Vertrouwen en verraad
Donderdag 14 Oktober 2010 in categorie Politiek & Maatschappij
In de krantenberichten over de kabinetsformatie kwam ik het woord dikwijls tegen: vertrouweling.
Vooral toen 'de poppetjes' in beeld kwamen.
Gisteren nog. Bij Sybrand van Haersma Buma. Hij wordt gezien als een 'vertrouweling van Verhagen'.
In de politiek schijnt het belangrijk te zijn om te behoren tot iemands kring van 'vertrouwelingen'. Vooral binnen het CDA, met al die verschillende bloedgroepen. Dit verkleint de kans op een mes in je rug, hoewel de affaire Brutus-Caesar indertijd al bewees dat dit systeem niet honderd procent waterdicht is.
Het verschijnsel 'vertrouweling' behoort bij het machtsspel van intriges en verraad. Je kunt binnen de politiek in principe niemand vertrouwen, dus in het gevecht om het leiderschap is het noodzakelijk om je te bedienen van een systeem van vriendjes (m/v). De term 'vriendjes' klinkt natuurlijk een beetje corrupt, dus noem je ze 'vertrouwelingen'. Maar achteraf worden ze netjes beloond voor bewezen diensten.
De formatie is rond. Het slagveld daarvan kunnen we zo langzamerhand overzien. Het bordes staat vol met de 'vertrouwelingen' van Rutte en Verhagen, de 'onbetrouwbaar' gebleken Klink, Koppejan en Ferrier spelen voortaan geen rol meer binnen het CDA.
Rutte en Verhagen moeten er maar op vertrouwen dat de PVV hun kabinetje de komende jaren overeind houdt. Die kans is klein. Want ironisch genoeg is de PVV een partij van en voor mensen die alle vertrouwen in de politiek hebben verloren.
| Tweet |
