sta es op, lazrak!

Vrijdag 16 Januari 2004 in categorie Tragische misverstanden

Kamervoorzitter Weisglas wil de kieswet veranderen om te voorkomen dat dissidenten in een fractie zich afsplitsen en doorgaan als een zelfstandige nieuwe fractie. Wanneer iemand zich niet langer thuisvoelt bij een partij moet hij zijn zetel ter beschikking stellen, vindt Weisglas.

Het lijkt me een goed idee. Iemand is immers binnengekomen onder de vlag en via de kieslijst van een bepaalde partij. Dus weg bij de fractie, dan ook van die stoel af. Een uitzondering zou ik willen maken voor degenen die voldoende voorkeurstemmen hadden om in zijn/haar eentje een zetel te verdienen.

Aanleiding tot het initiatief van de kamervoorzitter is het recente gedoe rond het SP-kamerlid Lazrak.
Ali Lazrak wil breken met de SP en doorgaan als éénmansfractie. Lazrak wilde zich niet aan de afspraak houden om een deel van zijn inkomen dat hij als kamerlid ontving aan de partijkas af te dragen. U heeft daar eventueel meer over kunnen lezen bij collega Hiram van Ipsedixit, die zich hierover zelfs dusdanig opwond dat hij zijn SP-lidmaatschapskaart doorknipte en terugstuurde.

Op dit moment gooit Lazrak het erop dat hij niet langer overweg kan met fractievoorzitter Jan Marijnissen. Dat vindt hij maar een autoritaire klootzak zo te horen. Dat zegt hij natuurlijk niet op die manier, maar je hebt niet veel fantasie nodig om te verzinnen dat het daarop neerkomt.

Een doorzichtige smoes van Lazrak. Jan Marijnissen is al sinds jaar en dag fractievoorzitter. Dan weet je dus met wie je te maken hebt. Het lijkt me toch sterk dat toen Lazrak op die kamerzetel neerstreek hij zich afvroeg: hé, wie is nou toch die vent met die kale kop en die tomaat op z'n brood?

Nee sluwe Lazrakker, daar trappen wij niet in, het gaat jou gewoon ordinair om de centjes! Dus hup, opstaan en wegwezen. Afspraak is afspraak.

Doen wat Hiram zegt.