door de bank genomen

Maandag 02 Juli 2007 in categorie Amsterdam Centraal

Ik heb een ernstige klacht over het Amsterdamse bankwezen. Dat zit zo: ik loop regelmatig met mijn hoogbejaarde moeder een ommetje door het park. Want oude mensen moeten flink blijven bewegen, zegt de dokter. Maar van dat blijven bewegen moet mijn moeder om de honderd meter eventjes bijkomen. Dan wil zij op een bankje zitten. Hier begint de ellende. Want de meeste bankjes zijn te laag voor de oudere Amsterdammer.
Waarom hebben de bankwerkers die dingen niet een beetje hoger gezet? Of zijn de ontwerpers de schuld?
Oudere mensen hebben te weinig kracht in hun spieren om bij het zitten gaan nog een zachte landing te kunnen maken. Met mijn moeder is het niet anders. Na het passeren van een bepaald kritisch punt moet zij zich noodgedwongen op de bank laten ploffen. Wie goed luistert kan daarbij de kunstheup horen kraken. Als ik naast haar ga zitten kietelt het onkruid in m'n knieholtes en kan ik m'n kin op m'n knieën leggen, dus voor mijzelf is het zitcomfort ook niet ideaal.
Opstaan is zo mogelijk nog moeilijker. Elke keer moet ik weer eindeloos aan mijn moeder staan sjorren om haar weer overeind te krijgen. Dat komt allemaal doordat die banken te laag zijn.
Dat bevreemdt mij. Want bij ander zitmeubilair is er wél nagedacht over de fysieke beperkingen van de oudere medemens. Kijk maar naar de inmiddels razend populaire verhoogde toiletpot. Waarom dan niet bij de parkbank?

De gemeentelijke bankenbureaucratie zal waarschijnlijk tegenwerpen dat de banken voor iederéén enigszins geschikt moeten zijn. Een compromis eigenlijk. Men zal schermen met ergonomisch verantwoorde gemiddelde zithoogten en afstemming op de doorsnee doelgroep.
Allemaal quatsch. Banken zijn voornamelijk voor vermoeide ouderen. Voor kinderen hoeft 't allemaal niet. Die kunnen gewoon jengelend op het trottoir gaan liggen of een beetje blijven rondhollen. Voor zoenende stelletjes zijn ze ook niet nodig, die gaan maar de bosjes in. Deden wij vroeger ook.

Snurkende zwervers wil de gemeente zélf al niet, want heel veel banken hebben tegenwoordig anti-zwerverbeugels. Daardoor kan de arme dak- of thuisloze niet eens behoorlijk gaan liggen. Heel wat Swiebertjes krijgen een meervoudige ruggengraatsvergroeiing doordat ze in een golfvorm over die beugels moeten slapen.
Maar dáár heeft men bij de gemeente dan kennelijk wél over nagedacht! Dus het kán wél!

Nou, wie hebben we nog meer? Hangjongeren. Die willen ze ook niet op die banken. Hoeven we dus geen rekening mee te houden. Voor hen zijn ze trouwens eveneens te laag, want ze zitten altijd op de leuning.
Nee, banken moeten primair zijn afgestemd op stramme en vermoeide ouderen, dat lijkt me duidelijk.

Waarom moet ik het toch altijd zijn die de gemeente op dit soort simpele tekortkomingen wijst? Die ambtenaren zitten toch zélf óók de hele dag op hun reet? Maar ja, dan natuurlijk wél op een NEN-EN 1335 gecertificeerde en gasgedempte kantoorstoel. Geef ze een dag zo'n parkbank en je zult zien hoe snel het probleem verholpen is.

Tags: