Archief: artikelen van
Dinsdag 29 November 2005 in categorie Ergernis, Woede of Frustratie
Vier jaar geleden beklaagde ik mij erover dat we in Nederland nooit echt chaos hadden door barre weersomstandigheden. Vorige week was het eindelijk zo ver, al heb ik er in Amsterdam weinig van gemerkt. Er hebben nog nooit zoveel files gestaan en op diverse plaatsen viel de stroom langdurig uit.
Toch was het een beetje een knullige chaos. Niet dat je zegt: wat een gigantische sneeuwstorm, logisch dat het land volkomen ontregeld is! Integendeel, iedereen dacht dat het wel meeviel en ging dus gewoon de weg op.
Lees verder...
Maandag 28 November 2005 in categorie Politiek & Maatschappij
Misschien kan Erwin Krol voortaan ook de stormen in de waterglazen in zijn weersverwachting betrekken. Tjongejongejonge, wat een ophef en gedoe weer over zo'n non-onderwerp als
het gekift tussen Hirsi Ali en Wiegel. Het enige voordeel daarvan is dat heel Nederland nu op de hoogte is met artikel 23 van de grondwet.
Hirsi Ali mag van Van Aartsen niet meer 'schamperen' over partijcoryfee en erelid Hans Wiegel.
Wat jammer nou! Ik zou zeggen: op een figuur als Hans Wiegel kan niet genoeg geschamperd worden! Hij heeft zich namelijk zélf tijdens zijn actieve periode in de politiek, met name als kamerlid, op dit terrein ook niet onbetuigd gelaten. Een koekje van eigen deeg lijkt me dus wel eens heilzaam voor deze verwaten bourgondische quasi-hereboer uit Diever.
Lees verder...
Donderdag 24 November 2005 in categorie Ergernis, Woede of Frustratie
Vanuit het stille donker staarden we somber naar de lantaarns die in de verte langs de weg stonden. Een beetje mist gaf ze een halo. We stonden op het uitgestrekte, met struiken en onkruid overgroeide opgespoten land, mijn vriendje en ik. Het struinen, graven en hutten bouwen was die middag niet zo onbekommerd gegaan als anders. We maakten ons zorgen, een beklemmend gevoel had zich van ons meester gemaakt.
De Russen, de Amerikanen, ze spookten door onze gedachten. Het sombere, gespannen nieuws van die dag had ons ongerust gemaakt. We wogen onze kansen af ooit nog volwassen te worden. Niet hardop natuurlijk, want jongens van die leeftijd kunnen zich niet laten kennen. Moesten wij het doen met die paar jaar kindertijd? Was er morgen nog een dag? In onze bange fantasie zagen wij al de atoomwolk uitstijgen boven die lantaarns, aan de weg, in de verte.
Lees verder...
Woensdag 23 November 2005 in categorie Lezen
Dichter en biograaf Karel Wasch schreef een biografie over de beroemdste auteur van de 'beat generation', Jack Kerouac (1922-1969). Kennelijk heeft Wasch een fascinatie voor excentrieke types, want eerder al publiceerde hij een biografie over de Welshe dichter Dylan Thomas.
Jack Kerouac vestigde zijn reputatie in 1959 met zijn boek 'On the road' en werd daarmee de leidende figuur van de 'beat generation', een generatie Amerikaanse schrijvers waartoe ook bekende auteurs als William Burroughs, Allen Ginsberg en Gregory Corso behoorden.
Hun levensstijl kenmerkte zich door excessief gebruik van drank en drugs, hun gedachtegoed werd geïnspireerd door het Zen-boeddhisme en zij keerden zich tegen geweld en uitbuiting. Dit stond direct al haaks op de toenmalige Amerikaanse samenleving, die stijf stond van koude oorlog, burgerlijk materialisme en benepen religiositeit. Het waren daarentegen ook de gloriedagen van Charlie Parker, Lester Young, Marlon Brando, James Dean en Elvis Presley.
Lees verder...
Woensdag 23 November 2005 in categorie Lezen
Dichter en biograaf Karel Wasch schreef een biografie over de beroemdste auteur van de 'beat generation', Jack Kerouac (1922-1969). Kennelijk heeft Wasch een fascinatie voor excentrieke types, want eerder al publiceerde hij een biografie over de Welshe dichter Dylan Thomas.
Jack Kerouac vestigde zijn reputatie in 1959 met zijn boek 'On the road' en werd daarmee de leidende figuur van de 'beat generation', een generatie Amerikaanse schrijvers waartoe ook bekende auteurs als William Burroughs, Allen Ginsberg en Gregory Corso behoorden.
Hun levensstijl kenmerkte zich door excessief gebruik van drank en drugs, hun gedachtegoed werd geïnspireerd door het Zen-boeddhisme en zij keerden zich tegen geweld en uitbuiting. Dit stond direct al haaks op de toenmalige Amerikaanse samenleving, die stijf stond van koude oorlog, burgerlijk materialisme en benepen religiositeit. Het waren daarentegen ook de gloriedagen van Charlie Parker, Lester Young, Marlon Brando, James Dean en Elvis Presley.
Lees verder...
Dinsdag 22 November 2005 in categorie Media
Bush bezocht China. Daar protesteerde hij ondermeer tegen grootschalige piraterij van Amerikaanse merkartikelen. U kent ze wel, de namaak Nike sportschoenen en shirtjes. Dat werk. China trekt zich geen bal aan van allerlei patenten en het merkenrecht en daarmee gaan de Amerikanen wereldwijd voor zo'n 512 miljard dollar het schip in. Zeggen ze.
Dus als ik het goed begrijp werkt het dus zo: grote Amerikaanse bedrijven laten tegen een hongerloontje hun sportschoenen en shirtjes maken in China, Indonesië, Malesië, Vietnam of Korea. Dan laten ze er een eigen logootje op plakken en verkopen het spul vervolgens voor vijf keer zoveel. Als de Chinezen vervolgens dezelfde shirtjes maken met hetzelfde logo, maar tegen de échte prijs is dat niet eerlijk. Volgens Bush dan.
Volgens mijzelf is het meer een koekje van eigen deeg.
Lees verder...
Dinsdag 22 November 2005 in categorie Het vaderlandsch cultuurgoed
De VPRO vroeg me naar aanleiding van een
eerder artikel aandacht te besteden aan het mogelijke verdwijnen van het radioprogramma
De Avonden. Dat programma moet natuurlijk blijven, want zonder Avonden is een dag wel erg kort!
U kunt vandaag vanaf 16.00 uur uw steunbetuiging sturen naar een speciaal email-adres:
avondenprotest@vpro.nl
Best mogelijk dat u nooit naar
De Avonden luistert. Zie het dan maar zo: er zullen ook wel kastelen, landgoederen, musea en filmhuizen zijn waar u nooit komt, maar waarvan u tóch vindt dat ze niet weg mogen.
Geef dus allen De Avonden een steun in de rug en stuur een mail!
Links:
Oproep van de makers van De Avonden.
Vier jaar geleden beklaagde ik mij erover dat we in Nederland nooit echt chaos hadden door barre weersomstandigheden. Vorige week was het eindelijk zo ver, al heb ik er in Amsterdam weinig van gemerkt. Er hebben nog nooit zoveel files gestaan en op diverse plaatsen viel de stroom langdurig uit.
