Boobytrapwetgeving
Maandag 05 November 2007 in categorie Amsterdam Centraal
De afgelopen week laaide de discussie over de toelaatbaarheid van het verschijnsel kraken weer in alle hevigheid op. Aanleiding was de ontruiming van een pand in de Amsterdamse Kerkstraat, waarbij krakers een 'boobytrap' zouden hebben aangebracht om het dak op de binnenstormende leden van de Mobiele Eenheid te kunnen laten neerkomen. Verontwaardiging alom natuurlijk. Tegenstanders van de kraakbeweging spraken van poging tot moord, de krakers zelf ontkenden de aanwezigheid van de boobytrap. Het CDA-kamerlid Jan ten Hoopen zag zijn kans schoon om zijn oude wetsvoorstel uit 2003 om het kraken illegaal te maken weer nieuw leven in te blazen. Hiervoor lijkt zich in de Tweede Kamer inmiddels een meerderheid af te tekenen. De Amsterdamse gemeenteraad daarentegen is in meerderheid tegen een kraakverbod.De huidige commotie verhoogt de kans dat allerlei onzuivere argumenten de discussie vertroebelen en dat de wetgever zich laat leiden door het incident in de Kerkstraat. Van dergelijke wetgeving gaat de samenleving geen plezier hebben. Wie het incident in de Kerkstraat aangrijpt om anti-kraakwetgeving tot stand te brengen is niet zuiver bezig. Immers, wanneer in het pand daadwerkelijk een boobytrap aanwezig was, is er op z'n minst sprake van poging tot doodslag en moeten de daders worden opgespoord en voor dat feit worden vervolgd. Het is een misdrijf dat altijd vervolgd moet worden, ongeacht of dat nu binnen de context van een ontruiming plaatsvindt of niet. Het staat los van de discussie of kraken verboden moet worden.
Het gevaar is echter dat de boobytrap wel wordt aangegrepen om anti-kraakwetgeving tot stand te brengen. De tijd zal leren of er daders worden opgespoord, vervolgd en veroordeeld. Ongetwijfeld zal justitie de aangetroffen boobytrap uitgebreid kunnen documenteren met het nodige beeldmateriaal.
Wanneer we daarentegen nooit meer iets horen van deze boobytrap, laat staan van een vervolging, dan was er dus geen boobytrap. Maar tegen die tijd is er wél een verbod op kraken natuurlijk. Op grond van een niet gepleegd misdrijf, niet op basis van een zorgvuldige afweging van complexe factoren als langdurige leegstand, de omvang van leegstand, speculatie, eigendomsrecht, verkrotting, nut en nadelen van kraken, rechten van reguliere woningzoekenden, de wijze van bewoning van kraakpanden, criminele activiteiten van zowel krakers als eigenaren, het tekort aan jongerenhuisvesting en ga zo nog maar een tijdje door.
U merkt: kraken als verschijnsel is onderdeel van het veel grotere probleem woningnood. Kraken verbieden lost de woningnood niet op, lost de speculatie niet op en lost de bewuste verkrotting niet op.
Het kraken zal overigens gewoon doorgaan, illegaal of niet. Niet voor niets is de gemeentelijke overheid tegen een kraakverbod. Immers, kraakpanden voorzien tevens in de nodige vierkante meters officieuze woonruimte voor jongeren. Na een verbod moet je als gemeente méér miljoenen investeren in jongerenhuisvesting.
We moeten ons bij de werkelijke analyse van het probleem niet laten afleiden door al dan niet aanwezige boobytraps. De volgende keer zakt die container met ME misschien door een dak waaronder krakers zitten. Gaan we in reactie daarop dan ook moord en doodslag roepen? En vervolgens het kraken weer legaliseren? U ziet zelf hoe zot het is als we dergelijke redeneringen zouden volgen...
| Tweet |
