De man met de baby-armen
Vrijdag 27 Juli 2012 in categorie Lijf en ledematen, Persoonlijke notities
Ik was nog een jongetje van hooguit een jaar of zes. Ik stond aan de hand van mijn vader voor een statig bankgebouw op de Herengracht. Daar werkte hij. Hij praatte met een collega, waarschijnlijk tot mijn ongenoegen, want dergelijke gesprekken zijn altijd te lang voor het kindergeduld.
Vanuit de richting van het Koningsplein kwamen de fietsers over de brug met een vaart naar beneden de Herengracht op. Ik stond aan de stoeprand, ze flitsten vlak voor mij langs, met hun aktetassen onder de snelbinder en wapperende jaspanden.
Ineens was daar die lange man in een zwarte jas op de herenfiets met een ongewoon hoog stuur. De man had mollige, roze babyarmpjes. Zijn handjes waren kordaat om de handvatten van zijn stuur geklemd.
Voordat ik de kans kreeg om mijn vader te attenderen op wat ik zag, was hij alweer voorbij. Er is voor een kind sowieso geen beginnen aan om een voetbalgesprek tussen volwassen mannen te onderbreken, ook al gaat het ter plekke in z'n broek staan pissen. Dat zag ik wel in. Daarvoor moest ik toch minsten hun schoenen gaan onderkotsen. Maar dat is ook weer zo drastisch en slecht voor hun humeur.
Ik heb het beeld van de man met de baby-armen dus maar voor mijzelf bewaard.
Later, als je groot bent, vraag je je dan af: hoe komt het dat de man van die baby-armen had? Het was nog vóór de tijd van de softenon-baby's en die zouden bovendien dan eerst nog maar eens moeten hebben leren fietsen.
Het softenondrama speelde zich af aan het eind van de jaren vijftig. Zwangere vrouwen slikten het middel thalidomide tegen ochtendmisselijkheid. Dit resulteerde in ernstig gehandicapte baby's.
Er gingen overigens geruchten dat het middel niet was uitgevonden in het lab van producent Chemie Grünenthal, maar al veel eerder, tijdens medische experimenten in de concentratiekampen van de nazi's. Maar de man op de fiets was al te oud om zelfs daar het slachtoffer van te kunnen zijn.
Zoals bekend is het geheugen onbetrouwbaar. Best kans dat ik allerlei beelden en situaties door elkaar haal. Of misschien was het wel gewoon een baby op een herenfiets, wie zal het zeggen? In mijn herinnering was dat namelijk heel normaal in die tijd.
| Tweet |
