Rekenen aan de toekomst
Zondag 19 Maart 2006 in categorie Politiek & Maatschappij
De ene toekomst is de andere niet. Met zekere regelmaat verschijnt er weer een andere toekomst. Zo maakten we de afgelopen week kennis met de toekomst van het Centraal Plan Bureau.
Die zag er niet best uit.
Vanwege de vergrijzing moet er hard worden ingegrepen. Structureel moet er vanaf 2011 minstens vijftien miljard euro aan financieringsoverschot zijn. Anders explodeert de staatsschuld, zegt CPB-onderdirecteur Casper van Ewijk in de Volkskrant.
En dat is dan nog maar de onderdirecteur! Kun je nagaan welke rampen ons land te wachten staan als de directeur himself straks z'n mond opentrekt!
De onderdirecteur legt de samenleving een aantal mogelijke oplossingen voor, zoals doorwerken tot je 67ste of belasting gaan betalen over je AOW.
Niks doen kan ook, maar dan verviervoudigt de staatsschuld. Dan zijn de volgende generaties de pineut.
Ik denk dat de meerderheid van de Nederlandse bevolking die laatste optie stiekem wel een aantrekkelijke gedachte vindt. Après nous le déluge!
Maar er was vorige week nóg een toekomst. Twee toekomsten in één week is wel een beetje veel, maar gelukkig zag deze er op het oog iets zonniger uit.
Wim Derks van de Universiteit van Maastricht voorspelde een forse krimp van de beroepsbevolking vanaf 2035. Met alle aangename gevolgen van dien. De werkloosheid onder allochtone jongeren zou geheel verdwijnen. Dat lijkt me op zich al logisch, want die jongeren zijn in 2035 niet jong meer. Maar dat bedoelde hij geloof ik niet.
Er komt een structurele krapte op de arbeidsmarkt. De files lossen vanzelf op in het niets. Allerlei dure investeringen aan de infrastructuur hoeven we niet meer te doen. Dat scheelt een hoop geld.
Laat ik als economische leek een suggestie doen! Als Van Ewijk en Derks nou eens een uurtje lekker bij elkaar gaan zitten met hun toekomsten en daarmee aan het rekenen slaan! Dan zou daar toch één gemiddelde toekomst uit moeten kunnen rollen waar wij allen mee kunnen leven. Niet dan?
| Tweet |
