het matje

Maandag 06 Juni 2005 in categorie Politiek & Maatschappij

De actualiteit wordt weer eens beheerst door een storm in een glas water. We ontkomen er niet aan er aandacht aan te besteden, hoewel het eigenlijk oud nieuws is. De Belgische minister van Buitenlandse Zaken Karel de Gucht noemde premier Balkenende een soort Harry Potter en de stijfburgerlijkheid bij uitstek. Iets dat wij in Nederland allang weten, dus ik begrijp de ophef niet. De Belgische minister heeft zich slechts aan de feiten gehouden! Waarom dan toch al die commotie? Omdat een Belg het zegt? Wat kinderachtig! Nóóit nemen wij als arrogante Nederlanders de Belgen serieus en dan nu ineens wél? De Belgische ambassadeur wordt nu zelfs op het matje geroepen bij minister Bot. Een dergelijke diplomatieke manoeuvre intrigeert mij altijd bovenmatig.

Ik zie meteen de werkkamer van Ben Bot voor me. Vlak voor zijn bureau ligt een matje. De Belgische ambassadeur Luc Teirlinck komt binnen. Hij ziet het matje.

"Is dit nu het matje, Ben?"
"Ja Luc, ga jij daar maar eens fijn op staan!"
"Hoe lang, Ben?"
"Tja, wat zal ik zeggen? Vijf minuten?"
"Zo lang?"
"Dat is helemáál niet lang! Die gasten uit Afrika staan hier soms de hele middag!"
"Twee dan! Ik ben tenslotte een bevriende natie!"
"Vier!"
(U merkt: hier wordt scherp onderhandeld).
"Kom op Ben, ik heb net zwaar getafeld. Drie!"
"Vooruit, omdat jij het bent, Luc: we doen drie. Ik zet nu het eierwekkertje!"
"En daarna, Ben?"
"Daarna? Nou, niks... Dan hebben we onze diplomatieke plicht gedaan en zijn onze landen weer vriendjes..."