Vreemde redenaties over Srebrenica

Zaterdag 06 April 2002 in categorie Politiek & Maatschappij

Het is natuurlijk altijd nuttig om precies uit te zoeken wat er destijds fout ging in Srebrenica en wie het allemaal beter hadden moeten doen. Maar om nu op de toer te gaan welke Nederlanders verantwoordelijk zouden zijn voor de dood van duizenden moslimmannen lijkt mij een nogal vreemde redenatie. De daders zijn Milosovic, Mladic, Karadzic en trawanten. Die zijn verantwoordelijk. Punt. Daar moet Nederland dus maar geen schuldcomplex over hebben.

Een ander verhaal is de manier waarop de Nederlandse militaire en politieke leiding met het probleem is omgegaan. Achteraf is het weliswaar makkelijk praten, maar de verregaande knulligheid die nu aan het licht komt hoeven we niet te pikken van lieden die pretendeerden 'professionals' te zijn.

Neem 'don't-shoot-the-pianoplayer' Karremans. Ik wed overigens dat hij niet eens piano kan spelen. Maar dit terzijde. Ik ben vroeger meerdere malen uitgebreid liftend door Joegoslavië getrokken. Een van de eerste dingen die je daar leert wanneer je een geüniformeerd type tegen het lijf loopt: ikke niet begrijp.
Maar nee, wat doet onze Karrebaas? Hij gaat Engels praten en een tolk vertaalt dit dan nog een keertje voor Macho Mladic, die zelf geen woord Engels spreekt. Dan zit je natuurlijk psychologisch direct al in de 'losers'-rol.
Het maakt niet uit of ze vermoeden dat je de Engelse taal wèl beheerst. Gewoon stug Nederlands blijven praten en niks begrijpen. Is veel veiliger: ome Ratko kan niet lekker belangrijk gaan staan doen en Karreknecht krijgt geen kans om in diens kont te kruipen. Want dat laatste was nog het meest gênante aan die ontmoeting.

Simpele voorstelling van zaken? Kan best, maar tóch altijd eerst proberen. In de praktijk maakte ik meerdere malen mee dat je goed wegkomt met zo'n strategie van gespeelde onnozelheid. De grootste fout die je kunt maken, is met die uniformen in discussie te gaan. Dat pikken ze niet en dan slaan ze je in elkaar. Niet begrijpen dus en gemoedelijk blijven lachen.
Leger en politie waren ook toen al geen lekkere jongens. Cynisch grapje dat in die tijd in Zagreb de ronde deed:
"Weet je hoe de Joegoslavische politie een tijger vangt?"
"Ze sleuren een kat van de straat en slaan hem net zolang voor z'n donder tot ie bekent dat ie een tijger is."

Al sinds Bismarck maakt een stoere snor geen indruk meer

Tags: