Is preventief fouilleren wel zo erg?
Maandag 03 December 2007 in categorie Amsterdam Centraal
Preventief fouilleren, de politieke partijen in Nederland hebben het er maar moeilijk mee. De ene partij is ronduit tegen, bij de andere mag het alleen maar onder strikte voorwaarden. Extreem rechts vindt het zonder meer een goed idee, maar dat gebrek aan nuance zijn we uit die hoek gewend.De felste tegenstanders zien preventief fouilleren als 'een grove aantasting van de persoonlijke integriteit'. Bovendien zou het helemaal niet helpen in de bestrijding van de zware criminaliteit. Maar het gaat bij preventief fouilleren nu juist vooral om de bestrijding van de kleine(re) criminaliteit, dus dat argument snijdt weinig hout.
Voor een partij als GroenLinks hebben 'preventieve maatregelen sterk de voorkeur, zoals betere en brede scholen, werktoeleiding, gezinscoaches, mentoren en meer stageplekken en banen.'
Daar is natuurlijk veel voor te zeggen, maar het één hoeft het ander niet uit te sluiten. Wanneer je door iemand het mes op de keel gezet krijgt, ga je niet nog eens informeren of hij deze actie wel heeft afgestemd met z'n gezinscoach. Bloedbad
Is het middel van preventief fouilleren eigenlijk wel iets om zo huiverig voor te zijn? Als burgers stellen we telkens hoge eisen aan politie en overheid als het gaat om onze veiligheid. Moeten we dan ook niet van onze kant een kleine bijdrage leveren?
Met de huidige open grenzen is de toevloed van allerlei wapentuig gemakkelijker geworden. In dump- en ijzerwinkels kunnen we de meest verschrikkelijke messen aanschaffen. Want de Nederlandse wapenwetgeving is op het gebied van messen uitermate slap. Bij bepaalde typen messen is het bezit, het dragen ervan en de handel erin uitdrukkelijk verboden, maar het assortiment dat overblijft is ruim voldoende om een bloedbad aan te richten. Zo mag in Nederland het neusje van de zalm op messengebied, de SOG Seal 2000 gewoon worden verkocht. Dit mes wordt aangeprezen als 'één van de officiële gevechtsmessen van de Amerikaanse Navy SEAL's. Uitvoerig getest door het Amerikaanse leger.' Let wel: een expliciet gevechtsmes is dus toegestaan in Nederland.
Halfzacht
Als brave burger mag ik niet met wapens lopen. Daar houd ik mij aan. In ruil daarvoor moet ik de zoveel mogelijk zekerheid hebben dat ook een ander geen wapentuig bij zich heeft. Vreemd genoeg zien we bij dezelfde politieke partijen die uitgebreid moreel overhoop liggen met het fouilleerbeleid weinig doortastende initiatieven om de wetgeving op het gebied van steekwapens aan te scherpen. In plaats daarvan komt men weer met het zoveelste halfzachte televisiespotje om onze jeugd 'bewust' te maken.
Natuurlijk kan iedereen die kwaad wil een greep in de keukenla doen, maar van een strikte wetgeving gaat tevens een niet te onderschatten signaal uit van wat wij als samenleving wel en niet accepteren.
Terroristen
Komen we bij de vraag in hoeverre preventief fouilleren een 'grove aantasting van de persoonlijke integriteit' is. Vreemd genoeg hoor ik dit bezwaar niet bij veiligheidscontroles op Schiphol, bij alcoholcontroles en bij ingangscontroles bij voetbalstadions. Want we beseffen dat deze maatregelen in ons eigen belang zijn.
Elk jaar verblijf ik wel een tijdje in Israël. Daar is het fouilleren en scannen een geaccepteerd verschijnsel. Ik ervaar het niet als een aantasting van mijn persoonlijke integriteit. Immers, een zelfmoordterrorist in trein, theater of café vormt uiteindelijk een veel grotere bedreiging voor mijn persoonlijke integriteit.
Hier in Nederland gaat het gelukkig niet over terroristen, maar in principe tast elke geweldsdreiging iemands persoonlijke integriteit aan. Vraag maar aan de slachtoffers van geweldsmisdrijven.
Geen ramp
Preventief fouilleren hoeft helemaal niet zo'n ramp te zijn, mits het correct gebeurt en zonder aanziens des persoons. Geen eigenaardige toestanden dus zoals eerder beschreven op deze site.
Dit middel mag ook niet op zichzelf staan. Preventief fouilleren zonder striktere wapenwetgeving en hogere boetes bij overtreding is dweilen met de kraan open. Op het zogeheten macroniveau moet tevens worden gewerkt aan sociale verbeteringen in de wijken.
De uiteindelijke vraag is dus: blijven we aanmodderen of maken we een keuze?
| Tweet |
