een rondje met het hondje

Dinsdag 30 Augustus 2005 in categorie Ergernis, Woede of Frustratie

Meermalen per dag lopen de mannen hun rondje met het hondje. Zij zijn groot en dikwijls ietwat corpulent, het hondje is klein. Heel klein. En meestal wit. Ze nemen opvallend in aantal toe, de grote mannen met de kleine witte hondjes. Wanneer zij zo 's avonds laat, onder het licht van een lantaarn, geduldig staan te wachten tot het dier zijn drukje heeft gedaan, lijkt 't alsof zij hun knuffelbeest nog even een luchtje laten scheppen voor het slapen gaan.

Van tijd tot tijd kijken de grote mannen ietwat schichtig om zich heen of de kleine buurman met de grote boze rottweiler niet in aantocht is. Want kleine witte hondjes denken altijd dat zij óók een rottweiler zijn en gaan dan provocerend keffen. Zodra het matten wordt schuilen ze laf tussen de voeten van de grote man, terwijl de riem drie keer om diens machteloze benen is gewikkeld.
Eigenlijk zijn de kleine hondjes van de vrouwen van de grote mannen. Maar de vrouwen durven zo laat niet meer op straat. En dus zijn de mannen de pineut. Zelf hadden zij liever ook een rottweiler gehad. Maar die wil het vrouwtje niet. Die passen niet op schoot, die kun je niet als een pop de hele dag op je arm dragen, die zijn te zwaar voor in de boodschappentas, die zijn niet schattig met een strikje in hun haar.

Zuchtend kijken de grote mannen met een meewarige blik in hun ogen naar beneden, naar het mormel aan hun voeten. Zij weten ook wel: dit is geen hond, dit is een vernedering. Hun huwelijk is blijkbaar niet meer wat het geweest is...