aanslag

Woensdag 10 April 2002 in categorie Gozertje

10 april 2002

In het ochtendjournaal zien we de opgeblazen bus die onderweg was van Haifa naar Jeruzalem. Een helaas inmiddels bekend beeld.
Maar binnen dat beeld zien we nog méér bekende beelden. De heuvel achter de kibboetz Yagur, de geluidswal die de kibboetz scheidt van de snelweg met de ravage. Daarachter ligt de kwekerij van neef Raanan.
In de kibbutz wonen de bejaarde Batja en Ben-Zion. Grootmoeder en grootvader van mijn vriendin. Al ruim voor de Tweede Wereldoorlog zijn ze vanuit Litouwen naar dit land gekomen, dat toen nog Palestina heette. Eigenlijk zijn zij dus Palestijnen. In Yagur woont nog meer familie. De neven zijn gelukkig nog geen van allen als reservist opgeroepen. Voor zover ze weten is er gelukkig ook niemand van de kibboetz omgekomen bij de aanslag.
Batja en Ben-Zion voelen wanhoop voor de toekomst.
En zo zullen ook Palestijnen eenzelfde wanhoop voelen, verwoeste huizen, straten en winkels zien die zij bij naam kunnen noemen.
Wanneer je op deze manier inzoomt op de beelden uit het nieuws, zie je geen Joden en Palestijnen. Alleen mensen die rustig willen leven zoals wij. Dat lijkt me niet teveel gevraagd.