populair bij de vrouwtjes

Woensdag 07 Februari 2007 in categorie Baldadig

De laatste tijd ben ik opvallend populair bij de vrouwtjes. Ze heten Jessika, Annett, Katja, Daniela, Antje, Tanja, Katharina, Anne, Silke, Marina, Mandy, Heike, Jennifer, Ulrike, Christin, Birgit, Barbara, Ines, Melanie, Andrea, Brigitte, Franziska en Susanne. Niet bij te houden gewoon!
En ze willen allemaal maar één ding: mij bovenaan krijgen bij de zoekmachines. Ja, ja, dat is natuurlijk een ontdeugende erotische metafoor, want vervolgens houden ze een uitgebreid verhaal hoe ik met hun hulp gigantisch kan binnenlopen. En ze scheppen op over hun ruime inkomen. U begrijpt, een goed verstaander heeft hier aan een half woord genoeg! populair bij de vrouwtjes Lees verder...

melige levensvragen

Vrijdag 08 December 2006 in categorie Baldadig

Soms word ik gekweld door van die melige levensvragen. Zo zag ik voor mij in het winkelcentrum een bejaarde vrouw met paars haar en daar overheen een plastig regenkapje. Gaat dit kapje straks ook vallen onder het hoofddoekjesverbod? Zou het trouwens niet beter zijn om oude vrouwen met paars haar maar helemáál te verbieden? De kappers die dat aanrichten naar Polen te sturen? Of is dit in strijd met de richtlijn van oud-eurocommissaris Bolkestein?

Over oude eurocommissarissen gesproken... De oude eurocommissaris Verheugen werd betrapt op naaktlopen met zijn jonge vrouwelijke kabinetschef. Daar zijn foto's van. Waarom geeft zoiets een rel? Omdat dit neerkomt op een te extreem doorgevoerd boerkaverbod? Overigens, is het niet vragen om uitspattingen wanneer je in het dorre Brussel iemand die Verheugen heet eurocommissaris maakt? Of is men daar blind voor de consequenties? melige levensvragen Lees verder...

ik bekeer mij tot de islam

Donderdag 20 Juli 2006 in categorie Baldadig, Politiek & Maatschappij

Waarschuwing vooraf: een baldadig rechts stukje voor de afwisseling!

Eén van de diepste mysterieën van onze moderne tijd is de politieke meningsvorming. Dat heb ik de afgelopen week weer gemerkt. Vooral de manier waarop degenen die ik als mijn linkse broeders en zusters beschouw tot hun oordelen en loyaliteiten komen is voor mij af en toe ondoorgrondelijk. Dan begrijp ik het proces bij rechts dikwijls nog beter: die kijken in hun portemonnee en dan weten ze gelijk hun standpunt. In mijn ogen verwerpelijk, maar wél zo duidelijk.

Bij uiterst links is dat een stuk ingewikkelder. Neem nou hun houding tegenover moslims. Daar zijn ze doorgaans dikke maatjes mee. Zelfs zo dik dat ze typeringen als 'moslimknuffelaars' uit populistische hoek schouderophalend over hun kant laten gaan. Zij weten het gelijk aan hun zijde. Ik vind het best, daar niet van. Ik geef mijn zwager ook wel eens een aai over z'n krullenbol en hij is moslim.

ik bekeer mij tot de islam Lees verder...

de treinen loops

Zondag 23 Mei 2004 in categorie Baldadig


Het is weer bronsttijd op het spoor. Die ene met de hondenkop besprong de dubbeldekker. Zo te zien gaat het er ruig aan toe bij de NS. Enkele honderdduizenden kilo's pure voortplantingsdrift beukten op elkaar in. De twee parende treinen konden slechts met groot materieel weer uit elkaar worden getrokken.


de treinen loops

het muntje

Vrijdag 26 Maart 2004 in categorie Baldadig

Het is weer vrijdagmiddag. En dan moet iedereen ineens weer zo nodig naar de supermarkt. Ze hebben de hele week de tijd, maar ze gaan op vrijdagmiddag. Ik ook, laat ik daar eerlijk over zijn.
"Moeten jullie dan niet werken?" roept de oerhollander er dan direct tussendoor.
Nee, natuurlijk niet! Althans niet als je met werken neuspeuteren achter een bureau met beeldscherm of een beetje brallen door de telefoon bedoelt. En trouwens, iemand moet toch de boodschappen doen?

Op vrijdagmiddag zijn altijd alle winkelwagens op. Je probeert dus iemand die bijna klaar is af te vangen.
"Mag ik misschien zo dadelijk uw karretje?"
"Nee, sorry, ik heb een muntje..."
Dan ben je uitgepraat.

Kent u dat? Het fenomeen van 'het muntje'? Normaal doe je een muntstuk van vijftig eurocent in de winkelwagen. Maar een heleboel mensen hebben tegenwoordig een speciaal muntje, gewoon een waardeloos schijfje dat zij alleen gebruiken voor de winkelwagen. Waarom ze dit doen is mij een raadsel, want je houdt natuurlijk net zo makkelijk altijd een vijftig eurocentstuk apart in je zak.
Zijn ze soms bang dat hun vijftig eurocent niet meer uit het winkelwagenslot wil? Ik kan het me nauwelijks voorstellen, want hun eigen 'muntje' is onderhand kostbaarder voor ze dan die hele vijftig eurocent. Misschien hebben ze de illusie dat ze dan stiekem de winkelwagen gebruiken zonder borg te betalen. Lekker stout een héél klein beetje de boel besodemieteren. Vuile valsemunters! Hier moet tegen opgetreden worden!

De filiaalchef posteert zich strategisch in één van de gangpaden en dirigeert steekproefsgewijs mensen met winkelwagens een zijpad in. Schichtig kijken de geselecteerden om zich heen. Wat wil 'onze gastheer' van hen? Heeft hij gezien dat ze stiekem bij de groenteafdeling een losliggend spruitje in hun zak hebben gestoken? Zijn zij er nu gloeiend bij?
"Controle!"
"Controle? Controle waarop, filiaalchef?"
"Wij letten op uw en vooral ónze eigendommen en dus willen wij even verifiëren of u wel een geldig en wettig betaalmiddel in uw winkelwagen gebruikt! Anders moeten wij helaas de politie waarschuwen wegens winkelwagenfraude. Begrijpt u?"
Andere klanten kijken vergenoegd toe. Net goed! Eindelijk wordt hier eens iets aan gedaan. Ze hebben dit al weer veel te lang laten lopen, dat gezwendel met die muntjes. Ja toch?


het muntje

taalfilosofieën

Woensdag 17 December 2003 in categorie Baldadig

Zeg, nog heel eventjes over dat dictee en dan houden we erover op. Want ik vroeg mij zo ineens af: waarom is het trouwens 'papegaai' en niet 'papengaai'? Omdat 'papen' een scheldwoord is voor katholieken? Mij lijkt het wel bruikbaar. Heel toepasselijk bijvoorbeeld als belediging aan het adres van Maxime Verhagen: die man is een papengaai.
Dit leidt weer tot associaties. Tijdens de Reformatie werden de katholieken behoorlijk vervolgd en was het 'papengraaien' een echte volkssport. Dat werk.
Nu ik dit soort baldadige dingen zit op te schrijven denk ik: hoe komt men eigenlijk aan het woord baldadig? Bestaat er zoiets als een baldaad? In de sport misschien, of in de seks. Het wordt echter nooit zo benoemd. Niemand die even uitlegt hoe precies zo'n baldaad gaat...
Maar goed, genoeg met die flouwitijten...

taalfilosofieën

Blokker geeft zich bloot

Maandag 23 December 2002 in categorie Baldadig

De volgende keer dat u door een filiaal van Blokker dwaalt moet u toch eens bedenken met hoeveel zorg deze snuisterijenventer zijn waren voor u heeft uitgestald. Ok, wij vinden het meestal een zooitje bij Blokker, maar aan diens materiaal kan dat niet liggen! U weet 't misschien niet, maar het personeel aldaar wordt wel degelijk stevig doordrongen van het feit dat de middelen waarmee de baas zijn zaakjes tentoonstelt erg kostbaar zijn en daarom met veel liefde moeten worden behandeld.
Zo wist onze redactie de hand te leggen op een oude interne instructie aan de etaleurs (m/v) met betrekking tot zogeheten Display Zuilen.

Blokker geeft zich bloot Lees verder...