fatale fouten
Vrijdag 09 April 2004 in categorie Ergernis, Woede of Frustratie
Even een kleine irritatie jegens mijzelf wegwerken. Soms zie ik pas na een dag dat ik iets heb opgeschreven op een manier die ik niet wilde. Iets dat ik onmiddellijk zou hebben verbeterd wanneer het me eerder zou zijn opgevallen. Daar kan ik mij ontzettend aan ergeren. Want ik ben een perfectionist. Hoe komt het dan toch dat ik de fout ondanks een paar keer herlezen in eerste/tweede/derde instantie gewoon niet zie? Neem het vorige stuk: daar staat het woord 'soms' in twee achtereenvolgende zinnen. Dat zie ik nu nèt pas, weet u dat? Het is lelijk en bovendien je reinste verspilling. Zó dik zit ik nou óók weer niet in mijn somsen.
Wat een raar fenomeen is dat toch, dat een mens gewoon ziende blind is voor zijn eigen fouten! Terwijl ik het toch zo goed bedoelde! Dan zult u misschien zeggen: maak je niet druk, wat geeft dat nou, zo'n enkel woordje?
Nee, nee, niet bagatelliseren, het gaat mij om het principe! Het ligt er tenslotte maar aan wie je bent en waar je zit als je zo'n foutje maakt. Voor hetzelfde geld had ik Irak aangevallen. Dan hadden we nou goed in de shit gedobberd. Of had ik bezuinigd op de sociale zekerheid. Dan waren wij elkaar eveneens in diezelfde shit tegengekomen. Ik noem maar een paar willekeurige fictieve voorbeelden. Zo ziet u maar: de wereld heeft mazzel dat ik niet op een plek zit waar mijn fouten fatale gevolgen kunnen hebben. Ik kan niet eens op mijn eigen woorden passen, laat staan op mijn tellen! Wat een geluk dat er verstandiger mensen zijn dan ik. Die zouden zulke blunders nooit maken.
Anders stond het er maar slecht voor met de wereld.
| Tweet |
