de uitdaging
Zondag 16 Maart 2003 in categorie Satire
Laat ik beginnen met te benadrukken dat dit een satirisch bedoeld stuk is, anders krijg ik straks misschien de hele Gehandicaptenraad over me heen. Ja, je moet oppassen tegenwoordig met wat je allemaal uitkraamt. Voor je het weet breng je weer een demissionair premier in verlegenheid...
"De Uitdaging voor Nederland stimuleert ontmoetingen tussen mensen met en zonder handicap of chronische ziekte," wordt er op de website van deze sympathieke actie uitgelegd. Een in het oog springend onderdeel is dat ook bekende Nederlanders een keertje een Uitdaging aangaan. Het budget voor de actie is maar zeer beperkt heb ik uit betrouwbare bron vernomen, dus is dit een slimme manier om zoveel mogelijk media-exposure te krijgen.
Maar voor de bekende Nederlanders is het natuurlijk niet écht een Uitdaging. Zo hebben wij bij RTL-Boulevard kunnen zien en bij Tussenpozen kunnen lezen hoe Neerlands 'ideale schoonzoon'-prototype Beau van Erven Dorens een keertje gezellig met Marloes naar de film ging. Ik heb zo'n stiekem vermoeden dat Beau dit onder werktijd deed en dus keurig netjes betaald kreeg voor deze Uitdaging. Maar goed, een kniesoor die daarop let.
De andere kant van de medaille is de dagelijkse omgang met gehandicapten en chronisch zieken. Dát is pas een Uitdaging! Want ze kunnen lastig zijn hoor, die gehandicapten! Vooral degenen die er niet van jongsaf mee zijn opgegroeid, degenen die er door ongeval of ziekte op latere leeftijd mee zijn geconfronteerd. Zodra ze een beetje gewend zijn aan hun nieuwe status worden ze zo eigengereid als wat! Die gasten gaan iets uitstralen van 'ik heb al genoeg ellende, dus de rest van de wereld krijgt de klere maar, ze houden maar rekening met me!'
In het revalidatiecentrum worden de patiënten aangeduid met de nogal idiote term 'revalidanten'. Nou, ik ben ze al snel 'de recalcitranten' gaan noemen. Er wordt met elektrische rolstoelen plankgas door de gangen gescheurd en je zorgt als valide voetganger maar dat je aan de kant springt, anders zit je er voor je het weet zélf in.
Ik stond eens bij het barretje wat drankjes voor een paar mensen te halen, ik draai me om teneinde met volgeladen dienblad weg te lopen, staat er zo'n rolstoel-troel in de rij achter me strak op m'n hielen te bumperkleven. Kortom, bier over de vloer en ik bijkans bij haar op schoot. En denk maar niet dat ze sorry zegt. Normaal pik je zoiets natuurlijk niet, maar ja, nú moet je je mond houden, want een rolstoelrijder uitkafferen is not done.
En dan de 'beleefde' omgangsvormen van de patiënten onderling. Hieronder een sappig dialoogje dat mijn broer, die tot voor kort in het revalidatiecentrum verbleef, optekende. De namen zijn uiteraard veranderd, mijn broer laat ik even Henk spelen...
Op mijn zaal liggen Aaltje en Joop. Joop ligt tegenover me en Aaltje van 73 ligt naast me. Joop is 52 jaar, vanaf zijn 26ste verlamd vanaf zijn nek en hij heeft echt zin in het leven. Aaltje heeft last van hallucinaties. Ze denkt dat haar bed scheef staat en wordt bang dat ze uit haar bed valt. Eergisterenavond, als voorbereiding op de nacht, had Aaltje al haar pilletjes gehad en was ze gewassen en verschoond. De zuster vertrok, maar zei: Ik kom later nog even langs.
We liggen alledrie in bed, de gordijnen tussen de bedden zijn dicht, we zien elkaar niet, maar we horen elkaar wel. De zuster was nog maar net de kamer uit of Aaltje vroeg:
- Henk, wil je even de zuster bellen?
- Hoezo Aaltje?
- Ik kan het belletje van de zuster niet vinden.
- Wat wil je haar vragen dan?
- Nou, niks, maar ik kan het belletje van de zuster niet vinden.
- Maar als je nou niks te vragen hebt, waarom wil je dan het belletje van de zuster hebben?
- Nou, ik wordt er zo onrustig van als ik het belletje van de zuster niet heb. Ach toe nou Henk, bel de zuster nou even!
- De zuster komt zo langs Aaltje en als er iets mis met je is kan je het me altijd vragen, dan zal ik voor je bellen.
- Ach Henk, bel nou even! In het ziekenhuis waren ze veel aardiger...
Joop gaat zich er ook mee bemoeien:
- Ach hou toch je bek wijf, stel je niet zo aan! Je houdt me uit m'n slaap. Je moet gewoon even wachten, want de nachtdienst komt zo.
Aaltje: - Je moet zélf je bek houden Joop. Ah, Henk, bel nou even!
- Aaltje, je moet gewoon even wachten, ik ga hier de verpleging niet over lastigvallen.
- Dan ga ik ze roepen hoor, als jij niet wilt bellen.
- Aaltje, dat is chantage, daar ga ik niet op in.
Joop: - Ja, achterlijk wijf! Niet bellen hoor Henk, dat wijf moet gewoon haar bek houden!
Aaltje: - Z U S T E R !!!!!! B R O E D E R !!!!!!!
Enzovoort, in wisselende toonaarden en op volle kracht.
Joop: - Als je zo doorgaat komen ze je straks in de doucheruimte zetten.
Aaltje: - Wat zeg je Joop?
Joop: - Als je zo doorgaat met schreeuwen zetten ze je in de doucheruimte!
Aaltje: - Wáár zetten ze me??
Joop: - Waar je je kut wast!!!
Aaltje: - Z U S T E R, B R O E D E R!!!!!!!!!!
De zuster komt binnen en spreekt Aaltje vermanend toe. Ze wordt er stil van en we hebben haar niet meer gehoord tot een uur of vier. Dan begint ze vreselijk hard uren achter elkaar in haar slaap te hoesten. Verder kan ik het goed met Aaltje vinden, het is een vrolijke vrouw...
Kijk, dát zou je nou eens moeten meemaken, beste Beau! Over een Uitdaging gesproken...
Alles waar gebeurd...
| Tweet |
