typisch nederlands
Donderdag 25 Augustus 2005 in categorie Het vaderlandsch cultuurgoed
Gisteren was in Den Haag de Dag van de Naturalisatie. Minister Verdonk was erbij. Laten we eens horen wat onze nieuwe Nederlanders ervan hebben gevonden...“Tjongejonge, wat was dát gezellig! Zo helemaal typisch Nederlands! We waren alle 94 uitgenodigd. Dat waren de mensen die de afgelopen drie maanden in Den Haag genaturaliseerd zijn. Jammer genoeg konden er maar 33 komen. De rest kreeg geen vrij van z'n werk. Jammer, maar ook zo echt typisch Nederlands, nietwaar? Geen vrij krijgen van je werk...
We kregen ook kaas en een vlag. Ook zo heerlijk typisch Nederlands. Want het mocht natuurlijk niet te duur worden allemaal. Voor één van ons was het al de derde vlag. Maar geen probleem, theedoeken komen altijd van pas. Daarna zong minister Verdonk het Wilhelmus. Wij mochten mee playbacken, net zoals de andere Nederlanders dat altijd zo typisch doen. Ja, je hoort er direct helemaal bij! En we kregen een exemplaar van de Grondwet. Gelukkig ook een gratis jaarkaart van de bibliotheek. Konden we tenminste na afloop meteen een móói boek gaan uitzoeken. Helemaal gratis!
De stemming kwam er pas goed in met die komiek. Zo'n typisch Nederlandse Marokkaanse komiek. Hij had wel een beetje typische Nederlandse naam: Hans Sahar. En dan die accordeonmuziek zeg! Iedereen meteen compleet uit z'n dak, in polonaise achter de minister aan. Ik dacht nog: we gaan ergens heen. Maar zo'n polonaise gaat nergens heen. Schijnt ook typisch Nederlands regeringsbeleid te zijn...
Na afloop stonden we met ons hele handeltje aan typisch Nederlandse cultuurgoederen nog even na te praten met de minister. Op de stoep voor het gemeentehuis. Stiekem had ik gehoopt een fiets te krijgen in plaats van een vlag. Maar mevrouw Verdonk zei dat je die niet kon buitenhangen met koninginnedag. En dat die toch maar gejat werd. Want dat is blijkbaar óók typisch Nederlands. Dat vinden ze dan zonde.
Ik vraag me af of er eigenlijk ook landen bestaan die niet typisch zijn. Zodra ik dat weet ga ik daar asiel aanvragen, want hier blijf ik natuurlijk niet. Als ik dan later in zo'n aanmeldcentrum vertel wat ik in Nederland allemaal heb moeten doorstaan, laten ze me onmiddellijk toe. Ik hoef alleen maar die accordeonmuziek te noemen...”
Gebruikte bron: Volkskrant.
| Tweet |
