Donderdag 19 Mei 2005 in categorie Schandelijke taferelen
Enkele eeuwen terug zou het aldus zijn gegaan: langs de oevers van de Amstel, ergens ter hoogte van Ouderkerk, strompelt een haveloze man. Hij is met pek, veren en schande overladen de hoofdstad uit gejaagd. Zijn naam is Frits Huffnagel. Hij is een in ongenade geraakte ex-wethouder van financiën.
In de verte komt een grote stoet mensen hem tegemoet. Reeds van grote afstand is hun hosanna-geroep en hun opgetogen gezang te horen. Op hun schouders voeren zij een zwarte prinses met zich mee. Wanneer de stoet hem heeft bereikt verneemt hij dat de donkere vrouw de reddende engel van Amsterdam is. Zij heeft haar carrière in Den Haag opgeofferd om de hoofdstad bij te staan in deze barre tijden. Haar naam is Laetitia Griffith.
Hoezee! Hulde! Geweldig!
Lees verder...
Woensdag 18 Mei 2005 in categorie Overpeinzingen & andere gedachten
Al een aantal dagen ben ik op reces, in retraite, even weg van de digitale snelweg. Onder uiterst primitieve omstandigheden, te weten een ouderwets trage modemverbinding, zit ik teruggetrokken op mijn Friese landgoed.
Maar voor de rest is het hier een stuk luxer dan in de grote stad. Zo hebben wij hier bijvoorbeeld de nieuwste snufjes op het gebied van schone lucht, water en stilte. Daar komen ze in de Randstad de eerstkomende decennia nog niet aan toe. Ook de flora- en faunatechnologie ligt hier járen voor op die van het westen. Wat je hier allemaal aan biologische gadgets ziet rondvliegen, fladderen, kruipen, zwemmen en zoemen, daar kunnen ze in de stedelijke regio's alleen maar van dromen. Best sneu eigenlijk.
Vrijdag 13 Mei 2005 in categorie Religie
Wat is men toch weer streng in de leer de laatste tijd in gristelijk Nederland. Eerst had men bezwaar tegen de
hand van God in een Versatel-reclame, nu is ook de
evolutieleer weer aanleiding tot een toornig relletje. Daarnaast is er nog ongenoegen over het
duivels thema van de volgende kinderboekenweek.
Ik vraag mij af waar zich men eigenlijk mee bemoeit in gristelijke kringen. Als God bestaat is God overal, dus ook in Versatel. Wanneer Hij zich stoort aan die reclame grijpt Hij zelf wel in. Bijvoorbeeld door als
repressaille een Versatel-topman te laten oppakken wegens aandelenhandel met voorkennis.
Lees verder...
Donderdag 12 Mei 2005 in categorie Politiek & Maatschappij
Die Europese Grondwet ligt mij zwaar op de maag. Als burger met verantwoordelijkheidsgevoel wil je tenslotte een serieuze stem uitbrengen, nietwaar? Het wordt mij echter niet makkelijk gemaakt. Ik kreeg een brochure in de bus met een samenvatting van de Grondwet. Na lezing daarvan kon ik niet opgetogen raken. Mijn voornaamste bezwaren tegen de Grondwet zijn dezelfde als die ik nu ook al tegen de EU heb: teveel bureaucratie en te weinig democratie. Zowel een stem vóór als een stem tegen verandert nauwelijks iets aan deze situatie.
Wanneer je zo'n samenvatting leest overvalt je een haast beklemmend gevoel. Dat komt waarschijnlijk doordat er in de tekst telkens wordt verwezen naar 'de EU' alsof het om een soort van onbereikbaar opperwezen gaat. Misschien is dat ook wel zo. Zinnetjes als 'bevoegdheden van de EU...' en 'het recht van de EU' doen je afvragen: ja ho eens even, wie is dat eigenlijk, die EU? De keizer van Europa?
Lees verder...
Woensdag 11 Mei 2005 in categorie Ergernis, Woede of Frustratie
Soms heb ik gewoon zin om mijn gemoed te luchten over iets tamelijk onbenulligs. Dit is zo'n moment.
Op de zonnige zondag anderhalve week geleden vatte ik het -achteraf bezien- onzalige plan op om met enkele vrienden op een terras te gaan zitten.
Aan de zuidzijde van Amsterdam bevindt zich aan de Amstel de uitspanning 'Het Kleine Kalfje'. Dat leek ons wel wat. Wij hadden honger en dorst.
Het was druk. Wij moesten geruime tijd wachten voordat de bestelling werd opgenomen. Daarvoor hadden wij begrip.
De kwaliteit van een etablissement valt af te meten aan twee dingen: uiteraard het eten, maar vooral ook de bediening. Wat het laatste betreft is drukte altijd een mooie toets of het personeel überhaupt in staat is een café-restaurant te runnen. Soms is het een lust voor het oog om te zien hoe strak en efficiënt het logistiek proces dan functioneert. Maar bij 'Het Kleine Kalfje' overviel mij al snel het bange voorgevoel dat ik een lange lijdensweg te gaan had.
Lees verder...
Woensdag 11 Mei 2005 in categorie Ergernis, Woede of Frustratie, Amsterdam Centraal
Soms heb ik gewoon zin om mijn gemoed te luchten over iets tamelijk onbenulligs. Dit is zo'n moment.
Op de zonnige zondag anderhalve week geleden vatte ik het -achteraf bezien- onzalige plan op om met enkele vrienden op een terras te gaan zitten.
Aan de zuidzijde van Amsterdam bevindt zich aan de Amstel de uitspanning 'Het Kleine Kalfje'. Dat leek ons wel wat. Wij hadden honger en dorst.
Het was druk. Wij moesten geruime tijd wachten voordat de bestelling werd opgenomen. Daarvoor hadden wij begrip.
De kwaliteit van een etablissement valt af te meten aan twee dingen: uiteraard het eten, maar vooral ook de bediening. Wat het laatste betreft is drukte altijd een mooie toets of het personeel überhaupt in staat is een café-restaurant te runnen. Soms is het een lust voor het oog om te zien hoe strak en efficiënt het logistiek proces dan functioneert. Maar bij 'Het Kleine Kalfje' overviel mij al snel het bange voorgevoel dat ik een lange lijdensweg te gaan had.
Lees verder...
