Roekeloos rijgedrag en het rechtsgevoel
Geschreven voor Amsterdam Centraal
Dinsdag 14 Februari 2012 in categorie Amsterdam Centraal, Criminaliteit en recht
Juridisch zal er geen speld tussen te krijgen zijn geweest, anders was de officier wel in hoger beroep gegaan. Toch zat het mij vorig jaar september al helemaal niet lekker dat degene die cabaretière Floor van der Wal doodreed maar een jaar hoefde te zitten (met aftrek van voorarrest). Ik zal de enige niet zijn geweest.
En nu komt hij ook nog eens zes weken eerder vrij omdat hij in een of ander reïntegratietrajectje gaat meelopen.
Op zichzelf heb ik daar nog niet eens zo'n moeite mee, maar met het vonnis van destijds dus wél.
U moet eens de tijd nemen dat vonnis te lezen. De dader had een goede advocaat en heeft daar maximaal van geprofiteerd. Dat mag, daar heeft iedereen recht op.
Maar aan de andere kant staan de belangen van het slachtoffer en de nabestaanden. En die zijn mijns inziens minder goed verdedigd.
Het hele vonnis hangt aan elkaar van juridische scherpslijperijen, zoals de redeneringen rond 'voorwaardelijke opzet'.
Normaal Nederlands
Eventjes omgezet in normaal Nederlands: Bij de verdachte bestond de wetenschap dat hij door zijn rijgedrag het risico liep een dodelijk ongeval te veroorzaken (zie punt 4.5 in het vonnis). Echter, uit niets blijkt dat hij dat risico ook 'bewust heeft aanvaard'. Aldus de rechter.
En ja, dán kun je er natuurlijk niks aan doen. Dan valt er hooguit nog 'roekeloos rijgedrag' uit te persen in plaats van doodslag.
Zo laag mogelijk
Al lezend bekroop mij steeds meer het gevoel dat er alles aan gedaan is om er een zo laag mogelijke straf uit te laten rollen. Dat advocaat mevrouw Ficq dat nastreefde is logisch, maar dat de rechter hier in belangrijke mate aan meewerkte is merkwaardig. Zo werd het computermodel van de politie (PC-Crash) dat de snelheid moest inschatten niet nauwkeurig genoeg bevonden, werd het NFI ingeschakeld en rolde er een conclusie uit die gunstiger uitpakte voor de verdachte. Terwijl het NFI net zo goed allerlei ruime en dus vage marges produceert.
Getuigenverklaringen werden ook nog eens als niet objectief terzijde geschoven. Drie mede-inzittenden van de dader weigerden hun mond open te doen en kwamen daar blijkbaar mee weg.
De rechter had toch wel iets meer gevoel kunnen tonen voor het belang van slachtoffer en nabestaanden, de schok die dit tragische ongeval in Amsterdam teweeg heeft gebracht. De rechter zégt wel dat de rechtsorde ernstig geschokt is, maar dat vindt geen weerslag in de uitspraak.
Signaal
Juridisch zal het allemaal verdedigbaar zijn, maar gezien binnen de marges die een rechter heeft om de strafmaat te bepalen is dit gewoon geen goede uitspraak. Hij geeft ook geen goed signaal af naar de samenleving: je kunt je gedragen als een verkeershufter en met hoge snelheid door de stad scheuren. Je kunt zelfs iemand doodrijden, daarna doorrijden en het slachtoffer voor dood achterlaten op het asfalt. Je hoeft geen berouw te tonen (hooguit strategisch berouw ter zitting). Je krijgt en flinke ontzegging van de rijbevoegdheid en je moet een jaartje brommen.
Als kers op de taart krijg je zes weken eerder vrij, een cursus, een baan en een woning.
Ik zou zeggen: doe er ook nog een bloemetje bij.
Geen wonder dat hier nu tot in de Tweede Kamer toe commotie over is. Dat had trouwens al veel eerder gemoeten. Want dit klópt gewoon niet.
| Tweet |
