Hezbollah valt Israëlische steden aan
Donderdag 13 Juli 2006 in categorie Israël en het Midden-Oosten, Media
Mijn tweede 'hometown', het plaatsje Nahariyah in Israël, ligt vandaag zwaar onder vuur. Vanuit Libanon heeft de Hezbollah al meer dan honderd Katjoesja-raketten op het noorden van Israël afgevuurd en dus ook op Nahariya. Zelfs Haifa is niet veilig.
Vanmorgen werd ik uit mijn slaap gebeld door mijn in Nahariya woonachtige schoonmoeder, die meldde dat raketten in het centrum van de tot dusver zo vredige kustplaatst waren neergekomen. Een vrouw werd gedood, een man zwaargewond.
Ondertussen bestookt het Israëlische leger Libanon. Helicopters en straaljagers vliegen noordwaarts, in de verte is het gedreun van de kanonnen te horen. Het is oorlog.
Enigszins bevreemdend is de kop in de Volkskrant vandaag: 'Israël valt luchthaven Libanon aan'. Op zich juist, maar hij doet geen recht aan de feitelijke situatie. De Hezbollah in Libanon heeft namelijk steden en dorpen in het noorden van Israël massaal aangevallen met raketten en ze hebben er nog tienduizend op voorraad. Dat zijn oorlogshandelingen waartegen Israël zich volgens internationaal recht mag verdedigen en dit staat los van de situatie in de Palestijnse bezette gebieden. Er is geen legitimatie voor een aanval door Hezbollah. Deze fanatieke club wil de staat Israël van de kaart hebben, geen bezet gebied terugveroveren zoals de Palestijnen op de Westbank.
Het Israëlische leger is een van de sterkste legers ter wereld. Wanneer je een beer schopt, moet je niet gek kijken als hij je opvreet. Israël slaat hard terug. In dat land leeft de vaste overtuiging dat die aanpak noodzakelijk is temidden van een vijandige Arabische wereld. Anders komt de boodschap niet over. Hezbollah kent die opvatting, maar willens en wetens stelt zij de Libanese bevolking bloot aan de consequenties van de gewapende conflicten die zij ontketenen. Het fanatisme belemmert kennelijk een verstandig zicht op de politieke realiteit.
Ondertussen spoeden inwoners van Nahariya zich naar schuilkelders of sluiten zij zich op in hun gedder bitachon, hun 'veilige kamer'. Elk nieuw huis heeft verplicht zo'n 'veilige kamer': een extra verstevigde ruimte met gasdichte deur en ramen. Mijn schoonmoeder heeft een oudere woning, dus gaat zij naar vrienden die er wél een hebben. Inmiddels zijn er berichten dat zelfs in Arabische dorpen in Israël Katjoesja's zijn neergekomen. Bommen en raketten treffen zoals gebruikelijk onschuldige burgers zonder aanzien des persoons, geen militaire doelen.
Het centrum van Nahariya in rustiger tijden:
| Tweet |
