stralingsziekte

Dinsdag 25 Juli 2006 in categorie Ergernis, Woede of Frustratie

Nederland lijdt onder de afgelastingen. Tijdens de Nijmeegse Vierdaagse vielen twee doden, waarop de resterende drie dagen voor gezien werden gehouden. Justitie doet een onderzoek of de organisatie iets te verwijten valt.*) Hierdoor kreeg de Drentse Fiets4daagse slappe knieën en ook dit evenement ging niet door. Men zou kunnen spreken van een sneeuwbaleffect, ware het niet dat het daarvoor veel te heet is.
Ook de Twentse Rolstoel4daagse gaat niet door (bron).
De Strand6daagse (origineel, telkens dat cijfer middenin) is wél van start, maar dat is geen kunst, omdat je bij uitputting vanzelf in de verkoelende branding stort. Je moet natuurlijk vóóraf al een zonnesteek hebben om in die hitte überhaupt al met dit soort evenementen mee te willen doen. Elders op de wereld, in de chronisch hete landen, doet men er alles aan om uit de zon te blijven. De straten zijn smal om schaduw te geven, de ramen zijn klein om Luxaflex uit te sparen en toch de hitte buiten te houden, de kindertjes zwemmen in zwempakjes die zoveel mogelijk huid bedekken, de airco is een primaire levensbehoefte en op het heetst van de dag houdt men zich koest via de siësta.

Maar Nederlanders moeten zo nodig te voet, per fiets of in de rolstoel de allesverzengende straling tarten. Huidkanker is voor watjes tenslotte. Wankelend op hun zwikkende enkels, niet te onderscheiden van een alcoholist die vier dagen non-stop heeft gezopen, zwalken zij richting finish. Stuiterend op hun blaren worden zij slechts op koers gehouden door het publiek aan weerszijden van de weg. Zichtbaar fysiek volledig afgeragd storten zij na de eindstreep hun verkoolde stoffelijke resten huilend in de armen van hun juichende familie. Vooropgesteld dat ze nog herkend worden tenminste.
Maar dan is daar de ultieme beloning: het kruisje, de medaille of het vaantje. Om later op je zerk te hangen zeker...

*) Inmiddels afgeblazen.

Tags: