lubbers knijpt 'm wegens knijpen

Zaterdag 22 Mei 2004 in categorie Verhelderende Gesprekken

“Als ex-secretaresse van Ruud zou ik het niet beter hebben kunnen zeggen dan Ria het deze week deed. Ze zei: Ruud kan héél amicaal zijn! Zo is hij nu eenmaal, hè? Lieve vrouwen vinden dat heerlijk. Vrouwen die te nauw in hun velletje zitten en feministisch zijn, niet.

Ikzelf, als nogmaals ex-secretaresse van Ruud, geloof er niets van dat hij een vrouw bij haar billen gegrepen zou hebben! Zo is Ruud helemáál niet. Dat weet ik uit eigen ervaring. Ruud is meer van 'maak je bureau eens leeg, hup die Verenigde Dijen uit elkaar jij en dan direct die fijne Hoge Commissaris van 'm d'r in', snappu wel?

Zo'n man in zijn positie hoeft het heus niet te hebben van een stiekem billenknijpertje na afloop van de vergadering. Hij is tenslotte de baas. Desnoods doet hij het gewoon tijdens de rondvraag. Als nogmaals ex-secretaresse wéét ik dat gewoon. Of hij neemt zo'n vrouw even apart in de wandelgangen, als u begrijpt wat ik bedoel. Ruud schijnt nog tegen die vrouw gezegd te hebben: 'Goh, wat doe je het goed!' Nou, dat zegt Ruud niet gauw, kan ik u als nogmaals ex-secretaresse vertellen. Dan moet zo'n vrouw toch wel optimaal gepresteerd hebben, dat is een ding wat zeker is.

Neem van mij aan: het is de normaalste zaak van de wereld. Zelfs Ruuds kinderen zijn er al helemaal aan gewend, lees ik in het AD. Ze maken er zelfs grappen over, zegt Ria. Wat voor grappen? Ja, wat voor grappen... Dat zou ik even zo gauw niet weten wat je daar voor grappen over kunt maken... Ik ben zelf niet van het CDA, ziet u, dus ik hèb dat soort humor niet.

Maar goed, Ria verwacht dat het allemaal wel overwaait. 't Is net zoals ze zegt: Zo niet, dan komt ie toch lekker weer thuis? Dat is voor haar ook weer eens een opsteker als ie thuis komt in plaats van bij een willekeurige medewerkster. Bovendien, mannen van zijn leeftijd komen sowieso niet zo makkelijk meer. En dan is het toch: zoals het stokje thuis krikt, krikt het nergens, nietwaar? Nou ja, afijn, we zien wel hoe het afloopt. Kan ik u verder nog ergens mee helpen?” lubbers knijpt 'm wegens knijpen

Lubbers knijpt hem wegens knijpen

Zaterdag 22 Mei 2004 in categorie Waargebeurde verzinsels, Verhelderende Gesprekken

“Als ex-secretaresse van Ruud zou ik het niet beter hebben kunnen zeggen dan Ria het deze week deed. Ze zei: Ruud kan héél amicaal zijn! Zo is hij nu eenmaal, hè? Lieve vrouwen vinden dat heerlijk. Vrouwen die te nauw in hun velletje zitten en feministisch zijn, niet.

Ikzelf, als nogmaals ex-secretaresse van Ruud, geloof er niets van dat hij een vrouw bij haar billen gegrepen zou hebben! Zo is Ruud helemáál niet. Dat weet ik uit eigen ervaring. Ruud is meer van 'maak je bureau eens leeg, hup die Verenigde Dijen uit elkaar jij en dan direct die fijne Hoge Commissaris van 'm d'r in', snappu wel?

Lubbers knijpt hem wegens knijpen Lees verder...

vj's radical retro tour 1

Donderdag 20 Mei 2004 in categorie Flashback verhalen


Object 1: het dressoir.
Voor het eerst van mijn leven wandelde ik onlangs over een meubelboulevard. Ik moest tot mijn ontzetting vaststellen dat het dressoir weer helemaal terug is!
Dus voordat jullie zoiets kopen, jongelui, bedenk dan het volgende: een dressoir is een grote, vrijwel nutteloze kast van enkele meters breed die slechts reikt tot heuphoogte. Je kunt er walgelijke fotolijstjes, porceleinen beeldjes of een schemerlamp op zetten. Je moet altijd bukken om er iets in te doen of eruit te halen. Nu is dat misschien nog geen probleem, maar over vijftig jaar wèl!

De ruimte boven een dressoir is bij voorbaat verspilde ruimte. Met een boekenkast kun je de hoogte in, met een dressoir niet. Een dressoir is een beruchte sta-in-de-weg in elk interieur en gek genoeg kom je er ook nooit meer vanaf. Kijk maar bij hoogbejaarden in huis: ook al wonen ze nòg zo krap, het dressoir staat er nog.

Dit absolute depri-meubel staat symbool voor de zielsbeklemmende dufheid der jaren veertig en vijftig. Het was dusdanig solide dat het pas werkelijk verdreven kon worden door de krachtige revolutionaire geest van late jaren zestig. Pas dáárna kwam er ruimte voor de Lundia-stelling.

VJ's retro-advies: Liever niet opnieuw aan beginnen, aan zo'n dressoir. Het is te weerbarstig, te goed bestand tegen de tand des tijds. Het is eigenlijk al grofvuil op het moment dat je het koopt.
vj's radical retro tour 1

terrasje pakken

Woensdag 19 Mei 2004 in categorie Verhelderende Gesprekken

“Ja, vrienden van mij uit de provincie zien dat dan weer op televisie, al dat gedoe met die liquidaties en dan vragen ze: voel je je nog wel veilig in die stad? Ikke wel hoor! Het is natuurlijk effe oppassen naast wie je op een bankje gaat zitten, maar voor de rest gaat 't wel. Je kunt er zelfs je voordeel mee doen. Vanmorgen nog. Wil ik met dit mooie weer een terrasje pakken, effe een kop koffie drinken weet je wel, nou je begrijpt 't al: afgeladen dat terras. Ja, in één rottig hoekje in de schaduw nog net één stoeltje vrij. Dus ik zeg tegen die andere mensen aan dat tafeltje: "Goeiemorgen, vinnu 't heel erg als ik er effe bij kom zitten?" Nou, geen probleem gelukkig, dus ik stel me zogenaamd even netjes voor: "Ik ben Willem Holleeder, aangenaam!" Die ben ik natuurlijk niet, haha, maar je begrijpt: daarna had ik wèl het hele terras voor me alleen! Ja, ja, 't is wat hiero, gezellige stad, Amsterdam...” terrasje pakken

de walm van zalm

Dinsdag 18 Mei 2004 in categorie Verhelderende Gesprekken

VVD-minister Zalm vindt dat fitte bijstandsgerechtigden de handen uit de mouwen moeten steken en huishoudelijk werk bij zieke mensen moeten gaan doen. Dit zei hij in een toespraak tot de eigen parochie op 15 mei jongstleden. Een onthullende reactie van één van de toehoorders na afloop...

“Ja, zo is die man politiekgewijs natuurlijk goed bezig! Vinnik wel, toch? Dat bijstandszooitje ligt daar maar een beetje ruftend inactief te wezen op die Leen Bakker-sofa van ze, dus hup: handen laten wapperen zou ik zeggen. Bennu wel es in zo'n woning van een bijstandsprofiteur geweest? Nou, ik zal u vertellen, dat is geen pretje. De luie walm slaat je tegemoet. Die muffe lucht staat daar al jaren stil, kan ik u vertellen. Het is heel goed dat onze Gerrit daar eens effe een frisse wind doorheen wil jagen!
Het is begrotingsgewijs ook heel slim wattie doet hoor. Kijk, dat hebben de mensen niet zo één-twee-drie in de gaten, maar ik als ouwe ondernemer nou toevallig wèl! Moet je opletten: het gaat economisch slecht, ja? Dus flikker je als werkgever meteen al dat overbodige personeel eruit. Met name dus die sukkelende hap boven de veertig, want die kosten toch al teveel. Daarna komen ze in de WW. Dan laat je ze lekker voor niks solliciteren tot ze hé-le-maal gek worden! Dat is altijd weer lachen om te zien man, want ze moeten ook werk onder hun niveau accepteren natuurlijk. Maar zelfs dàt lukt die losers natuurlijk niet, want er is geen werk, hahaha! Daar zorgen wij wel voor nietwaar? Dat houdt ze mak en volgzaam!
Nou ja, intussen heeft onze Gerrit er laatst al voor gezorgd dat ze gelukkig ook niet te lang meer die WW kunnen uitvreten, dus snel de bijstand in met die gasten. Dat is nou eenmaal altijd nog het goedkoopst.
Maar nou komt het geniale van Gerrit! Moet je horen: die bijstandsprofiteurs gaat hij nou het werk laten doen van een heleboel van die alfa-hulpen. Die alfa-hulpen in de thuiszorg zijn natuurlijk niet de slimsten, weet je, anders hoef je zulk pokkewerk niet te doen natuurlijk. Maar ze kosten wèl minsten het minimumloon!
Luister goed, want hier komt ie: hier komen nou die bijstandsrukkers in beeld! Die krijgen namelijk maar zeventig procent van het minimumloon! En zo laat je die hele zooi dus dik onder het minimumloon werken! Legaal! En de alfahulpen die daardoor werkloos worden, komen natuurlijk ook straks in de bijstand. Dan mogen ze daarna weer via de bijstand hetzelfde werk als vroeger gaan doen! Zeg zelf: is dat geniaal van onze Gerrit of niet? Nee, zo ken ik onze partij weer, echt dat lekkere doortrapte rechts als in de beste jaren van Wiegel! Nog even en de werkverschaffing van voor de oorlog is weer helemaal terug, dus dat gaat de goede kant uit. Wacht, ik sta droog, jij ook nog een cognacje? Ik trakteer, ik heb net m'n bonus binnen, dus het kan wel weer even lijen...”


de walm van zalm

van baalen mag blijven

Zondag 16 Mei 2004 in categorie Ergernis, Woede of Frustratie

Een groepje kamerleden bezocht deze week onze troepen in Irak om eens ter plekke kennis te nemen van de situatie, zoals dat heet. Er moet namelijk straks worden beslist of de Nederlandse aanwezigheid aldaar nog zinvol is of dat wij beter kunnen vertrekken. Onder hen was Hans van Baalen, met gemak een van de meest rechtse kamerleden van de VVD. Hij is dan ook een warm voorstander van een verlengde Nederlandse aanwezigheid in Irak, ondanks de tragische dood van sergeant Dave Steensma. Daar kunnen wij ons tenstlotte niet door laten afleiden, nietwaar? Met Van Baalen op patrouille... van baalen mag blijven Lees verder...

De bijsluiter

Zaterdag 15 Mei 2004 in categorie Lijf en ledematen, Klein Proza

Wanneer een middel erger is dan de kwaal, komt dat meestal door de bijsluiter. Daar ga ik mij dan erg beroerd van voelen. Er valt ook niet aan te ontkomen, want mij wordt op het hart gedrukt die bijsluiter toch vooral te lezen. Telkens weer, want ze zeggen dat er iets veranderd kan zijn sinds ik het medicijn voor de eerste keer slikte. Dat is nooit zo, maar dat weet ik pas wanneer ik hem weer uit heb.

Het zijn de mogelijke bijwerkingen die 't 'm doen. Die zijn altijd heel eng in verhouding tot wat ik werkelijk mankeer. Ik sta als patiënt dan voor een lastig dilemma: dóórlijden of risico nemen. Het gevaar van ernstige bijwerkingen is weliswaar klein, maar je zult altijd zien dat uitgerekend ik degene ben met die zeldzame overgevoeligheid waarvoor ze waarschuwden. Ik zal dan abnormaal opzwellen, overal hevig jeukende uitslag krijgen en terstond in een anafylactische shock geraken.

Kijk, bij al die medicijnen heb je sowieso een dikke kans op maag- en darmklachten. Dat is bijna standaard. Ook word je er dikwijls duizelig van en ga je wazig zien. Vervolgens is het niet best voor je lever en je nieren, kleuren je ogen helemaal geel, gaan je handen onbedaarlijk trillen of je voeten tintelen, krijg je hallucinerende koortsdromen, moet je onbedaarlijk plassen en winden laten, valt je haar uit, ga je hevig en onophoudelijk zweten, raak je impotent met terugwerkende kracht, krijg je als man borstontwikkeling en als vrouw juist haar op de memmen, word je bij vlagen manisch dan wel depressief, gaat je bloedbeeld spiegelen, is je schoonmoeder agressiever dan normaal, blijkt één van je kinderen kleptomaan te zijn en gaat je partner van je af.

En dan de alcohol hè, altijd dat gezeur over de combinatie met alcohol. Er zal nu nooit eens staan: 's morgens op een nuchtere maag innemen en wegspoelen met een ruime hoeveelheid Bordeaux. Nee, steeds weer dat betuttelende 'pas op met alcohol'. Met al die bijwerkingsellende die een mens te wachten staat is het minste dat ze me kunnen toestaan toch wel het indrinken van een beetje moed. Maar zelfs dat is me niet gegund door die farmafarizeeërs!

Volgens mij is het gewoon een complot van de geneesmiddelenindustrie! Het is hun bedoeling dat ik mij door die bijsluiter dermate beroerd ga voelen dat ik direct alweer toe ben aan een volgend middel. Met alle bizarre gevolgen van dien. Het valt me trouwens op dat bijsluiters nooit waarschuwen dat je er ook dood aan kunt gaan, aan zo’n medicijn. Terwijl dàt toch óók wel voor zal komen! Maar dat zeggen ze dan niet. Ze zijn natuurlijk bang klanten te verliezen.

Nou ja, vooruit maar weer. God zegene de greep. Met trillende vingers leg ik de eerste pil op m'n tong en slik hem moeizaam door. Nu maar hopen dat het helpt en dat die kater van gisteren een beetje vlot wegtrekt...

№ 34

De bijsluiter