Zondag 15 Oktober 2006 in categorie Technologie
Weblogs kunt u niet alleen lezen door de site te bezoeken, maar ook door een RSS-lezer te gebruiken. De techies onder u vertel ik hiermee niets nieuws. Wanneer ik u daarentegen wél iets nieuws vertel, hoeft u daar geen dom gevoel aan over te houden. U bent gewoon iemand die andere prioriteiten stelt in het leven.
Laat ik u in dat geval op mijn eigen onbeholpen manier eventjes bijpraten over RSS.
Bijna elk weblog stuurt als een zendertje z'n ook inhoud de wereld in via een 'feed', hetgeen wij het best kunnen vertalen met 'toevoer'. Wanneer u zich abonneert op de 'feed' van het betreffende weblog, kunt u de inhoud oppikken met een zogeheten feed-reader. Het is alleen een kwestie van het linkje invoeren dat de meeste sites aangeven onder het logo XML, RSS of Atom. Die afkortingen zijn verschillende smaken van ongeveer hetzelfde. Klinkt ingewikkeld, maar het is een makkie. En handig.
Eenmalig zet u alle abonnementen op uw favoriete weblogs in de feed-reader en hij trekt vanzelf alle inhoud naarbinnen. Eén keer doen en u weet het.
Lees verder...
Vrijdag 13 Oktober 2006 in categorie Criminaliteit en recht, Persoonlijke notities
Vanmorgen onder de douche dacht ik (want daar denk je dat soort dingen soms): wat mag ik toch van geluk spreken dat mijn vader niet van het type was dat zijn kind om zeep helpt en de afzonderlijke onderdelen in sporttassen het ruime sop laat kiezen in de Maashaven. Sommige kinderen zijn helaas gedwongen te leven en te sterven in een totaal andere wereld. Een wereld waar wij geen weet van hebben. Een wereld waar wij ook geen weet van willen hebben, getuige de oplettendheid van de onderwijs- en hulpverleningsinstanties.
Lees verder...
Donderdag 12 Oktober 2006 in categorie Lezen
Harry Mulisch noemt de Nobelprijsverkiezing '
politiek'. Tja, als je dat dan wéét! Dit wordt zo langzaamaan gênant!
Harry Mulisch moet gewoon wat doortastender zijn als hij zo per se die prijs wil hebben. Hij moet de Armeense genocide nadrukkelijk aan de kaak stellen, daar een boek over schrijven, het in het Turks laten vertalen en dan in Ankara een signeersessie houden. Hij zal dan gearresteerd, gemarteld en opgesloten worden. Met alleen dat softe gedoe als het ontdekken van de hemel kom je er nu eenmaal niet.
Donderdag 12 Oktober 2006 in categorie Lezen, Kunst en Cultuur, Media
Wim de Bie meldt op zijn Bieslog dat het programma 'Boeken' van Wim Brands aanstaande zondag het veld moet ruimen voor de warming up van de Amsterdamse Marathon. De Bie houdt zich in, maar God hoort hem briesen. Ik ga hem bijvallen.
Boekenprogramma's zijn zeldzaam. Presentator Wim Brands is zeldzaam, want hij is sinds Adriaan van Dis de enige die een dergelijk programma tot een interessante en rustige belevenis maakt. Geen quasi intellectueel en pretentieus Zeemangeneuzel, nee, gewoon prettig om naar te kijken en te luisteren. Echt iets voor de zondag.
Lees verder...
Donderdag 12 Oktober 2006 in categorie Politieke Portretten
Met de verkiezingen in het verschiet schildert Verbal Jam weer een paar dubieuze portretten van politici. Vandaag: Gonny van Oudenallen (GvO).
Ik neem nog even de kans waar om Gonny van Oudenallen te portretteren, want na de verkiezingen kan het niet meer. Ik hoef het niet te hebben over al haar frauduleuze en opportunistische manoeuvres, want die zijn genoegzaam bekend. Eveneens is het zinloos om haar treurigstemmende onnozelheid breed uit te meten, want dat heeft zij zelf al gedaan.
Nou, dan ben ik wel klaar met Gonny geloof ik. Met Gonny komt het nooit meer goed.
Lees verder...
Woensdag 11 Oktober 2006 in categorie Beeld en Geluid
<%FlashMP3(http://www.xs4all.nl/~arnoud1/audio/RADIOLOG20061011.MP3|0|0|50|FFFFFF|dewplayer-vol|linkcnt=KEYWORD)%>
Inhoud: Het Radiolog van woensdag 11 oktober 2006 - Uitstervende uitgevers. Verder: over publiceren via internet. En ook: vijf jaar Verbal Jam.
Aflevering van Het Radiolog op Radio 6 in het cultureel radioprogramma De Avonden van de VPRO.
Woensdag 11 Oktober 2006 in categorie Lezen, Kunst en Cultuur
Al mijn halve leven probeer ik die vuistdikke psychologische roman over een depressieve melkrijder in Drente te verkopen aan een uitgever. Vergeefs natuurlijk. Het merendeel der uitgevers selecteert tegenwoordig zijn auteurs op de kenmerken jong, sexy, vrouw, bij voorkeur blond of nymfomaan en met verkoopbevorderende borsten. Samengevat: een schrijver moet Playboy-fähig zijn, zoals Heleen van Royen.
De enige uitzondering op deze moderne trend is volgens mij Van Oorschot. Die geeft voornamelijk dode schrijvers uit. Behalve Voskuil, maar bij nader inzien is je leven slijten op het Meertens Instituut eigenlijk hetzelfde als dood zijn.
Lees verder...