het ware geloof 2

Dinsdag 27 April 2004 in categorie Baanbrekende denkbeelden

Ik heb de titel van deze mini-serie veranderd, want alles is voor verbetering vatbaar. Zoals ik al in de vorige aflevering naarvoren bracht moeten wij religie afschaffen. Het maakt de mensen maar onrustig en onverdraagzaam. Dit kunnen wij dagelijks in het nieuws zien. Het is de mensheid namelijk niet duidelijk te maken dat het geloof niet zoiets is als een voetbalclub, waarvan er meerdere naast elkaar kunnen bestaan, waarvoor je een eeuwigdurende competitie kunt opzetten en waarover je zelfs oorlog kunt voeren. Want voetbal is oorlog, zo leerde de oude profeet Rinus Michels ons al.

Laat ik verder gaan met mijn zegenrijke werken en proberen u van uw religie te verlossen. Laat ik net als vorige keer uitgaan van de hypothese dat er een opperwezen bestaat (zie gedachte nummer 1). Laat ik u net als vorige keer enkele gedachten voorleggen.

Gedachte nummer vier (we tellen gewoon door): Is het niet bijzonder naïef om te geloven dat hetgeen beschreven wordt in enkele dikke heiligverklaarde boeken ook werkelijk waar is? Wanneer de Thora, de Bijbel en de Koran waar zijn, zijn er dus drie waarheden. En dat kunnen we niet hebben, want er is maar één waarheid zeggen ze zelf. Het is duidelijk dat het opperwezen hier niet de hand in heeft gehad. Het opperwezen zou zoiets beter hebben geregeld en hebben gezorgd voor één enkele onbetwistbare waarheid. Dit leidt alweer tot het vermoeden dat het opperwezen te ver boven ons verheven is om zich met dit soort zaken te willen bemoeien.

Gedachte nummer vijf: Wanneer de Islam een achterlijke godsdienst is, volgt hieruit dat oudere godsdiensten nòg achterlijker zijn. Als het opperwezen belang zou hebben gehecht aan religie zou het hebben gezorgd voor regelmatige updates en de zaak bovendien in één pakket hebben gehouden.

Gedachte nummer zes: Politici en andere bestuurders benadrukken dikwijls het belang van een rationeel afgewogen oordelen en benaderingen. Protesten tegen bepaalde maatregelen worden laatdunkend afgedaan als 'emotioneel'. Velen van hen, bij wie wij toch een universitair werk- en denkniveau mogen veronderstellen, staan zichzelf daarentegen wèl toe zich te laten inspireren door zoiets irrationeels als een religieuze overtuiging. Dan bestaat er ineens een 'Christelijke politiek' en zit er weer een bede in de troonrede. Dit valt niet met elkaar te rijmen. Een opperwezen bemoeit zich niet met politiek, anders had het zichzelf wel verkiesbaar gesteld.

Gedachte nummer zeven: Vrijheid van godsdienst is géén democratisch principe, omdat godsdienst erop is gericht anderen in te perken in hun vrijheden.

[Aantal woorden: 490 - Aantal keer gelezen: 3]

Tweet

 

 

 

Geef een reactie: