendy en het staat geavanceerd. Waarschijnlijk speelt men in op de reeds langer bestaande neiging van mensen om voortdurend tegen taakverrichtende spullen te kletsen. En dan is het natuurlijk leuk wanneer er ook eens af en toe respons komt, nietwaar?
Gelukkig praten de meeste apparaten stilletjes via hun display. Dat is wel zo rustig, vind ik. Want de schaarse elektronica die écht het woord tot mij richt is doorgaans niet om aan te horen. Deze toestellen hebben enge monotone stemmetjes met een elektriek accent.
Toch heb ik gemerkt dat wanneer een apparaat met mij in contact treedt, dit meestal niet veel goeds voorspelt. Mijn videorecorder vermeldt bijvoorbeeld ineens op zijn schermpje: “F03”.
Tja, dáár heb ik natuurlijk geen boodschap aan, dus ik zeg: “Niks mee te maken, hup, doorwerken jij!” Maar dat schijnt nu juist het probleem te zijn, hij weigert verder iets te doen. Ik druk tevergeefs lukraak wat op de knoppen. De enige respons blijft “F03”.
Wat moet ik met zo’n nietszeggende opmerking? Als er nou “FNV” stond kon ik me er nog iets bij voorstellen: een arbeidsconflict of iets dergelijks. Maar “F03”... Is dat soms een nieuwe bond, een NU91 voor videorecorders?
Het ergste is dat het ding mijn videoband niet wil teruggeven. Ik voer de druk wat op, ram weer op de knoppen en schreeuw “Hier die band!” Maar hij blijft bij zijn blijkbaar niet onderhandelbare standpunt: “F03”. Die solliciteert naar ontslag op staande voet.
Er zijn apparaten die veel taalvaardiger zijn dan mijn videorecorder. Je zou denken: een computer. Maar niets is minder waar. Een computer is juist heel dom als hij zich niet senang voelt. Het enige dat hij dan produceert zijn wat panische piepjes. Verder doet hij niets en laat de eigenaar in wurgende onzekerheid.
Nee, dan mijn magnetron. Die kletst mij de oren van het hoofd en vertelt mij precies welke handelingen ik moet verrichten om tot een eetbaar resultaat te komen. Hij vraagt wat ik erin ga stoppen, bijvoorbeeld vis, gevogelte, vlees of pizza. Hij vraagt hoeveel het weegt: “Voer gewicht in.”
Soms trekt hij met een piepje mijn aandacht en dan beveelt het display: “Omdraaien!” De eerste keer draaide ik hem mijn rug toe. Gewoon een flauwigheidje om even te pesten. Hij nam wraak door na afloop van het kookproces te zeggen: “Afdekken en laten staan”. Ja kom zeg, ik heb honger!
Maar goed, de magnetron werkt tenminste nog. Het is natuurlijk afwachten wat hij nog te melden heeft als hij eenmaal stuk is. Waarschijnlijk zoiets als: “FEBO!”. Toch altijd nog duidelijker dan “F03”.
verschenen in nieuwsbrief nr 129 van het literair tijdschrift OpSpraak
№ 06
Vrijdag 31 Oktober 2003 in categorie Altijd handig
<%image(50euro.jpg|107|200|)%>
Op 4 oktober meldde ik dat het onderwerp
Nachtlenzen op deze site leidde tot sluikreclame in het reactiepaneel. Ik nodigde de betreffende opticiëns uit Verbal Jam te sponsoren. En kijk eens aan:
Van Nes Optiek uit Krimpen a/d IJssel was zo sportief dat inderdaad te doen. Vandaar dat wij bij deze onze eerste sponsor van harte verwelkomen in de nieuwe rubriek 'De sponsors van Verbal Jam' aan de linkerkant van deze pagina. Uiteraard nodigen wij anderen uit, commercieel of particulier, dit goede voorbeeld te volgen. U krijgt dan de felbegeerde status van
Sponsor van Verbal Jam. Zeg nu zelf: je moet toch wel een regelrechte cultuurbarbaar zijn om dat
niet te willen!
Hier liggen uitgelezen kansen voor het Nederlandse bedrijfsleven! In Irak visten ze achter het net. Dom natuurlijk, vissen in de woestijn... Bij Verbal Jam krijgen ze betere
'business opportunities' en mogen ze de wereld overtuigen van hun geheel belangeloze goedheid. Zo is dit voor
Holland Casino een mooie gelegenheid om geld af te staan. Voor de
Makro is dit een mogelijkheid om eindelijk een
legale link op een andere site te hebben.
Philips kan hier zijn licht eens opsteken hoe je nou écht dingen beter maakt. Voor
Hero kan het nooit kwaad om ook een aandeeltje Verbal Jam te hebben. De
supermarkten helpen wij wel van die
irritante eurocentjes af en voor
De Bank is dit
De Beste Bestemming voor
De Winst.
Maar ook de 'kleine' sponsor is hier natuurlijk van harte welkom!
Woensdag 29 Oktober 2003 in categorie Waargebeurde verzinsels, Lijf en ledematen
In het kader van de actie 'rookspek ruimen' besluit ik maar weer eens een rondje te gaan snelsjokken. Rookspek is een gezondheidsbedreigend bijproduct van het stoppen met roken en brengt u en uw weegschaal ernstige schade toe. Met een sportief gevoel begeef ik mij dus in voorzichtig tempo de paden op en de lanen in. Daarbij steek ik stiekem een stukje af door het grasveld. Dit had ik niet moeten doen. Voor het eerst sinds tijden loop ik weer eens nonchalant op het buurtgras en ja hoor: gelijk stront aan de sneakers.
Lees verder...
