je gelooft 't niet...

Zondag 25 September 2005 in categorie Ergernis, Woede of Frustratie

Een heleboel mensen hielden van André Hazes. Want hij kon zo prachtig zingen, vonden ze. Toen ging Dré ineens dood en dat was tragisch. Dat gun je niemand, zelfs niet deze kermende Kabouter Knakworst tussen een karrenvracht kroonkurken en lege flessen. Een stapel bierviltjes in z'n bek was wat mij betreft heus wel voldoende geweest. Maar goed, niks meer aan te doen, de Heer heeft drastisch ingegrepen.
Massale treurnis en rouw daalden vervolgens over Amsterdam en Vinkeveen. Zijn kist werd in de Arena op de middenstip gezet. Iedereen ging op de tribune zitten grienen, maar daar bleef het zo'n beetje bij. Niemand die het lef had om gewoon die laatste aftrap te nemen en de kist nou eens met een flinke rotschop tussen de doelpalen aan de overkant te jassen. U merkt, er bestaan ook vele mensen die André Hazes vreselijk vonden, waaronder ikzelf. Jarenlang ging onze groep gebukt onder de geluidsoverlast van de volkszanger. Maar ons leed werd aan de laars gelapt. En toen moesten wij ook nog eens de vloedgolven van sentimentaliteit verduren die volgden op zijn dood. Zoals het reeds genoemde stadion vol jankend klootjesvolk, herhaling van 'concerten' op de buis, de aanblik van de fout geblondeerde weduwe en haar krokodillentranen, de documentaire "Zij gelooft in mij"... Kortom, de teiltjes waren bij ons niet meer áán te slepen!

Wij dachten dit alles achter ons te hebben gelaten. Maar nee, na een jaar moest er zo nodig worden herdacht!. De laatste euro's zijn immers nog niet uit het lijk gewrongen. Dus de snottebellende weduwe schrijft een 'biografie', de fans komen met een 'made in Honkong' standbeeld, een herdenkingsconcert in Ahoy, twee rivaliserende vuurpijlen de nachtelijke hemel in. In elk daarvan zit een onsje Hazes-as. Kreatief met koolstof noemen we dat. Alsof emissienormen voor fijnstof nog niet genoeg zijn overschreden! Kijk dus niet vreemd op wanneer komende week de burgers van Hoek van Holland en Noordwijk lopen te kokhalzen langs de zeereep. Zij ademen immers André Hazes in!

De volgelingen van André Hazes, zij houden niet van ons. Waarom is het nodig je medeburgers te martelen met al die kitscherige kommer en kwel? De man slijmde wel eens een liedje, nou en? Dat vonden jullie mooi, nou fijn! Koop gewoon de cd en val óns daar niet mee lastig!

Gisteren passeerde ik een woning die in brand stond. In dat huis viel óók een dode te betreuren. Een eenzaam bejaard mannetje had misschien z'n melkpannetje op 't gas vergeten of een sigaretje onder de wol gerookt. Geen idee. Hij blijft anoniem. Voor hem geen biografie, geen herdenkingsconcert van dertig euro per kaartje, geen vuurpijlen, geen standbeeld, geen eerbetoon op de middenstip. Dat is hem toch mooi bespaard gebleven. Want hij kon niet zingen. Of wat daarvoor doorgaat...


Alleen de hulpdiensten zijn komen kijken...