genaaid en gebonden
Zaterdag 01 Maart 2003 in categorie Politiek & Maatschappij
Ons wordt altijd voorgehouden dat het gebruik van illegale software en het downloaden van mp3-tjes niet netjes is. Bijzonder crimineel zelfs. Nou, dat hangt er nog maar van af blijkbaar! Namelijk van het feit of je groot bent of klein.
Kleine gebruikers worden allerwegen bestraffend toegesproken door grote bedrijven, met Microsoft voorop. Hoor wie het zegt! Microsoft heeft zelf één lange historie van bij elkaar gejatte ideeën en concepten. Neem alleen maar Windows: dat hele desktop-principe is schaamteloos afgekeken van Apple.
Nee, het besef van normen en waarden is erg groot bij al die superrijke multinationals. Zolang het maar niet over henzelf gaat. Wanneer iemand op een zolderkamer een geweldige uitvinding doet, maar helaas geen geld heeft om die wereldwijd te patenteren, mag u drie keer raden wie er dan mee aan de haal gaat. Precies, in één keer goed.
De muziekindustrie jankt de hele wereld bij elkaar omdat ze zogenaamd zo begaan zijn met het lot van de arme muzikant. De meeste muzikanten zijn inderdaad arm, maar dat zal de muziekindustrie een rotzorg zijn. Het is ook allemaal zo betrekkelijk, een kwestie van hoe de regeltjes zijn gemaakt.
Bach, Mozart, Vivaldi, Chopin, als platenmaatschappij kun je ongelimiteerd al dit briljante werk uitmelken omdat de rechten op die antieke muziek vrij zijn.
Uiteraard zou het wat ingewikkeld worden om alle nazaten en erfgenamen op te sporen, maar ik noem het verschijnsel alleen om te laten zien hoe arbitrair en onhoudbaar het hele systeem is. Dat blijkt ook wel uit het volgende.
De rechten op composities duren in Europa maar vijftig jaar. En dat gaat nog een interessant probleem worden, getuige een artikeltje op Planet Multimedia. De rechten op muziek uit de jaren vijftig kunnen de komende tien jaar gewoon vrijkomen in Europa, in tegenstelling tot in de VS, waar de rechten 95 jaar geldig blijven. Men vreest dat Europa aldus een vrijhandelszone wordt voor de jaren-50 rock.
Maar goed, ze zoeken dat allemaal maar lekker uit, feit blijft: het is allemaal zo betrekkelijk.
Bij collega Cinner lees ik de tragische geschiedenis van Thomas Taylor, de tekenaar die het eerste Harry Potter boek 'The Philosofer's Stone' illustreerde voor het luttele bedrag van 440 Euro. De tekeningen brachten op een veiling 125000 Euro op, maar de rechten lagen bij uitgeverij Bloomsbury. En zo is de inmiddels armlastige Thomas destijds toch maar even lekker genaaid en gebonden door die fijne Bloomsbury.
Het ene onrecht mag niet met het andere worden goedgepraat, maar langs een soort 'natuurlijke omweg' wordt via het programma voor illegale software- en muziekuitwisselen Kazaa kennelijk toch weer een beetje recht gedaan. Zo voelt dat tenminste.
Moment, even afpoeieren: kwaaie BSA aan de deur...
| Tweet |
