Ik mag veel teveel
Zaterdag 31 Juli 2004 in categorie Klein Proza
Het is maar goed dat mijn moeder mij zo netjes en beschaafd heeft opgevoed. Anders zou ik niet hebben kunnen instaan voor de bloederige gevolgen. Vroeger mocht ik niets, tegenwoordig mag ik alles. Het maakt me razend.
Razend? Het is toch alleen maar fijn wanneer je alles mag? Nee, dat is niet alleen maar fijn, want het meeste mogen is maar schijn. De dienstverlenende wereld om mij heen teistert mij met het mogen.
U volgt mij niet? Wacht maar, dat is zò verholpen!
“Dan mag u hier even wachten.”
Ja, meteen duidelijk nu, hè? Ze bedoelen natuurlijk: zitten, kop dicht en wachten tot wij tijd voor je hebben. Maar de zonder twijfel uit de Verenigde Staten geïmporteerde richtlijnen voor klantvriendelijkheid schrijven kennelijk voor dat je de cliënt een illusie van zelfbeschikkingsrecht moet geven.
“Dan mag u nu even uw broek laten zakken.”
“Dan mag u nu even in dat potje plassen.”
“Dan mag u nu even héél diep zuchten.”
“Dan mag u zich nu weer aankleden.”
Dat is een pak van mijn hart. Ik vreesde al naakt weer de straat op gestuurd te worden.
“Daarna mag u nog even in de wachtkamer plaatsnemen.”
Het is ook altijd ‘even’, al duurt het anderhalf uur. Het is ook altijd ‘nu’, want stel je voor dat je hun tijd begint te verlummelen met doelloos rondhangen.
De onderdrukking door ‘het mogen’ neemt ronduit absurde vormen aan. Bijvoorbeeld bij de handhavers van orde en gezag. Die laten je dingen mogen die je helemaal niet wilt mogen.
De bejaarde voetbalfan mag op een snikhete dag zijn flesje drinkwater inleveren. Het is een potentieel projectiel. De fietser in het donker mag eventjes afstappen omdat zijn licht niet brand.
“Dan mag u nu eventjes blazen.”
“Dan mag u nu eventjes uit de auto komen.”
“Dan mag u eventjes voorover op de grond gaan liggen. Benen gespreid.”
“Ja, en dan mag u eventjes uw handen op uw rug doen.”
“Dan mag u nu rustig met mij meekomen.”
Dit gaat helemaal de verkeerde kant op, voorspel ik u. Straks legt men u uw eigen doodvonnis nog voor met de woorden: “Dan mag u hier eventjes tekenen.”
| Tweet |
