« gelijk | Home | schelden »

 

sinterklaas op nikes

Zaterdag 01 December 2001 in categorie Gozertje

"En nou weer es een keertje schrijven!" zei mijn vader. Ik moet wel: het is bijna Sinterklaas. Anders krijg ik misschien minder.
Met Sinterklaas komt ome Duc langs. Met een Sinterklaaspak aan. In een taxi. Hij denkt dat ik niet weet dat hij het is, maar ik zie het aan zijn schoenen. Oom Duc draagt altijd Nikes. Verder is hij wel oké.
Eigenlijk voel ik mij nog steeds behoorlijk genept door Sinterklaas. Hij bestaat echt niet. Vorig jaar wist ik dat nog niet. Toen zat ik bij juffrouw Van Veen in de klas. Die vroeg: "Wie gelooft er nog in Sinterklaas?"
Alleen Pieter Aandewiel en ik staken onze vinger op en alletwee zaten we meteen voor lul.
Toen ik thuis kwam heb ik m'n moeder uitgescholden. Zij heeft mij te lang in Sinterklaas laten geloven! En het komt ook door ome Duc, want die was toch net echt. Veel echter dan bij de Bijenkorf.
Mijn moeder vindt Sinterklaas zelf zo leuk. Ze houdt van Sinterklaas en Kerst. Daarom moest ik eraan geloven natuurlijk.
Achmed zei dat het ook belachelijk was om in Sinterklaas te geloven. In de Islam doen ze niet aan Sinterklaas volgens hem. Ja logisch, zij hebben Mohammed al. Die heeft ook een baard. Maar die is veel saaier, want Mohammed heeft geen mijter op z'n kop. Hij geeft nooit cadeautjes en komt nooit langs. Heb je niks aan dus.
Ik zei tegen Achmed dat hij ook in Sinterklaas moest gaan geloven. Dan kreeg je tenminste nog eens wat. Gaat die eikel dat thuis vertellen! De volgende dag kwam zijn vader bij ons aan de deur. Ik moest niet proberen Achmed te bekeren. Ik weet niet eens wat dat is, bekeren.
Achmeds vader schreeuwt altijd als hij zich kwaad maakt. Gelukkig wordt mijn vader daar niet bang van, want mijn oom is ook een Marokkaan. En die schreeuwt soms ook. Dan gaat hij dreigen dat hij de heleboel in de fik gaat steken, of dat hij een mes gaat pakken. Wij moeten dan altijd lachen, want mijn oom Bachir is de liefste oom die ik ken. En hij doet ook gewoon aan Sinterklaas.
Ik had van mijn moeder een zak pepernoten gekregen. Achmed kwam langs. "Geef Achmed ook eens wat," zei m'n moeder. Mooi niet! Als hij niet aan Sinterklaas doet blijf hij ook met z'n poten van m'n pepernoten af!