een schrikkeldag
Zondag 29 Februari 2004 in categorie Voor de Notulen & Ter Kennisname
Vandaag moet ik de dingen doen waarvoor ik de afgelopen drie jaar net geen tijd genoeg had. Aan de andere kant krijg ik maar eens in de vier jaar de kans om op 29 februari een stukje te schrijven. Die mag ik dus niet laten lopen.
Stelt u zich overigens van de kwaliteit niet al te veel voor, want een schrikkeldag is echt zo'n restjesdag, een inhaaldag, een dag waarop we die loshangende flarden van de voorgaande jaren nog even fluks aan elkaar naaien. En nu valt hij nog op een zondag óók!
"Ja, nou én?" zult u misschien denken. Ik zal het u zeggen: met een kabinet als dit krijgen wij hiervoor ongetwijfeld straks de rekening gepresenteerd. Wij halen met deze schrikkeldag namelijk in één klap alle uren in die in de afgelopen jaren te weinig zijn berekend door onze jaartelling. Best kans dat dit uren waren waarop wij hadden moeten werken! Maar die hebben wij niet gewerkt en nu halen we ze ook nog eens in op een vrije dag. Dat is heel slecht voor onze toch al schrikkelijk kwakkelende economie. Tevens hebben wij geen belasting afgedragen over die uren die wij hoogstwaarschijnlijk op ons werk hadden moeten zitten.
Minister Zalm zal dit schrikkelen feitelijk als spijbelen gaan beschouwen en ons een naheffing opleggen. Voor niets gaat de zon op, ja ja, dat zullen we dan nog wel eens zien, denkt hij ongetwijfeld op het moment dat u dit leest.
En over spijbelen gesproken: wie nog op school zit zou ik aanraden eens bij het KNMI te gaan kijken hoe het precies zit met die schrikkeljaren, want daar gaan ze morgen ongetwijfeld vragen over stellen. Lees vooral ook hoe in 1582 de datum 15 oktober direct volgde op 4 oktober.
Noteer bovendien vast in uw agenda dat in het jaar 87982 een extra schrikkeljaar wordt ingesteld om de kalender weer precies te synchroniseren met de beweging van de aarde rond de zon.
Maar voorlopig: tot over vier jaar maar weer.
Tweet |