Dinsdag 12 April 2005 in categorie Ergernis, Woede of Frustratie
Ik begrijp niets van financiële zaken. Ik begrijp alleen dat ik het grootste deel van mijn geld uiteindelijk weer inlever bij de overheid en dat die daar dan weer allerlei meer of minder mooie dingen voor de burger mee doet. Dat is voor mij nog te volgen, al denk ik er liever niet aan.
Maar wat flikt minister Brinkhorts van Economische Zaken mij nu weer? Hij gaat het nóg ingewikkelder maken!
In de krant heb ik gelezen dat de overheid straks wil meeluisteren met al ons telefoon- en dataverkeer. Dat slaan ze dan op om te kunnen zien of er een terrorist tussen zit. Okee, helder, ik zal voortaan op mijn woorden moeten passen.
Zo'n systeem betaalt dit kabinet natuurlijk niet uit eigen zak, maar uit de onze. Niet mee eens, maar tot zover nog te bevatten: dit was mijn eerste financiële bijdrage aan de ondermijning van mijn eigen privacy.
Lees verder...
Maandag 11 April 2005 in categorie Trivialiteiten
Schokkend nieuws bij
nu.nl:
Welk tankstation wil dat nu niet?
Dit soort berichten krijg je met die hoge benzineprijzen.
Maandag 11 April 2005 in categorie Israël en het Midden-Oosten
Deze week is het een maand geleden dat Loe de Jong overleed. In het jodendom zijn er drie rouwperiodes, elk met zijn eigen voorschriften: zeven dagen, dertig dagen, een jaar. Na de periode van dertig dagen (gerekend vanaf de begrafenis) wordt de grafsteen onthuld. Vaak wordt op of rond deze datum bij het leven en de dood van de overledene stilgestaan. Tijd daarom voor een eerbetoon aan professor De Jong,
zikhrono livrakhah: moge zijn nagedachtenis tot zegen zijn.
Loe de Jong's moment van overlijden was bijna symbolisch. Niet alleen stierf hij in een boekenweek waarin vaderlandse geschiedenis centraal stond, maar ook werd precies op zijn sterfdag in Jeruzalem het vernieuwde Holocaust-museum van Yad Vashem geopend. Dit gebeurde in aanwezigheid van tientallen belangrijke internationale gasten, waaronder premier Balkenende.
De premier beschreef in Israël de jodenvervolging als een 'inktzwart hoofdstuk' in de Nederlandse geschiedenis. Hij noemde in zijn toespraak de "voorbeelden van moed, vriendschap en solidariteit. Maar ook van onverschilligheid. Van liefdeloosheid. En van verraad."
In zijn magnum opus schreef professor De Jong vooral over die moed en dat verraad.
Lees verder...
Maandag 11 April 2005 in categorie Het vaderlandsch cultuurgoed
Op de middelbare school zong plotseling de naam Wally Tax rond. Hij was de voorman van The Outsiders. Eindelijk een stel Nederlandse jongens die qua muziek en uitstraling niet uit de toon vielen bij de Engelse bands. Nóg ruiger en nóg langer haar. De meisjes zwijmelden. The Outsiders waren onze eigen Rolling Stones, met Wally Tax in de rol van Mick Jagger. Hij zong zelfs beter en gevoeliger.
Wally Tax schreef heel wat prachtige nummers, ook nog toen The Outsiders al lang weer uit beeld waren. Z'n leven verliep verder volgens de tragische traditie van andere ruige popmusici uit die tijd: verslaafd aan drugs en drank. De ontluistering was compleet toen hij een aantal jaren geleden in de douche
-of all places- ook nog eens z'n schouder en zijn heup brak. Een poging tot een comeback wilde uiteindelijk dan ook niet erg lukken met een kunstheup.
Afgelopen zondag overleed Wally Tax op 57-jarige leeftijd. Een verdrietig bericht. Wéér een markant stukje van de jaren zestig definitief voorbij.
Meer over Wally Tax en The Outsiders verzamelde
Adri Verhoef.
Zondag 10 April 2005 in categorie Religie
Zondag is een uitgelezen moment om eens lekker lui de krant door te nemen. Even helemaal niks doen. Maar voor het <%popup(refdagzondag.jpg|754|413|Reformatorisch Dagblad)%> (klik voor popup) gaat zelfs dát al te ver. Nee, ogen dicht en bidden lijkt daar het devies. Mijn verstand stond erbij stil, maar dat was waarschijnlijk ook de bedoeling. Want dat mag ook niet werken op zondag. Van de gereformeerden dan...
Zondag 10 April 2005 in categorie Lezen
De dichter C.B. Vaandrager trad in 1952 met zijn gedichten op in Rotterdam. Hij begon dat optreden met de uitroep:
Wollen Sie die totalische Poesie???
De zaal nam hem dat niet in dank af, zo vlak na de oorlog en Vaan (voor vrienden) moest onder politiebewaking naar huis worden gebracht.
Uitgever G.A.van Oorschot -eveneens overleden- zette de zaak bij een vergadering van de Bond tegen het Vloeken eens op stelten door het ene godversegodverdomme na het andere te laten horen. Het scheelde weinig of hij werd volgens oud Christelijk gebruik gekruisigd.
Ikzelf vond het een goed idee om tijdens mijn academietijd in de jaren 70 een onderscheidingsteken van de Waffen SS te dragen. De directeur deelde mijn enthousiasme niet, maar ontving mij met lachend gezicht.
"Waar is je uniform, waar zijn je laarzen?" vroeg hij schalks. Hierna kon ik gaan.
Ik voelde me onprettig, had hij mijn provocatie niet begrepen? De volgende dag droeg ik de medaille niet meer, de lol was er behoorlijk af.
Mijn ome Herman -God hebbe zijn ziel- overleefde zes concentratiekampen. Hij kwam vaak bij ons thuis, immer vrolijk. Op een avond werden op het televisiejournaal beelden getoond van de Engelse neo-fascist Mosley. Deze man, met snorretje, sprak (expres?) met een aan Peter Sellers verwant Duits accent. Dat leverde veel aardigs op. "I zink zer Führer is a most adorable perzon, dont you zink zo?"
We wachtten met angst en beven af wat ome Herman zou gaan doen. In huilen uitbarsten? De televisie kapot gooien?
Hij knipperde echter nauwelijks met z'n ogen en zei: "Die man heeft gewoon een probleem!"
Zou het helpen aan een principiële Lonsdaler te vragen: "Waar is je helm?"
Of heeft hij gewoon een probleem?
Ik begrijp niets van financiële zaken. Ik begrijp alleen dat ik het grootste deel van mijn geld uiteindelijk weer inlever bij de overheid en dat die daar dan weer allerlei meer of minder mooie dingen voor de burger mee doet. Dat is voor mij nog te volgen, al denk ik er liever niet aan.
