de kunst van het liegen
Donderdag 19 December 2002 in categorie Ergernis, Woede of Frustratie
Er is zoiets als de kunst van het liegen. Sommige mensen zijn daar niet bedreven in en kunnen daarom maar beter eerlijk zijn. Een goede leugen moet de plaats van de waarheid kunnen innemen. Zolang de leugen even solide is als de waarheid is er niets aan de hand en is iedereen happy.
Gisteren ging het nog vreselijk mis bij iemand.
Eerste acte. Ik werd gebeld door de laptop-oplapservice. Of ik een bepaalde reparatie die buiten de garantie viel toch uitgevoerd wilde hebben.
Ok, doe maar. Wanneer is ie klaar?
De techneut verklaarde dat hij er juist aan zou beginnen en dat hij die middag wel klaar zou zijn. Goed, dan haal ik hem morgen wel op.
Tweede acte. Ik kom bij de reparatieservice om mijn herstelde schootcomputertje weer blij in ontvangst te nemen. Hé, dat is gek, de kapotte harddisk is niet vervangen. De harddisk was goed volgens de balietechneut.
Ik wierp tegen dat hij niet goed was: de schijf tikte onrustbarend en was indertijd gecrashed. Dat hij het nu weer even deed was natuurlijk weer het verraderlijk toeval dat een consument immer parten speelt.
Vanachter de balie dacht men de beslissende treffer te scoren: wij zetten de computer altijd twee dagen 'in test' en de harde schijf was helemaal in orde gebleken.
Derde acte. Dit had de bluffende baliemedewerker beter niet kunnen zeggen. Want, nogmaals, er is zoiets als de kunst van het liegen. En zo verloor de baliebluffer alsnog de wedstrijd in blessuretijd. Met een snelle en beslissende counter kwam ik over de counter, zogezegd.
a. De batterij van het schootcomputertje is op dit moment leeg. Hij was vol toen ik hem bracht. Maar zelfs een volle batterij houdt het geen twee dagen uit. En dus zou u dan een netstroomadapter hebben moeten gebruiken. Echter, in dát geval was de batterij inmiddels opgeladen geweest. Niks getest dus.
b. Ik ben gistermiddag gebeld door uw techneut. Toen moest hij nog aan mijn computertje beginnen. Ik ben geen rekenwonder, maar sinds gistermiddag zijn er nog géén twee dagen verstreken om te kunnen testen. Twee nul dus.
Vierde acte. Knus zit mijn computertje weer bij mij op schoot. Gelukkig had ik zelf nog een tweede harddisk, anders was de knuffelcomputer wéér twee weken uithuizig geweest. Of ik de oorspronkelijke harddisk nog vervangen krijg hangt af van de strenge tests waaraan ze hem alsnog gaan onderwerpen. Arme harddisk, dat overleeft ie nooit.
Moraal: altijd waarheidsgetrouw tegen mij liegen.
| Tweet |
