leuke vakantie gehad?
Zondag 12 September 2004 in categorie Klein Proza
“Nou, geweldig! Praat me er niet van. Blij dat ik weer thuis ben. Ik werd gek van die hitte. Dat is helemaal geen land voor mij, jongen... Ten eerste is het er belachelijk duur. Vooral het bier. Sigaretten trouwens ook. Gelukkig had ik zelf een slof Caballero bij de taxfree gekocht, anders had ik mooi de hele vakantie van die tuttige ultralights met filter moeten roken.En dan die wegen, hè… Waardeloos gewoon. Ze rijden daar als maniakken. Rechts inhalen en constant toeteren. Rijd ik ’s avonds in donker op de snelweg of wat daarvoor doorgaat, loopt er eentje over de vluchtstrook te joggen. En een paar kilometer verder kwam er zo’n ouwe vent in een jurk op z’n fiets langs. Zonder licht natuurlijk. Heel normaal daar. Ze staan overdag ook doodleuk met kraampjes langs de kant om hun maïskolven en bananen te verkopen. Als je wat nodig hebt, stop je gewoon even…
Het eten is niks. Veel olijfolie, weet je... Drie weken aan de racekak. Ze nassen daar achter mekaar rauwe groente. Niks voor mij, al dat konijnenvoer.
Je zou die supermarkten eens moeten zien. Niet te geloven wat een zooitje! Gewoon in een oude loods met een golfplaten dak en dan wat oude koelvitrines erin die al tien keer afgeschreven zijn. Je karretje past overal maar nauwelijks tussendoor. Op een keer zie ik vanonder het vriesvak een vette kakkerlak zò het gangpad oversteken. Zonder boodschappenmandje nota bene…
Dat inkopen doen is daar trouwens nog een heel gedoe. Uit al die malle lettertekens van ze kan ik niet wijs worden. Raar taaltje. Niet te lezen wat er op al die spullen staat, dus het is elke keer weer een verrassing wat je ’s avonds gaat eten. En vla kennen ze daar ook al niet.
Kom je bij de kassa. Nou, dat is vechten man! Ze moeten altijd voordringen! Onbeschoft dat die gasten zijn! Als je effe niet oplet staan ze ineens vóór je in de rij. Als je wèl oplet ook. Maar ik schold ze gewoon de huid vol, want ze verstaan me toch niet. Stonden ze maar een beetje schaapachtig te lachen, weet je wel…
O ja, en die taxichauffeurs daar! Dan zit je achterin en hij scheurt lekker met 120 overal links en rechts langs. Maar onderwijl is zo’n knaap dus bezig met van alles tegelijk te doen, behalve op het verkeer te letten. Hij graaft z’n lunch uit z’n tas, gaat zitten eten, zoekt een telefoonnummer op in z’n agenda, begint te bellen met het toestel tussen z’n oor en z’n schouder, noteert iets op een blaadje en laat half omgedraaid tegelijk de foto’s van z’n familie aan me zien.
Weet je wat me trouwens ineens opviel? Dat duiven daar héél anders koeren! Alsof ze met een neusfluitje zitten te klooien, zoiets. Ik neem tenminste aan dat het duiven waren. Kijk, dergelijke ervaringen verbreden toch weer je horizon.”
Het superioriteitsgevoel ten opzichte van onze vakantielanden is grenzeloos.
Nr. 47 | publicatiedatum 4-9-2004 | vorige opspraak-columns
| Tweet |
