Zet jezelf maar weer voor gek

Woensdag 04 September 2013 in categorie Technologie

Soms heb ik het gevoel dat techneuten de verkeerde ideeën najagen. Ik weet dan van tevoren: dit wordt niks. Zo is men al een tijdje krampachtig bezig om het mogelijk te maken de computer (en ook de televisie) te besturen via gebaren of via de stem. Waarom? Omdat het kan, niet omdat de consument dat wil. Het is namelijk volslagen onhandig. Het is hooguit zinnig voor mensen met een bepaalde handicap, verder niet.

Iedereen die wel eens heeft geprobeerd via speciale spraakherkenningssoftware de computer iets te dicteren of een opdracht te laten uitvoeren, is volgens mij al snel diep gefrustreerd afgehaakt. Ten eerste word je er schor van. Ten tweede komt het nogal lijp over, net als praten tegen bomen. Je moet wel erg zware rsi-klachten hebben om je toevlucht te nemen tot dit uiterste middel.

Praten tegen een telefoon raakt helemaal uit.

Ik moet er toch niet aan denken om deze tekts te moeten dicteren aan mijn computer. Ik sta dan al na een kwartier niet meer voor mezelf in, zo ergerlijk kan dat zijn. En in een werkomgeving met meerdere personen is spraakherkenning en -besturing sowieso volslagen onbruikbaar.

Mijn smartphone heeft ook zo'n spraakherkenningsfunctie. Ik gebruik hem nooit. Mensen willen typen, niet hardop laten weten wat ze aan het doen zijn. Daarom zit iedereen tegenwoordig te Whatsappen, want dan hoeven ze niet tegen hun telefoon te praten. Praten tegen een telefoon raakt helemaal uit.

Naar voorbeeld van de film Minority Report en dankzij de ontwikkeling van de kinetische besturing van de Xbox ('Kinect'), is ook computerbesturing via gebaren steeds beter mogelijk. Techneuten willen ons laten geloven dat dit handig is.
Dat is het helemáál niet!
Het enige gebaar dat ik wel eens naar een computer maak is de bekende middelvinger. En zelfs dát begrijpt ie al niet. Verder heb ik geen enkele behoefte om als een idioot voor het beeldscherm mijn handen te laten wapperen. Ik wil rustig en geconcentreerd aan het werk kunnen zijn en dat lukt tot dusver het beste met een muis en een toetsenbord.

Allemaal doodgeboren kindjes, deze gekunstelde ontwikkelingen. Net als we nu zien bij het aanraakscherm voor desktop computers. Na een half uur heb je lamme armen.

Kom maar weer eens terug wanneer ik mijn computer via mijn gedachten kan aansturen. En dan zonder vastlopers graag.

Tags: