Dinsdag 14 Januari 2003 in categorie Satire
Volgens dagblad
De Telegraaf gaat bioloog Komdeur van de Rijksuniversiteit Groningen (RuG) onderzoek doen naar het paringsgedrag van koolmezen. Daartoe gaat hij 120 van die diertjes uitrusten met minuscule cameraatjes en ze drie maanden observeren.
Ik vind het een schande! Is er dan geen enkel respect meer voor de privacy van de koolmees? Ja ja, zogenaamd onderzoek doen naar het paringsgedrag! Dat is natuurlijk een slappe smoes. Iedereen die wel eens buiten rondloopt wéét al hoe koolmezen paren: een hoop opgewonden gefladder en dan gaat de één bij de ander de RuG op. Meer is het niet.
Die meneer Komdeur is gewoon een ordinaire voyeur, lekker neukende koolmeesjes kijken!
Dit soort activiteiten moeten we onmiddellijk strafbaar stellen. Dan kunnen we straks huiszoeking doen bij die Komdeur! Ik wed dat de politie daar dan een gigantische verzameling videobanden met koolmeesjesporno aantreft!
Hier zou Freud het zijne van denken...
Dinsdag 14 Januari 2003 in categorie Sport
Raymond van Barneveld won dit weekend de officieuze wereldbeker bij het pijltjeswerpen. Waarschijnlijk om het niveau van deze bezigheid aan te duiden verklaarde hij:
"Zodra je dus gaat nadenken is dat in deze sport fataal."
Darten, dát zouden meer mensen moeten doen!
Ik kon het even niet laten...
Maandag 13 Januari 2003 in categorie Kunst en Cultuur
Het afgelopen weekend was het weekend van de vallende popsterren. Gisteren doofde het licht van Maurice Gibb, vandaag moesten wij weer vernemen dat die knaap van T-Rex, Mickey Finn, zaterdag al was afgereisd naar het Rock-Walhalla.
Mocht u nog ambities hebben beroemd te worden in de muzieksector, dan zou ik me nog maar eens bedenken. Je schijnt er niet oud mee te worden. Menige necrologie van een te vroeg overleden idool staat vooral in het teken van drugs- en drankverslaving.
Ik heb altijd zo'n vermoeden gehad dat de inname van grote hoeveelheden drogerende middelen door de gevierde artiesten dikwijls bittere noodzaak was, de keerzijde van de glamour.
Ga maar na: ziet ú zichzelf al staan voor volle stadions? Ik stond als kind al te shaken wanneer ik een blokfluitdeuntje tussen de schuifdeuren ten beste moest geven. Heeft ú nooit eens een off-day, waarop je je dermate beroerd voelt dat een optreden wel het laatste is waarop je zit te wachten? Niet zeuren, je hebt een contract. Niet kotsen maar doorspelen!
Lijkt het ú een eitje om de wereld rond te toeren en maandenlang in verschillende hotels te wonen? Altijd weer die stress overwinnen, de angst onderdrukken. Slechts weinigen zijn erop gebouwd en dan is een lekker dempend hulpmiddeltje snel genomen.
Nee, volgens mij is het poppodium op de lange duur een tragisch slagveld...
Dus vraag een second opinion voor je je opgeeft voor Idols...
Maandag 13 Januari 2003 in categorie Voor de Notulen & Ter Kennisname
Heerlijk truttig woord: lezersservice. Dat wil ik gewoon een keer gebruikt hebben. Maar to-the-point: ik kan mij goed indenken dat het lezen van een lang stuk via het beeldscherm een hele kluif is. De voorgaande stukken zijn lang. Daarom zijn er voor trein, toilet of voor waar u het maar gerieft ook printversies beschikbaar via Tijdloos Lezen.
Directe links:
Dat ligt lekker bij de kiezer (deel 1)
Dat ligt lekker bij de kiezer (deel 2)
Had je dat niet éérder kunnen zeggen?!
Maandag 13 Januari 2003 in categorie Politiek & Maatschappij
Serie: "Dat ligt lekker bij de kiezer!"
Aflevering 2: Gezondheidszorg.
Een ziekenhuis, dat ligt
niet lekker. De bedden zijn er weliswaar goed, maar voor de rest kun je er maar beter uit de buurt zien te blijven. U zult zeggen: dat spreekt vanzelf! Dat zijn wij natuurlijk van harte met u eens. Maar soms heeft een mens pech en belandt hij binnen de muren van het hospitaal.
Het is al erg genoeg dat je in een ziekenhuis in de rats moet zitten over je gezondheidsprobleem. Je mag verwachten dat dit dan ook je
enige zorg is en dat de overige zorgen door zorgverleners worden overgenomen.
En dáár gaat het nogal eens mis...
Het lijkt alsof zorgverleners het begrip 'zorgverlener' af en toe binnenstebuiten interpreteren, want dan verlenen ze je alleen maar extra zorgen. Je moet namelijk voortdurend alert blijven dat de juiste informatie tussen de verschillende disciplines wordt uitgewisseld, dat je de juiste medicijnen in de goede hoeveelheden krijgt, dat je zélf complete informatie krijgt, dat ze er geen
drains of infusen uittrekken die nog hadden moeten blijven zitten, dat het vervolgtraject is geregeld als je na ontslag nog thuiszorg nodig hebt en ga zo maar door.
Sommige politici roepen tijdens de campagne dat de gezondheidszorg efficiënter moet. Daarin hebben ze gelijk. Helaas roepen ze dat vooral vanuit een oogpunt van kostenbeheersing. En zo zien ze wederom het voornaamste aspect van de gezondheidszorg over het hoofd. Natuurlijk mogen de kosten niet de beddenpan uitrijzen, maar het belangrijkste is toch dat een patiënt maar met hooguit één zorg in het ziekenhuis wil liggen: zijn kwaal.
Al sinds jaar en dag ligt in de gezondheidszorg de nadruk op het kostenaspect. En dus kreeg je overal managers. Managers die de kosten binnen de perken moesten houden. Op zich niets mis mee, maar het ware probleem zit hem nu net in het feit dat de meeste managers helemaal niet kúnnen managen! Het beroep 'manager' is weer zo'n gewichtigdoenersbezigheid, een in de Verenigde Staten verzonnen carrière-
move.
Een échte manager zou een regelneef (m/v) moeten zijn, iemand met een hoge praktische en sociale intelligentie, iemand die Het Totaal overziet, die coördineert, zaken en mensen op de juiste manier met elkaar in verband brengt, werkprocessen regelt. Het belangrijkste talent dat een goede manager moet hebben is daarnaast: kunnen zien wáár het fout gaat, waar het systeem hapert.
En, o wonder, dan blijkt alles vanzelf ook efficiënter en daardoor goedkoper te worden.
Elke afdeling in een ziekenhuis heeft daarom meer aan een 'procesbewaker' dan aan een traditionele manager. Dat vereist bijzondere talenten. Misschien moet daar een speciale studierichting voor komen. Denk in elk geval eens via die andere invalshoek, geachte campagnetijgers. Dan hoeft het straks niet meer voor te komen dat de oude meneer Vos pas vlak voor zijn narcose in de operatiekamer te horen krijgt dat zijn hartoperatie voor de derde keer wordt uitgesteld omdat er geen bed vrij is op de intensive care. Dat ligt nu eenmaal niet lekker bij de kiezer, bij meneer Vos dus in dit geval.
Stemadvies ten aanzien van de gezondheidszorg: stem niet op een partij met louter een boekhoudersmentaliteit.
En ach, u kent ook zelf wel genoeg voorbeelden...
Miniserie - Aflevering: Gezondheidszorg.
Maandag 13 Januari 2003 in categorie Politiek & Maatschappij
Serie: "Dat ligt lekker bij de kiezer!"
Aflevering 2: Gezondheidszorg.
Zie ook: deel 1, de inleiding.
Een ziekenhuis, dat ligt niet lekker. De bedden zijn er weliswaar goed, maar voor de rest kun je er maar beter uit de buurt zien te blijven. U zult zeggen: dat spreekt vanzelf! Dat zijn wij natuurlijk van harte met u eens. Maar soms heeft een mens pech en belandt hij binnen de muren van het hospitaal.
Het is al erg genoeg dat je in een ziekenhuis in de rats moet zitten over je gezondheidsprobleem. Je mag verwachten dat dit dan ook je enige zorg is en dat de overige zorgen door zorgverleners worden overgenomen.
En dáár gaat het nogal eens mis...
Lees verder...
Zondag 12 Januari 2003 in categorie Gozertje
Ik heb een echte wetenschappelijke ontdekking gedaan geloof ik. Dat ging zo: ik zat lekker te neuspeuteren en op het moment dat ik zo'n fijne sliert uit mijn neus trok gingen mijn kaken vanzelf bewegen! Ik nóg eens proberen en ja hoor, daar gingen ze weer! Het zou dus best eens zo kunnen zijn dat het de bedoeling van de natuur is dat een mens zijn snot opeet.
Ik vroeg na schooltijd aan meester Kramer of ik daar een spreekbeurt over mocht houden. Dat had ik net zo goed niet kunnen vragen. Hij vond het een smerig onderwerp. De ouwe zak! Maar ik laat me natuurlijk niet zomáár wegsturen!
"Mijn spreekbeurt is goed voor een schonere klas!" zei ik dus.
Maar er kwam niks van in, zei hij. En hij wilde er niets meer over horen, want hij zat net werk na te kijken.
"Heeft u dan liever dat iedereen het gewoon onder z'n bank blijft smeren?"
Was nog even lachen, man, want hij stond meteen op en ging onder de tafeltjes kijken.
"U vergeet uw eigen bureau," zei ik. Natuurlijk maakte ik daarna meteen dat ik wegkwam, want humor heeft die man niet.
