Kwetterkist

Ik wip een ogenblik de vergadering uit om u snel bij te praten over de discussies met de marketingafdeling. Ik heb zojuist die types de oren gewassen inzake de kwetterkist hier aan de rechterkant. Want ik wil mijn trouwste lezers natuurlijk niet van mij vervreemden.
Het gaat er ruig aan toe in de vergadering tot dusver, kan ik u melden.

Allereerst heb ik de aanwezigen duchtig onderhouden over het feit dat de door hen verzonnen naam 'kletskist' al elders in gebruik was en dus niet nieuw!
"Ja, maar..." begon er eentje.
Moet je net bij mij zijn. Die snotneus heb ik net zo lang met z'n notebook om z'n puberale flaporen staan jammen tot hij de nieuwe naam 'kwetterkist' tussen z'n rammelende voortanden uitstotterde. Goed zo, jochie. Zo mag ik het horen! Af en toe moet je de jongelui laten weten wie de baas is.

Volgende agendapunt: onze trouwste lezers zien de kwetterkist helemaal niet als een verbetering. Wat nu?
Het bleef verontrustend stil rond de vergadertafel. Dan moet je als hoogste baas een doorbraak forceren. Dus heb ik twee willekeurige medewerkers bij de ongeschoren nekharen gevat en naar hun werkplek geleid. Zo doe ik dat wel vaker. Vervolgens moet ik zorgen dat beide neuzen goed dezelfde kant op wijzen en dan beginnen met een krachtige sessie synchroonbeuken met de hoofden op hun respectieve toetsenborden. Net zolang tot het goede antwoord wordt opgehoest.

"Wat zie je?!!" Ikzelf weet het antwoord natuurlijk allang.
"Toetsen??"
Fout. Ik ram de koppen weer neerwaarts.
"Capslock, baas??"
"Numlock dan?"
Koud. En dus fout.
De ander kermt iets over 'Repetitive Strain Injury'.
Van dat laatste kan ik wel de humor inzien. Helaas: toch fout.
Ik herhaal mijn vraag dus nog indringender en beuk de bleekneuzen weer op hun keyboard:
"WAT... ZIE... JE...???!"
"Sterretjes..."
Best mogelijk, maar toch fout. Nóg maar een hengst.
Het hele querty-reeksje passeert de revue.
"Knopjes...????" oppert er een ten einde raad.
Hè, hè...!
Dat laatste reken ik maar goed, want ik krijg zelf óók wel een beetje last van RSI zo langzamerhand.
Een knop dus. Eindelijk begint het te dagen.

Je moet nooit tevéél van je personeel vergen, dus leg ik de rest maar zelf uit.
"Boven de kwetterkist maken we een knop en dit concept vertaalt zich in het eerste 'stiltegebied naar keuze' van Nederland.

Ik word glazig aangestaard. Niet iedereen is natuurlijk zo bijdehand als ik en zeker niet op hetzelfde moment. Daarom gun ik ze enige momenten om mijn idee te laten absorberen door het verdroogde brein.
Het geeft mij de kans om zoals gezegd even de vergadering uit te wippen en u als lezer bij te praten.

Boven de kwetterkist komt dus nu een knop: stille marge. Klik daarop en al het geroep vanaf de (rechter)zijlijn verstomt abrupt. Iedereen kan dan kiezen: gezellig verbaal mee-jammen of in contemplatieve sfeer de culturele schoonheid van Verbal Jam op zich laten inwerken.

Wij koesteren diepe genegenheid voor onze lezers, dat ziet u maar weer...

Tags:
chatbox design layout weblog webloggen

Geef een reactie: