Tanden en transistorradio
Woensdag 15 Januari 2014 in categorie Lijf en ledematen
Mijn vader had een slecht gebit. Als kind zag ik hem altijd met een bolle wang waarachter hij een slok kamillethee hield. Daarmee ontsmette hij zijn ontstoken kiezen.
Uiteindelijk heeft hij alles er maar uit laten trekken. Hij ruilde het gammele fietsenrek in voor een kunstgebit. Hij had er zelfs voor gespaard. Tot zijn verrassing werd het hele gebit vergoed door het ziekenfonds. Daar waren ze allang blij dat ze op die manier in één klap van mijn vader verlost waren.
En dus kwam vader thuis met een kunstgebit én een Philips transistorradio, want daar had hij het overblijvende geld meteen maar aan besteed.
Ik heb het slechte gebit van mijn vader geërfd. Gelukkig voor mij heeft de tandheelkunde in die veertig jaar een flinke slag gemaakt en hoefde ik niet aan het kunstgebit. Niettemin schat ik dat zo'n 70 procent van mijn gebit inmiddels afkomstig is uit de smederij van mijn tandarts. In mijn mond heb ik in de loop der jaren een klein vermogen aan bruggen en kronen opgebouwd. Mijn tandarts rijdt in een Range Rover. Ik gun het hem, want anders had ik er nu bij gelopen als een teruggevonden Maleisisch familielid in KRO-Spoorloos.
Van de week werd duidelijk dat aan de bovenkant een van mijn voortanden zou moeten worden opgeofferd om steun te gaan bieden aan een kleine kroon voor de laterale snijtand ernaast. Er was simpelweg geen andere tand of kies meer om de boel aan vast te maken.
Ik realiseerde mij ineens dat vooral die twee voortanden emotioneel belangrijk voor mij zijn. Kiezen en tanden die verder naar achteren zitten, ach, die zijn gewoon inwisselbaar voor porselein of kunsthars. Maar voortanden zijn gezichtsbepalend, hebben waarschijnlijk een link met iemands identiteit. En daarvan wordt er dus nu eentje afgeslepen en vervangen door een bruggetje met twee kunsttanden.
Ik krijg angstvisioenen dat ik straks zo'n artificieel Tupperware-gebit heb, dat oplicht in het donker. Voortaan kan ik de voorlamp op mijn fiets dan wel weglaten.
Maar misschien valt het mee. In elk geval beter dan een bek als een broodrooster.
| Tweet |
