Op het schavot
Vrijdag 15 Augustus 2008 in categorie Media
Het gaat niet goed met de Telegraaf. Eindelijk eens opbeurend nieuws deze week, zou je dan denken. Maar niet te vroeg juichen, want de Hetzebode boert hooguit een ietsie pietsie minder goed dan de grote bazen zelf hadden verwacht. En om de armlastige aandeelhouders niet tot de bedelstaf te brengen schopt het concern meteen maar even 425 werknemers de straat op. Op de redacties van de Telegraafbladen zweet men intussen bruine peentjes, want als ze straks ontslagen worden vinden ze hooguit nog emplooi bij de gestencilde partijkrantjes van Wilders en Verdonk.Het zou ook stom zijn om in één klap zoveel populistisch schrijftalent aan de kant te zetten. Tendentieus en ophitsend schrijven leer je tenslotte niet in een achternamiddag, dat is een vak apart. Gelukkig had de Telegraaf nog wél wat centjes liggen om haar belang in GeenStijl te vergroten naar honderd procent. Die jongens weten als geen ander hoe je het linkse tuig in je kolommen de nek om draait. Om misverstanden te voorkomen wilden ze hun lezertjes nog wél even duidelijk maken hoe 'onafhankelijk' ze zijn van hun financier.
Wat zullen die mensen al die tijd in gewetensnood hebben verkeerd!
Eendrachtig trok het TeleStijl-tandem de afgelopen week ten strijde om de linkse 'terrorist' Duyvendak het politieke 'neqschot' te geven.Als Duyvendak niet zo ijdel en onnozel was geweest bij de aankondiging van dat boek van hem, had hij dit natuurlijk kunnen verwachten. De sensatiebeluste horden op de rechterflank van de vaderlandse journalistiek moet je altijd serieus nemen. Als was het maar omdat de waarheid altijd moeilijker uit te leggen is dan de leugen.
De kwestie Duyvendak draaide uit op een staaltje rechtspopulistische berichtgeving in optima forma. Berlusconi zou er z'n vingers bij aflikken. Het is de hogeschool van de schavotjournalistiek. Alle beschikbare middelen werden uit de kast getrokken. Bronnen als 'ex-rechercheurs' en bedreigde ambtenaren kropen na jaren ineens onder hun steen vandaan om de 'waarheid' over Duyvendak aan het licht te brengen. Eindelijk! Wat zullen die mensen al die tijd in gewetensnood hebben verkeerd!
Uiteraard was er ook de nodige informatie 'van horen zeggen', werd er selectief uit een boek van een ex-BVD'er geciteerd en waren er volop vermoedens, veronderstellingen, speculaties en insinuaties. Opvallend afwezig waren daarentegen de heilige journalistieke principes van hoor en wederhoor, feiten checken en 'één bron is géén bron'. Huiswerk voor de liefhebbers: lees het Telegraaf-artikel en probeer de spijkerharde onderbouwing te vinden van elke insinuatie.
Wat de krant (de krant is 'een meneer' tenslotte, zoals de uitdrukking luidt) voor z'n goede fatsoen niet kon opschrijven, nam Telegraaf-dochter GeenStijl voor z'n rekening: belachelijk maken, vernederen en afzeiken.
Of Duyvendak alle verkeerde dingen heeft gedaan die de Telegraaf hem nadraagt is nog steeds niet duidelijk. Het bewijs daarvoor heeft de krant namelijk niet geleverd. Duyvendak is echter wél veroordeeld.
Trial by media, heet dat tegenwoordig.
| Tweet |
