Schiphol heeft een hekel aan bezoek

Geschreven voor Amsterdam Centraal

Schiphol geldt als de beste luchthaven van Europa. Althans, gezien vanuit het perspectief van de reizigers. Wereldwijd staat  het vliegveld in de top drie. Voor de andere particuliere gebruikers van Schiphol, zoals de halers en de brengers, is de luchthaven vooral een irritante, klantonvriendelijke, geldgraaiende lokatie waar je liever wegblijft.

Regelmatig kom ik op Schiphol om mensen op te halen of weg te brengen. Dat ophalen is het ergst, want dan moet ik verplicht parkeren in één van de dure parkeergarages. Alternatieven zijn er niet.
Daarbij heeft de bezoeker tegenwoordig ook nog eens te maken met het onsymphatieke verschijnsel Privium: frequent vliegende zakenmensen krijgen voor een paar honderd euro per jaar een voorkeursbehandeling. Alle parkeerplaatsen die het dichtst bij de hal zijn worden voor hen gereserveerd. En dat zijn er heel veel, waardoor het plebs vele honderden meters moet lopen (kost ook allemaal weer extra parkeertijd, dus dat tikt lekker aan).

Gebroeders Winter failliet

Geschreven voor Amsterdam Centraal

Kantoorartikelenketen (mooi woord) Gebroeders Winter is failliet. Er wordt gewerkt aan een doorstart. Maar het is altijd maar de vraag of zoiets lukt.
Het honderd jaar oude familiebedrijf is een begrip in de regio Amsterdam, maar de laatste jaren ondervond het veel concurrentie van internet. Dat hoeft op zichzelf geen probleem te zijn, maar de gebroeders hebben zich naar mijn idee te weinig aangepast aan de moderne tijd.

Overigens hebben ze daar altijd al een beetje moeite mee gehad. Het was allemaal toch wat ‘vlees noch vis’, het hinken op twee gedachten.
Altijd net wat te duur met alles, maar goed, er was zo gauw geen andere winkel in de buurt. Kantoorartikelen, maar van alles een beetje en dus net niet genoeg keus. Gaan we printers verkopen? Ja, maar niet teveel. In de winkel stonden dus een paar printers van goed lopende merken. Dat was te weinig keus en bovendien waren ze elders goedkoper. Het personeel wist meestal nog nét wat een printer was, maar een goed advies mocht je niet verwachten.

Ziggo mist scoringskans

Ziggo wilde mij laten weten dat ik heel veel kansen laat liggen om allerlei mooie films en series uit hun kabeltje te tappen. Deze leemte wilde de kabelboer wel voor mij opvullen. Uiteraard tegen wat extra betaling, maar goed, de mensen bij Ziggo moeten ook ergens van leven. Ik kan enig begrip opbrengen voor hun pogingen om mijn nogal beperkte blik op het televisielandschap te verruimen. Maar de manier waarop ze dat deden stond mij totaal niet aan.

Ziggo stuurde mij een DVD-cassette getiteld: 'De avonturen van De Jong'. Ik vond het al gek dat het dan maar één enkele DVD was. Omdat zelfs iemand als Crocodile Dundee qua avonturen niet bij mij in de schaduw kan staan, had ik toch minstens een DVD-bóx verwacht!

Maar vooruit, één DVD-cassette dus. Er zat bovendien géén DVD in, want DVD's waren ouderwets en dus niet meer nodig, aldus Ziggo.

Haha, op het verkeerde been gezet! Dat was nog eens een leuke stunt van Ziggo! Al je abonnees een dvd-cassette sturen die dan leeg is! Wat zullen die inhalige gratis-geilers op hun neus kijken zeg! Vooral die De Jong natuurlijk, met z'n lullige avontuurtjes. Zijn vrouw zal hem nu wel wantrouwend aankijken: hoezo Avonturen van De Jong? Waar? Met wie?

Een fotografisch geheugen

Geschreven voor Amsterdam Centraal

Iedereen kent de grote gele borden langs de weg die ons informeren over allerlei ongemak dat daar gaat plaatsvinden: afsluitingen, werkzaamheden, omleidingen, beperkingen en wijzigingen.
Ze hebben gemeen dat ze dikwijls meer verwarring stichten dan duidelijkheid.
'Verkeerssituatie gewijzigd' staat er soms jarenlang.
Maar hoe dan? Of: alweer?

'Pas op! Nieuw wegdek. Langere remweg!' Dat is er zo eentje waar je als automobilist eigenlijk helemaal niets mee kunt. Moet je één seconde eerder gaan remmen? Het bord blijft meestal staan totdat de eerste gaten en kuilen alweer in het wegdek zitten.

Het ingewikkeldst zijn de borden die afsluitingen, werkzaamheden en omleidingen aankondigen.
Een fictief voorbeeld: 'Sint Jorissingel afgesloten van 1/8 t/m 12/9 op ma t/m vr tussen 9 en 17 uur. Winkels bereikbaar.'

Wanneer je niet bekend bent in de buurt vraag je je direct af: ligt die Sint Jorissingel op mijn route en ga ik daar problemen mee krijgen?

Een kleinzielig volkje

Eigenlijk ben ik helemaal klaar met de discussie rond Zwarte Piet, maar een weblog is nu eenmaal ook een kroniek van maatschappelijke gebeurtenissen. Ik schrijf dit dus vooral om me later nog eens te kunnen verbazen.

Na het 'verheffende' schouwspel in Gouda rond de intocht van de Sint (90 arrestaties), viel het ergste te vrezen voor Amsterdam. Maar dat viel mee gelukkig. Het bleef hier een kinderfeest. Niettemin slaat de onfrisse walm van racisme je vanuit de sociale media nog voortdurend tegemoet.

Pakjesavond slecht voor milieu

Geschreven voor Amsterdam Centraal

Cadeaumaand december nadert en ik werd er door de familie al op gewezen dat we weer lootjes moesten gaan trekken. 'Zodat wij Bol.com weer helemaal leeg kunnen trekken', merkte mijn neef op. En inderdaad, steeds meer mensen kopen steeds meer spullen online. Hiermee doen niet alleen de webwinkels goede zaken, maar ook de pakketdiensten. Ik draag er zelf enthousiast aan bij, want webwinkels hebben vaak een breder assortiment dan gewone winkels.

Deze ontwikkeling lijkt me echter slecht voor het milieu, dat is de schaduwkant. Het is in elk geval géén bijdrage aan de reductie van de CO2 uitstoot die Amsterdam nastreeft. Anderzijds levert het natuurlijk ook weer werkgelegenheid op, al is het een wat miezerig soort werkgelegenheid. De bezorgers rijden in veel gevallen als ZZP'ers, krijgen slecht betaald en maken lange dagen. Eén pakketbezorger bezorgt per dag toch al gauw 150 pakketten op zo'n 120 adressen.
De markt voor pakketbezorging breidt zich uit, reden voor PostNL om er verder in te investeren. Straks kunnen pakketten ook 's morgens vroeg en 's avonds laat worden aangeboden. Dit alles ter compensatie van de instortende markt voor gewone post.

Jippie-a-jee!

Muziek speelt in een babyleven vanaf het begin een prominente rol. Of hij dat nu wil of niet. Zo is er veel speelgoed voor baby's waar muziek in zit. Liefst zo pingelend mogelijk, want men neemt voetstoots aan dat baby's klokkenspel- en harpgeluiden het meest waarderen. Geen drums, stuwende baslijnen, scheurende gitaarsolo's of lekker veel distortion. Jammer. Toch een gemiste kans volgens mij: het is zo goed voor de hechting tussen vader en zoon.

Vroeger zouden de mierzoete klanken in babyspeelgoed mij het craquelé in het tandglazuur hebben doen springen, maar tegenwoordig vind ik het allemaal prachtig. Dat schijnt door de oxytocine te komen. Dit hormoon geldt als de ultieme weekmaker, ook bij mannen.
Moeiteloos zing, fluit of neurie ik inmiddels de drie kwartier durende playlist van de Tiny Love mobile boven de box mee. Elke dag weer.