Burgerterrorisme
Woensdag 10 September 2008 in categorie Ergernis, Woede of Frustratie
Het bedrijfsleven is bang. Waarvoor weet ik niet, waarschijnlijk voor het burgerterrorisme. Want als er tegenwoordig zoiets als burgerjournalistiek bestaat, waarom dan geen burgerterrorisme? Volgens BruinRechts bestaat burgerterrorisme zelfs als sinds de jaren tachtig.Hoe het ook zij, het bedrijfsleven is dus bang. En dat is ongemerkt al jaren aan de gang. Eerst begonnen ze zich te verschuilen achter muren en slotgrachten in de vorm van callcenters. Onder de smoes dat ze anders niet meer aan werken toekwamen.
Sinds enkele jaren is de gewoonte erin geslopen dat degene die je aan de lijn krijgt alleen nog maar zijn/haar voornaam noemt.
Goedemorgen u spreekt met Bianca. Liefst nog met zo'n ordinaire uithaal aan het eind: Biancááá.
Bianca wie?
Nou, gewoon Biancááá'!
De staat ging daar geen 80 miljoen voor neertellen
Het dreigingsniveau voor het bedrijfsleven is inmiddels opgeschaald naar niveau oranje heb ik de indruk. Gisteren chatte ik met de support van HP. Dat is heel gezellig en modern en heeft tevens het voordeel dat je elkaars gezicht niet ziet en stem niet hoort. Veiligheid voor alles. Immers, voor je het weet krijg je als bedrijf van zo'n burgerterrorist een stapel brandende floppydisks door je brievenbus. De Makro-branden van destijds liggen nog vers in het geheugen, temeer omdat ze door BruinRechts weer flink zijn opgerakeld.De reden voor mijn omzichtige toenadering tot het HP-bedrijf, was dat mijn notebookscherm alleen nog maar in staat was tot een slechte imitatie van de Victory Boogie Woogie in drie grijstinten en verders niks. Ik vreesde dat de Nederlandse Staat daar geen tachtig miljoen voor ging neertellen, dus bleef mij niets anders over dan om hulp te chatten bij de producent.
Op zeker moment werd ik doorverwezen naar de reparatie-afdeling. In plaats van mij gewoon het nummer van die jongens te geven, wilde de HP-chatter mijn telefoonnummer weten, ging mij bellen (de waaghals!) en mij vervolgens doorverbinden met repair. Dat nummer van de reparatieafdeling was blijkbaar bedrijfsgeheim. Daarvoor namen ze graag een omweg.
Binnen enkele jaren gaan we het meemaken dat ze bij al die grote bedrijven en organisaties onder pseudoniem de telefoon opnemen. Daarna krijg ik instructies dat ik om zo en zo laat mijn probleem op een briefje onder een bepaalde bank in het Vondelpark moet plakken. Een anonieme koerier met gesloten integraalhelm haalt het op. Vervolgens krijg ik automatisch het aankoopbedrag gerestitueerd. Dat is goedkoper voor ze dan het restaureren van een gebombardeerd bedrijfspand.
Gewoon je geld terug, dat is te mooi om waar te zijn, denkt u dan. Nee hoor, de banken doen al iets dergelijks bij pinpasfraude.
| Tweet |
