De prijs van de G20
Woensdag 26 Januari 2011 in categorie Politiek & Maatschappij
'Wij' gingen naar Afghanistan om Bin Laden te grijpen.
Oorspronkelijk.
In het spoor van de Amerikanen. Dat terroristentuig moest eens een lesje worden geleerd.
Dat lesje heette democratie, althans, zo werd het verpakt.
Maar die Afghanen wilden helemaal geen lesje. En zeker niet in democratie.
Zij wilden in de middeleeuwen blijven leven, lekker achterlijk hun vrouwen als vee houden, de krijgsheer uithangen, elkaar zo nu en dan de kop eraf schieten, hun eer bewaken en fijn papaver verbouwen voor hun drugshandeltjes.
Zij zaten niet te wachten op schooltjes voor hun dochters en waterputten. Nou ja vooruit, een waterput is altijd wel handig, maar dán ook wegwezen.
Ik ben natuurlijk allerminst een Afghanistan-kenner, maar dit is samengevat zo'n beetje het beeld dat de media mij in de loop der jaren hebben geschetst. En ik heb zo'n vermoeden dat dit beeld grosso modo wel klopt.
Maar tóch blijven doordrammen in die Tweede Kamer dat wij zo nodig weer naar Afghanistan moeten. Dit keer om een stel ongeletterde snotjongens in Koendoez (Kunduz) binnen zes weken op te leiden tot talibanstrijder politieagent.
Herhaalde malen is 'ons' beloofd dat dit toch écht de laatste keer was dat wij naar Afghanistan gingen. Wij hadden immers zo langzamerhand ons aandeel in de wereldvrede ruimschoots geleverd.
Het klinkt wat cru, maar met sommige delen van de wereld moet je gewoon niets te maken willen hebben.
Dat willen zij met ons ook niet, want wij zijn ongelovige honden.
Dus dat treft.
Als we weer gaan, gaan we dus opnieuw voor de Amerikanen, niet voor de Afghanen.
Is die vaste plaats bij de G20 écht zo belangrijk dat wij daar de levens van Nederlandse soldaten aan opofferen?
| Tweet |
