Arrestatie cartoonist was grap
Woensdag 21 Mei 2008 in categorie Media
Vers terug uit een buitenland dat ver genoeg is om eventjes verlost te zijn van Nederlands geneuzel, val ik meteen weer met mijn neus in de boter. Ik zie een krantenkop met de volgende tekst:
'Nekschot zoekt naar grens van grap'.
Ik zit hier een minuutje wezenloos naar te kijken. Is tijdens mijn korte afwezigheid het nekschot tot humor verheven? In dat geval had ik beter kunnen blijven waar ik was.
Uiteindelijk blijkt het te gaan om de commotie die ontstond na de arrestatie wegens discriminatie van een cartoonist die zich Gregorius Nekschot noemt. En de kranten zijn al zo ver dat ze deze meneer bij zijn 'achternaam' aanspreken.
Dit doet mij toch twijfelen aan de verstandelijke vermogens van degenen die dit soort dingen opschrijven. Achteloos wordt de term overgenomen, zonder stil te staan bij de lading en de betekenis ervan in historische en nog steeds alledaagse geweldspraktijk.
Toegegeven, ik ben misschien wat overgevoelig voor het woord 'nekschot', sinds ik in voormalig concentratiekamp Mauthausen zag hoe misselijkmakend fabrieksmatig de Nazi's deze methode gebruikten om massa's onschuldige mensen te executeren. Wie er nieuwsgierig naar is, kan mijn artikel uit 2003 over een Nazi-gabbertje herlezen. Toen wond ik me ook al op over dat soort dingen.
Maar goed, de heer Gregorius N. (zo doen we dat met verdachten) voelde zich kennelijk geroepen om een weinig smaakvol pseudoniem te gebruiken. Het zij zo. Zijn door onderbuikgevoelens ingegeven werk discrimineert bevolkingsgroepen, althans volgens Justitie. Reden om zijn huis met tien man binnen te vallen en hem 30 uur in de cel te stoppen.
Inmiddels is de Kamer in ruime meerderheid over Minister Hirsch Ballin heen gevallen vanwege, jawel daar is ie weer, aantasting van de vrijheid van meningsuiting.
Zijn pseudoniem daargelaten heb ik er niets op tegen dat Gregorius N. vanuit een rechtse invalshoek de gevoeligheden in deze maatschappij eens creatief op de korrel neemt. Het houdt ons scherp. Daar moeten we niet zo moeilijk over doen, anders creëren we straks ons eigen Taliban-regime.
Aan de andere kant reageert ook de Kamer veel te heftig. Humor vindt namelijk zijn kracht in de overdrijving, het buitenproportionele. Ik snap dan ook niet dat niemand inziet dat ook Justitie eens grappig wilde zijn. Het huis van een onbeduidend tekenaartje met tien man binnenvallen en hem dertig uur achter te tralies zetten vind ik persoonlijk hilarisch! Wat mij betreft hadden ze hem zelfs standrechtelijk mogen executeren met een -u raadt het al- nekschot.
Kijk, dát is humor! Dán durf je tenminste de grens op te zoeken!
Maar ja, als ze nú al in de Kamer de lol er niet van inzien, is zoiets natuurlijk helemáál onhaalbaar.
Duf stelletje hier in Nederland.
| Tweet |
