Het Leed van Lubbers
Dinsdag 22 Februari 2005 in categorie Waargebeurde verzinsels, Politiek & Maatschappij
Eigenlijk is het toch maar een schande wat Ruud Lubbers is aangedaan! Dat heeft deze immer vrouwvriendelijke casanova toch werkelijk niet verdiend. Als vrijwel uitgerangeerd politicus offerde hij zich destijds op om de ontheemde stakkers van deze wereld te gaan bijstaan in hun noden. En wel geheel belangeloos, volgens sommigen. Hij schijnt geen salaris te hebben ontvangen en zijn onkosten uit eigen zak te hebben betaald.
Geen wonder dat zo'n man wel eens een bonusje in natura wil in de vorm van de kont van een 51-jarige medewerkster. Dat is toch werkelijk niet teveel gevraagd wanneer je de organisatie verder geen cent kost! Kofi Anan komt hier werkelijk met een koopje weg, want Lubbers had natuurlijk ook makkelijk die jonge rondborstige meid van de receptie kunnen pakken. Dat heeft hij niet gedaan. Althans, dat is niet uitgelekt.
Het valt ook niet mee hoor, om die honderden uiteenlopende seksuele zeden van de verschillende lidstaten uit elkaar te houden. Als topman van een internationale organisatie komt men in totaal uiteenlopende situaties terecht. Voor je het weet tast je wel eens mis.
's Middags heb je in Afrika tijdens een dansuitvoering nog hectisch op en neer zwiepende blote vrouwenborsten vlak voor je neus, diezelfde avond moet je in Genève een medewerkster vriendschappelijk bij haar onderrug de kamer uit geleiden. Dat vraagt een behoorlijke omschakeling.
De volgende dag reis je naar het Midden-Oosten. Aan boord heeft de stewardess je herhaaldelijk persoonlijk laten zien hoe je ook weer zo'n veiligheidsgordel over je kruis spant. Want gek genoeg vergeet je dat telkens. Nee meneer Lubbers: insteken, doorhalen, af laten glijden!
Eenmaal aangekomen in Egypte wordt er meteen van je verwacht dat je onderaan de vliegtuigtrap president Moebarak innig op de wangen zoent. Slechts met bovenmenselijke inspanning lukt het je om je latente homo-erotische gevoelens onder controle te houden. Bijna opgelucht vlieg je vervolgens door naar Saoedie Arabië. Daar mag je de vrouwen van de sjeik niet eens een hand geven. Wéér zo'n land waar niks te beleven is.
En zo duurt de beproeving voort. Bij de eskimo's zoenen ze met de neuzen tegen elkaar, dus Ruud, niet aan je neus krabben, want best kans dat ze dat uitleggen als een obsceen gebaar.
Een paar weken later arriveer je op Papoea Nieuw Guinea en shit, Ria heeft vergeten je rijk gedecoreerde peniskoker in je koffer te stoppen. Dan kun je wel weer meteen op huis aan. Want je mag dan nog zo'n hoge commissaris zijn, met alleen zo'n lubberig lubberslulletje heb je daar geen enkel gezag bij de vrouwtjes.
Straks zit de arme Lubbers weer thuis bij Ria, afgeserveerd, achter de geraniums.
Moedeloos stelt hij zijn vrouw voor: "Zeg Ria, zullen wij het karwei dan maar afmaken?"
Maar Ria heeft hoofdpijn.
 |
| Tweet |
